Crimson Eyes *A vampire love story*

Chapter 12 - Visions

Arrrgh!

Gusto ko ng sugurin at ubusin lahat ng buhok ni Selene ngayon. Ano ba kasi sa tingin ni Kreig ang ginagawa niya? Bakit niya hinahalikan ang bampirang yan?

"OH-MY-GEE! Friend, don't tell me sila na? I thought he likes you."

"What?!" kung ano-ano na naman pinagsasasabi nito ni Mikki.

(Picture of Mikki at the side--->)

"W-wala. I mean bakit sila naghahalikan? We know Kreig, hinde yan basta-basta nakikipag-hook up sa mga babae pero anong ginagawa niya ngayon?"

"I don't know!"

Mikki's right. Never pang nagdala o nagpakilala si Kreig saamin ng nagugustuhan niya. Kapag tinatanong namin siya kung bakit wala pa siyang girlfriend, sinasagot niya lagi..

I do have special someone, just waiting for the right time to confess my feelings for her.

And now he is kissing Selene!? Eh kakakilala nga lang nila at hinde ko alam kung paano sila nagkakilala. Don't tell me sasabihin niya rin sa'kin na matagal na nilang kilala ang isa't-isa? Yun ang malabo ok.

"Friend look! Umaalis na sila? Saan sila pupunta?"

Hinila na ni Selene paalis si Kreig ng field. Masama to, baka kung anong gawin niya sa bestfriend ko.

"Oh? San ka pupunta? Don't tell me susundan mo sila? Alliah, Kadiri lang ah! Mamaya sa motel na punta nila ehh. Eeew."

Gaga talaga mag-isip to si Mikki. Sabagay di ko naman siya masisisi, wala naman kasi siyang alam tungkol sa reality of vampires.

"Stay here ok. Saglit lang ako, babalik ako kaagad." masama talaga kutob ko eh!

"What?! Sama ko!"

"WAG NA!"

I left Mikki standing while pouting at the side of the field. Mas mabuti ng wag na siyang madamay pa.

Humanda ka saaking Selene the bitch. Kapag may ginawa kang masama sa bestfriend ko, makakapatay talaga 'ko ng bampira.

Eh ang clumsy mo nga! SHATAP! Nagsalita na naman ang utak ko.

Nakita kong bumalik sila sa school.

Wala ng tao ngayon dun for sure dahil kanina pa uwian at mag-aalasais na.

PAKSHEYT LANG. Ambilis nila nawala.

Aaaargh. Saan na sila nagpunta?!! Kainis talaga tong mga vampire na to! Ang bibilis mawala---

*BOOGSH*

Waaaah.

Ano yun?!

Patakbo akong pumanik sa taas, I don't know. Basta bahala na kung saan ako dalhin ng paa ko. LORD! Please po! Wag niyo pong hayaang mapahamak yung bestfriend ko.

Napadpad ako sa fifth floor. Sa tapat ng classroom namin, nandito kaya sila? Bahala na! Dito ko dinala ng paa ko eh.

Unti-unti kong binuksan yung pintuan ng room namin. And GAD! It gives a creepy sounds like in the movies. Katakot! Sobrang tahimik at tanging tong kabog lang ng dibdib ko ang naririnig ko... KINAKABAHAN ako. HUHUHU T_____T

"Kreig?!" tawag ko kay Kreig pagpasok ng room.

Nilibot ko yung mga mata ko and guess what...

Walang tao dito. (=____=)

Wala talagang kwenta tong instincts ko. Walang silbi.

Ok. Labas ako ng classroom namin at inisa-isa lahat ng kwarto sa fifth floor. JUICE COLORED! Don't tell me wala pa din sila dito ah? Last room na to eh! Dito na naman ako napadpad sa storage room, MAY PHOBIA nga ako dito eh! HUHUHU. T____T Remember, dito rin ako muntik sakmalin ng makukulit na sila Shin and Chan.