Chapter 1

77 9 13
                                    

Chapter One: School

"I'll avenge you, Mother and Father" i whispered.

I was looking up at the night sky. Where a tons of stars can be seen.

Sabi ng aking ina sakin dati, kapag kinakausap mo ang mga bituin, para mo narin kinakausap ang taong gusto makausap ng puso mo. Nakakagaan ito ng pakiramdam. Hindi ka man makakausap o masasagot noon directly, ngunit nakakapagbigay ito ng kakaibang pakiramdam sa dibdib at damdamin.

Gawain namin iyon ng aking ina dati nang nabubuhay pa siya. Kinakausap namin ang kanyang yumaong ina na aking lola.

Oh how i misses you mother.

"What? You'll have a revenge? Who do you think you are Aleiah? Tingin mo kaya mo? Hindi mo ba naiisip? Kapag ginawa mo iyon, para na ding naging ka-uri mo sila Aleiah! Para na ring kagaya mo sila. Ano gusto mo? Papatayin mo din sila gaya ng ginawa nila sa pamilya natin? At anong mapapala mo dun ha? Diba wala?"

Ugh here we go again. Kuya Axwell, with his so-called-wisdom words daw. Tsh.

"Eavesdropper as always!"

"Hindi tama ang gagawin mo Aleiah!" Singit naman ni Kuya Calum na ngayon ay papalapit na samin

"I'm not like you Kuya Calum. I'm not duwag"

Nakita ko ang pag-iiba ng expression nito.

What did i just say?

"At bakit ganyan ka na Aleiah?" Ani kuya Calum

"I don't even know".

"Ano bang mapapala mo?"

"Satisfaction okay? Now, just please, can you guys leave me alone? I don't want you meddling my plans"

Isang malakas na kalabog ng pinto nalang ang aking narinig.

Why am i being like this?

Hindi ko gusto ang nagiging pag-uugali ko habang tumatagal.

Nagagawa ko na silang bastusin.

I looked at my mirror. My face. My hair. My eyes, nose, lips.

Walang nag-iba, tanging ang pag-uugali ko lang.

I gently touch my golden hair. This is the reason why we are wealthy. This is the source of our money. Thanks to my hair.

And to my eyes. This can't be seen by the others. I have to wear lenses. Because if not, they might recognize us, at baka maunahan pa kaming mapatay.

Lagi kong natatandaan ang laging sinasabi sakin ni Nanny noong bata pa ako, tuwing may nang-aaway sakin.

"The best revenge is having no revenge"

But for me, it's not. I realized na kapag hinayaan ko lang sila, mas lalala pa sila at feeling ko ako ang kaapi-api. Kaya naman ngayon ipaghihiganti ko ang aking ama't-ina.

『✾✾✾』

"Bakit napaka rami mong notebooks Aleiah? Saan ka pupunta?" Ani kuya Calum

"Somewhere"

"I told you Aleiah, homeschool is better" sabi naman ni Kuya Axwell

"Nope".

"Tss"

"Now can you please let me enroll into this University?" Ipinakita ko sakanila ang litrato ng nagustuhan kong isang priveledge school sa iPad ko.

Super SecretWhere stories live. Discover now