Three

4.7K 173 10
                                    

💖💖💖

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

💖💖💖

LUKE'S POINT OF VIEW

THE orientation for new students like me went pretty well. Do'n ko na-prove na hindi pala basta-bastang paaralan ang pinasukan ko. It wasn't just an academy for rich kids because they were very particular with the quality of education that they offered to their students. Hindi sapat ang pera to ensure that you'd stay in this school until you graduate. May certain standards ka rin na kailangang i-meet, especially in terms of academic performances and extracurricular activities.

Una kong nakilala si France, isang baklang transferred student like me. He was nice and friendly. In fact, he was too friendly...and very funny. There was never a dull moment with him kaya alam kong magkakasundo kami. Masaya rin ako na pareho kami ng section kaya hindi ko na kailangang mag-alala na baka ma-out of place ako sa klase bukas.

 "O, 'di ba, ang bongga ng school cafeteria?" tuwang-tuwang sabi niya habang nakaupo kami sa isang table na katabi ng glass window. Matatanaw mula sa kinauupuan namin ang malawak na school garden kung saan may napakalaking greenhouse.

"Oo nga, eh. Who would have thought na may ganito palang klaseng school cafeteria dito sa Pilipinas?"

"Expect the unexpected sa school natin. Alam mo bang nanalo raw sa isang cooking show sa U.S. ang chef ng cafeteria? Actually, parang mas tamang tawagin natin 'tong high-end restaurant instead of cafeteria."

"Agree."

"At hindi lang 'yan. May coffee shop dito mismo kung saan pwedeng tumambay ang mga students."

Grabe, hindi pa rin ako makapaniwala sa mga nasa loob ng eskwelahang ito. Ipinanganak naman akong mayaman at hindi na ako dapat nagugulat sa mga ganitong klaseng bagay. But everything inside Silverio Academy was exaggerated. Kagaya nga ng sabi ko, parang nasa loob ako ng isang teen fiction novel o 'di kaya'y pelikula na napakalaki ng budget.

"May napili ka na bang club?" I asked him habang kumakain kami. Required kasi kaming mag-join ng at least one club.

"I was thinking of joining the dance club. It's kind of my thing kasi."

I nodded. Gusto ko rin sana siyang makasama sa isang club to make sure na hindi ako maa-out of place. Kaso, dancing wasn't really my thing. Parehong kaliwa ang mga paa ko.

 "Gusto kong sumali sa theater group," I shared.

Wala naman akong kahit anong background sa theater pero eversince gusto ko na talagang umarte. Masasabi ko rin na kahit paano ay marunong akong kumanta. Hindi sa pagmamayabang pero marami ang nagsabing I have a talent for singing daw. Pero hindi ako sure do'n kasi feeling ko hindi naman ako gano'n kagaling.

Mas nakikita ko ang sarili ko bilang isang writer. Maybe it was one of the reasons why I wanted to join the theater group dahil gusto kong magsulat ng play para sa kanila and act at the same time.

No Better Ending (BXB) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon