Pleasing The Professor (BOOK 1 OF SENSUAL SERIES) [COMPLETED]

C12 The Fight

(A/N: GRABE, KAHAPON 7k to. NGAYON 8k READS NA? NAKAKAIYAK KAYO HUHUHUHU. I LAB YOU GUYS SO MUCH. TAPOS TUMAAS PA YUNG RANK NIYA, #37 NA ANG PTP SA TAGALOG. HUHUHUHU. I LAB YOU ALL. NAKAKAGANA TULOY MAG-SULAT. Also, that's Xera's teddy bear sa media section. Naka dalawang update ako pati dalawang cup ng kape ngayon. Mahghad. Face claim for Devon and Xavier coming soon. 😉)

       "YOU FUCKING BITCH!" Sigaw ko nang sinampal ko si Devon sa mukha. She instantly went down and I just thought of nothing but wanting to punch her. I know this is so low of me as a rich person, pero yung bestfriend mo na pinag-katiwalaan mo for 6 years tapos aagawin yung boyfriend mo for 6 years din? She deserves hell.

(FLASHBACK)
(A/N: Eto na ang pinaka-hinihintay na flashback omggg. Chos, first flashback palang to ng librooo, haha.)

Bago palang ako dito sa school namin. Lumipat ako from my old school, dahil masyadong mababa grades ko. Ano namang bago? Palagay ko hindi parin mag-babago yun. Ako yung pinaka-unang nasa classroom, and I hate that. Sinabi ko sa sarili ko na mag-babago nako at mag-papaka "bad girl". After all, kakatanggal lang ng braces ko, tsaka bumili narin ako ng contact lenses. Medyo makati, pero masasanay rin ako. Ang mahal din ng binayad ng parents ko sa dermatologist namin para lang matanggal yung pimples ko, but it's all worth it.

       Ako na yung nag-kusang mag-diet at exercise over summer, and boom! Welcome to the new Xerafine Maccael Lisondra. Lagot ka sakin 1st year of my highschool life! Thud. Nakarinig ako ng noise sa gilid ko, and nakita ko na may umupong babae sa gilid ko. "Hi! I'm Devon Finullar. You are?" She has light brown hair, with dark brown eyes. Morena rin siya. "I'm Xerafine Lisondra!" Sagot ko.

"You are absolutely adorable!" Sabi ni Devon. "Ikaw rin!" I said with a smile. "Simula ngayon mag bestfriend na tayo ha?" She smiled the biggest smile I can see on someone. Tumango naman ako, and smiled also.

Kumakain kami ni Devon sa cafeteria nang makita namin ang isang lalaki na naka-upo mag-isa. He looks handsome. Mukha siyang may halong Koreano? Omg. Ang gwapo. "Dev, nakikita mo yun?" Tanong ko kay Devon at sumagot naman siya. "Syempre naman beshie. Yung lalakeng naka-puting polo?" "Oo! Yun nga. Ang gwapo niya no?" "Hahaha, oo nga besh. Parehas talaga tayo ng type ng lalake! Hahaha!" "Lapitan natin gusto mo?" Tanong ko. We looked at each other, at alam ko na ang sagot niya. Sabay kaming tumayo at nilapitan siya.

Tinignan kami ng lalake ng kala mo baliw kami, at tinanong niya: "Um.. do you ladies need anything?" Ang lalim ng boses sheeeet. "Hello there~! I'm Devon Finullar. But you can call me Dev. Ikaw? Anong pangalan mo?" "I'm, uh, Xavier Lee Rodriguez." Tinignan nila akong dalawa at hinihintay kung ano yung sasabihin ko. "Oh! I'm Xerafine Lisondra. Xera's fine." I smiled. Agad umupo si Devon at hinawakan ang braso ni Xavier. "Let's be friends!" And that was the start of our friendship.

Naka-blind fold ako ngayon, at hindi ko alam kung saan ako dadalhin ni Devon. Even though 5 months palang ang friendship naming tatlo, I fully trust them. Hindi siguro ako makaka-survive sa bago kong school kung wala sila. Naramdaman ko na tumigil na kami sa paglalakad. "Open your eyes bitch!" Patawang sabi ni Devon. Tawagan namin bitch, bakit ba hahaha. "Alright bitch!" Tinanggal ko ang piring ko, at halos maiyak nako sa nakita ko.

Naka-sabit sa trees ang mga banderita na nakalagay: "Will you be mine?" At nasa gitna si Xavier, naka-luhod sa isang knee tapos may hawak na toy ring. "Xerafine Maccael Lisondra.. alam ko na limang buwan palang tayo magkakilala, pero nahulog nako sayo. Unang tingin ko palang sayo nabighani mo na yung puso ko. I'll do everything for you, I promise. Xerafine, will you be the Kutsinta to my Puto?" Medyo naluluha luha nako ng nilundagan ko siya. "YES!" I kissed him. Lumingon ako to find Devon na nakatulala ng kala mo bored na bored. Agad itong napalitan with a smile, and she said: "Congrats mga besh!"

(END OF FLASHBACK)

"Ate! Tumigil ka na please!" Awat sakin ni Enthrall, pero mas lalong nandilim yung paningin ko, and I didn't think of anything except for ruining this girl's face. Nakaramdam ako ng apat na kamay na naglayo sakin kay Devon, at si Ethan at Enthrall yun. Pumagitna saamin si Onyx, at tinulungan naman ni Xavier tumayo si Devon.

Iyak ng iyak si Devon at sigaw niya: "MY NOSE! KAKA-AYOS KO LANG NITO NUNG SATURDAY!" Dumura ako at sinigaw ko sakanya: "RETOKADANG POK POK! YOU WILL NEVER AMOUNT TO ANYTHING! I WILL ALWAYS BE BETTER AT EVERY SINGLE LITTLE THING! MAMATAY KA SANA TANGINA MO!" Hinila na ako ni Ethan at Enthrall papunta sa kotse at sumunod na si Onyx pagkatapos niya tignan ng masama si Xavier. Sinusubukan ko makawala pero hindi ko kaya.

Pinasok na nila ako sa kotse, at pumapasag parin ako. Bigla akong niyakap ng sobrang higpit ni Ethan. "Shhhh.. tama na. Tapos na. Papano mo matatalo yang takot mo kung hindi mo lalakasan yung loob mo?" I instantly recognised those words. He's right. Sarili kong advice hindi ko masundan. I calmed down. Stinart na ni Onyx yung kotse, at umalis na kami. I hugged Ethan back.

       Sobrang tahimik sa loob ng kotse, at maririnig mo lang yung iyak ko. We stayed like that hanggang sa maka-rating na kami sa bahay.