HOW THEY DIED-The Death Senses

3|SHE WILL DIE

~•*•~

I was awakened by the sunlight that was touching my cheeks. Nakalimutan ko pa la’ng isarado ang bintana.

     Nag-unat muna ako nang ma-realize kong umaga na pala. Teka . . . ‘di ako naghapunan?

     “Gising ka na pala,” bungad na ngiti sa akin ni Zach habang may hawak-hawak na sandok at nakasuot ng apron. “Fix yourself up, then we’ll eat.” No’ng una nag-alinlangan ako pero agad na akong naligo at nag-ayos. “Kain na tayo,” si Zach habang nakabungad ako sa pintuan papuntang kusina.

     Napasulyap ako kay Csemler the Curly ngunit ‘di man lang niya ako binigyan ng pansin. I sat down in front of the table next to Zach. Masama kayang pinaghihintay ang blessing.

     Pagkatapos naming kumain eh pumasok na kami. Nauna naman ako nang kaunti sa kanila dahil may importanteng gagawin pa raw sila.

     “Good morning, Sir,” bati ko kay Sir Robert Csemler. Kaanu-ano kaya siya ni Kulot?

     “Good morning, Alex,” he greeted back, then continued browsing something on the screen of his laptop on the table.

     I walked pass the front seats till I reached mine’s. Napansin kong ako pa lang ang nasa loob ng room with our instructor.

     “How was your first day?”

     Nagulat naman ako nang tanungin niya ako. “Okay, lang po, Sir.”

     Tinanong niya pa ako nang tinanong. Sinagot ko naman lahat nang mga tanong niya. Nagulat nga ako sa sarili ko eh. ‘Di ko akalaing dumadaldal pala ako ‘pag si Sir ang kasama. ‘Di ko alam pero para bang . . . matagal ko na siyang kilala.

     “I’ll go ahead.”

     Napakunot-noo ako.

     “I still have some important matters to deal with. I will come back in a minute . . . maybe,” he said in uncertainty.

     “Okay, Sir,” I replied, ta’s umalis na siya pero bago pa man siya makalabas ng room eh may sinabi siya sa akin: “Sabihin mo lang kung may nanakit sa ‘yo. I’ll make sure he’ll pay for it.” Hindi ko maintindihan ang sinabi niya kaya ‘di ko na lang pinansin ‘yon. But what made my forehead wrinkled was when he stopped right in front of the doorway, looking back at me saying, “By the way, you really look like your mother.”

     Naiwan naman akong napapaisip sa sinabi niya. That was weird . . . really weird.

     After awhile, Sir came back for a lecture. Hindi naman mas’yadong mahirap intindihin, second day of school pa naman. Kaso nag-aalala ako para kay Calandra, wala pa kasi siya eh nang nagle-lecture na si Sir. Sina Marama, si Tim at si Curly wala rin. Hindi rin ako mapakali dahil alam kong tinitingnan ako ni Stephane. Ugh! I hate that baseball player.

     “As what I have said, to gain profit is t―” Sir was cut off when someone was already standing at the door.

     “Good morning, Sir.”

     Nagulat na lang ako nang makita silang lahat.

     “You’re all late. Remain standing outside till I tell you to stop.”

     Ba’t sila late?

•

Nang matapos ang lecture eh nagsilabasan na ang lahat. Nakita ko naman agad sila sa labas, nakatayo.

     “You’re now free from the punishment.”

     Napalingon kami sa may-ari ng boses. It was Sir Robert’s.