Mijn leven, mijn keuzes.

☆ hoofdstuk 4 ☆

Zaterdag, 11:20

Perspectief Yasmina

"Doe de deur open yasmina!" Ik vloek hard en loop naar de deur. In een ruk trek ik hem open. Nabil? "Wat doe jij nou weer hier?" "Ik ben hier voor je broer" antwoord hij kort. Hij loopt door naar boven en laat me daar even verbijsterd achter. Niet gedacht dat het zo snel zo gaan?

"Yasmina!" Ik sluit mijn telefoon en ren naar boven. " Wat nu weer?" Zucht ik. "Nabil wil glas water haal eens even" ik steek mijn middelvinger op en loop naar beneden. Zie ik eruit als zijn hond?

"Verdien ik geen glas water?" "Jij verdiend klappen. Ga weg" hij grinnikt. "Waarom zo boos altijd?" "Nabil. Hoevaak moet ik nog zeggen dat ik niks met je te maken wil hebben. Neem afstand. Ga iets nuttigs doen in het leven." "Luister yasmina. Ik heb sinds de dag dat ik je voor het eerst zag geprobeerd aardig te doen. En jij? Ben je uit de lucht gevallen ofzo? Ik stel voor dat je vanaf vandaag normaal gaat doen tegen me. Anders speel ik het spelletje mee. En geloof me wat jij kan, kan ik beter." "Oké moet ik nu bang zijn?" Hij kijkt me lang aan waarna hij de kamer verlaat. Ik laat me achterover vallen en denk aan zojuist.

Ik hoor hoe soufiane van de trap af stormt. "Liefie kom eens" ik rol met mijn ogen. "Kan je thee maken. Doe het voor je lieve broer" "Als je me volgende week, de hele week lang naar school brengt en ophaalt" hij knikt waarna ik de keuken inloop.

Ik zette alvast de glazen en dienblad klaar. Ik serveerde er een paar borden koekjes bij en wachtte op het thee dat uitwertke. Plots hoorde ik mijn telefoon afgaan. Ik liep naar de woonkamer en nam op.

Perspectief Nabil

"Broer ga eens kijken wat ze doet. Duurt hayeck lang." Zegt soufiane terwijl hij zijn ogen niet van het spel afhoud. Ik knik en loop naar beneden.  "Ik ga vragen. Nee komt goed" hoorde ik vanuit de woonkamer. Ze zat aan de telefoon. Ik liep door naar de keuken en zag dat de theepot al klaar stond.

Ik haalde een pot met zout uit de kast en pakte snel een lepel uit de kast. Ik schepte een paar flinke lepels en zette het snel terug.

Met een grote grijns kom ik de kamer weer in. Soufiane schenkt meteen in en houd in zijn hand. Toen de thee wat afgekoeld was nam hij een slok die hij meteen uitspuugt. "Tfoe!" Yasmina komt geschrokken de kamer in. "Wat is er?" "Leuke grap! Tfoe man." Ze kijkt hem raar aan. "Waarom doe je zout in de thee?!" Een grote grijns verschijnt op mijn gezicht. Ze kijkt hem eerst geschrokken aan. Als ze mijn grijns ziet kijkt ze me hatelijk aan.

Ze bukt naar het dienblad en kijkt me vies aan. "Wacht maar Nabil. Mijn wraak zal zoet zijn" fluisterd ze in mijn oor.

Perspectief Yasmina

Hij gaat spijt krijgen. Ik kijk gefrustreerd om me heen als ik zijn Louise vuitton tasje zie hangen in de gang. Een grote grijns vormt zich om mijn gezicht. Mijn beurt.

Ik haal zijn portemonnee eruit en scheur zijn papiergeld ik stukjes. Ik loop naar de keuken waar ik zijn tasje vul met azijn. Ik stop zijn portemonnee er terug in en hang hem "netjes" op...

18:50

"Inshallah. Kom goed". Ik hoor ze afscheid nemen  en even later verschijnt Nabil in de gang. Hij trekt zijn jas aan en gaat door zijn haar. Onbewust bijt ik op mijn lip. Snel herstel ik me en kijk op mijn telefoon."Tfoe! Wat de fuck is dit?!" Ik hou mijn lach in en richt op mijn telefoon. Hij stormt de kamer in en kijkt me woest aan. "Dit heb jij zeker gedaan he." Ik kijkt hem onschuldig aan. "Nou Nabil. Je verdenkt me gewoon van vernieling. Dat zou ik nooit doen!" Lach ik. "Wollah je gaat spijt krijgen!"

Perspectief Nabil

Wollah ze heeft me. Die chick heeft schijt aan alles en iedereen. Ik zucht hard en rij weg.

Thuis aangekomen loop ik naar boven waar ik mijn broer een boks geef. "Waar is mama" "Bij een vriendin ofzo" ik knik en loop mijn kamer in.

Ik pak mijn telefoon erbij en open haar app. Even blijf ik staren naar haar profielfoto.

Ik: Mijn wraak zal zoet zijn zijn, Amoura

Ik sluit mijn telefoon af en staar naar het plafond. Wat doet zij met me?

☆