Unicode
(zawgyi below)
Taeyong's POV
ကျွန်တော့်ဘေးမှာရှိနေတဲ့ Jisung လေးက ကျွန်တော်ရှိနေလို့လားမသိ။ ထမင်းကိုမစားချင်သော်လည်း အားနာနာနဲ့အတင်းမျိုချစားနေခဲ့တယ်။ တစ်လုတ်သွင်းပြီးတိုင်းမြုံစိစိနဲ့စားနေတယ်
ကျွန်တော်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်မှာကတော့ အခုမှဒီကိုရောက်လာပြီးကလေးတွေနဲ့အံဝင်ဂွင်ကျမဖြစ်သေးတဲ့ Jaehyun ကကလေးလေးတွေကြားမှာ ထိုးထိုးထောင်ထောင်နဲ့ဝင်ထိုင်ရင်း ကလေးတွေစားတာကိုကြည့်လိုက် ကလေးတွေကိုရယ်ပြလိုက် သူကစားလိုက်နဲ့ ဒီသုံးမျိုးကိုသာတစ်လှည့်စီလုပ်နေတယ်
Jaehyun ကလည်း ကလေးတွေနဲ့ဆက်ဆံရတာအခက်အခဲတွေ့နေသလို ကျွန်တော်ကတော့ အသစ်ဝင်လာတဲ့ ဒီဂေဟာနဲ့စိမ်းနေသေးတဲ့ ရင်ထဲကဝမ်းနည်းမှုတွေကိုမဖယ်နိုင်သေးတဲ့ Jisung လေးနဲ့ ရင်းနှီးအောင်ဆက်ဆံဖို့ အခက်အခဲတွေ့နေခဲ့တယ်
တခြားကလေးတွေက ဟင်းတွေနဲ့ပယ်ပယ်နယ်နယ်စားနေသလောက် Jisung ကဟင်းကိုတို့ရုံလောက်သာစားနေတယ်။
ဟင်းအနှစ်တွေနဲ့နယ်ထားတဲ့ ကျွန်တော့်ရဲ့ပန်းကန်ကို Jisung ပန်းကန်နဲ့လဲလိုက်တယ်
Jisung ကကျွန်တော်ကို အံ့သြစွာနဲ့ကြည့်လာပြီးနောက် ခပ်မှိုင်မှိုင်နဲ့ပဲ ခေါင်းငုံ့သွားပြန်တယ်
"မင်းကဒီကိုရောက်တာမကြာသေးတဲ့အသစ်လေးဆို ?"
"nae"
"မင်းအကြောင်းတွေကို Do young ပြောပြလို့ hyung သိပြီးသွားပြီ ဘယ်စကားလုံးကမှမင်းကိုမဖြေသိမ့်နိုင်တာသိပေမယ့် ဒီတစ်ခွန်းတော့ပြောချင်တယ် တချို့လောကဓံတွေက အသက်အရွယ်နဲ့လူမရွေးတတ်ဘူး လောကဓံဆိုတာ နောက်ပြောင်မှု တစ်ခုပဲ သူစနောက်တာကို မင်းဘယ်လောက်ခံနိုင်ရည်ရှိသလဲဆိုတာ အားလုံးကသိချင်ရင် မင်းကိုပဲကြည့်ကြမှာ လောကဓံကိုတော့အပြစ်တင်ကြမှာမဟုတ်ဘူး အခုချိန်ကစပြီးမင်းအပေါ်မှာပဲ အရာအားလုံးကမူတည်တယ်"
ကျွန်တော်ပြောသမျှကို ထိုကောင်လေးက မျက်လုံးသေးသေးလေးတွေနဲ့ စူးစူးစိုက်စိုက်ကြည့်ကာနားထောင်နေခဲ့တယ်။ ကျွန်တော့်စကားတွေအဆုံးမှာ သူဘာမှမကြားခဲ့သလိုပုံစံနဲ့ပဲ ထမင်းပန်းကန်ကိုပြန်ကြည့်လိုက်တယ် ကျွန်တော်သေချာနယ်ပေးထားတဲ့ ထမင်းတစ်လုတ်ကိုသူစားပြီးနောက်မှာ အရသာသိသွားတဲ့ပုံစံလေးနဲ့ နောက်ထမင်းလုတ်တွေကိုခပ်သွက်သွက်သွင်းနေတယ်။ စောနကလို မြုံစိစိစားနေတာမဟုတ်တော့ဘဲ အားရပါးရစားလာတယ်
YOU ARE READING
Desideratum
FanfictionThis fic is written in both Unicode and Zawgyi Unicode "မင်းကငါ့ရဲ့ချစ်ရသူ မဟုတ်ဘူး အဲ့ထက်ပိုတယ် မင်းကငါ့ရဲ့ Aphrodite" "ငါက Aphrodite ဆိုရင်မင်းကဘာလဲ?" "မင်းကငါ့ရဲ့ Aphrodite ဆိုရင် ငါက Ares ပေါ့" သူ့အဖြေကြောင့်ရင်ထဲမှာစူးနင့်သွားတယ် .. သူက...
