Hep Beraber

1. bölüm

Yazın son günleri . Koskoca bir 3 ay sular seller gibi geçmişti. Ancak 10 yıllık bir öğrencilik tecrübeme dayanarak , geçirdiğim en uzun yaz tatiliydi, çünkü can dostlarımı , kardeslerimi üç ay içinde sadece 6-7 kez görmüştüm. Diğer yaz tatillerinde ve sömestır tatillerinde neredeyse her gün beraber olurduk. Okulların başlamasına 2 hafta kalmıştı ve benim bebeklerim 1 hafta sonra geleceklerdi. Normalde tatile hep beraber çıkardık ama bu yıl Ecem' in ailesi izin vermedi. Bu olay bizim ailelerimizinde işine geldiği için onlarda izin vermedi . Aslında beraber ne kadar eğelensekte hepimiz ailelerimizi çok özlüyorduk , ama böylesi hiç iyi değildi.
Ecem, Melis, Damla ,Çağla ve ben. Sahilde boş boş yürürken arkadan biri boğazıma sarıldı. Ardından gıdıklanmaya başladım. Bi anda refleks çığlığı attım . Saniyeler içinde dördü birden önume atladılar. Bir kaç saniye içinde geçirdiğim şoktan çıktım ve aniden birbirimize sarıldık. Tabi bu hareket sonucunda kafalarımız çarpıştı ve hepimiz acıyla inleyerek hızla çektik kafalarımızı. Kafalarımızı tutarken bile kahkahalarımıza engel olamıyorduk. " siz 1 hafta sonra gelmiyecemiydiniz ya, yoksa benmi yalnış hatırlıyorum " diye sordum. Melis " senin hasretine dayanamadık bıraktık yaşlıları orada toplandık geldik " dedi, ardından Ecem " Ayyy canım arkadaşım yaa aşkıım " diyerek boynuma atladı.
- Off hadi bi yere gidip oturalım orda konuşuruz.
Gerçekten yaa , Damla haklıydı hepimiz mutluluktan havanın soğukluğunu unutup , yolun ortasında sevinç çığlıkları atıyorduk. Yüksek sesle konuşmak , etraftaki kimseyi takmamak sıklıkla yaptığımız şeylerden biriydi zatende neyse ... Daha sonra Kale cafeye gittik. İçeri girdiğimiz gibi Can abi karşıladı bizi.
- Kızlar nerelerdesiniz üç aydır gelmiyorsunuz darılıyorum ama.
- Abi, ailelerimiz bizide ayırdı bi bir araya gelemedikki sana gelelim.
-Ya sen onu bunu bırakda düğün davetiyen geldi. İnsan önceden haber verirdi.
"Kızlar söylicektimde bi araya gelemedikki" diye kendini savundu Can abi. Ben " Hayır o değilde davetiyenin arkasında Çetin Doğan ve ailesine yazıyordu, neden Açelya Doğan ve ailesine değil ? " dediğimde Can abi bana " senin yaşın tutmuyor güzelim büyü senin ismini de yazarız." diyerek karşılık verdi. Ben ise " Pardon ! Büyü derken . Daha ne kadar büyümemi istersin Can abi . Ayrıca ismimi çocuğunuzun ' Baby Shower ' partisinin davetiyesinemi yazdırcaksınız yoksa 1. Yaş doğum günü davetiyesinemi ?" . Tırnak içinde söylemiştim...
Çagla " of sizin atışmanızımı dinleyeceğiz. Hayırlı olsun Can abi bir yastıkta kocarsınız inşallah " bu tepki anca Çağladan beklenirdi zaten grubun en ağır başlısı  'ÇAĞLA YÜKSEL ' . Biz bunları konuşurken Ecem bir masaya oturmuş hamburger ve pizza yiyordu. Şu kızın pis boğazlılığı hepimizi yemekten soğutuyordu. Nereye gitsek hem kendi tabağındakileri bitirir , bizimkilerede eşlik ederdi. Biz klasik yerimize oturduktan sonra Can abi " her zamankinden demi kızlar " diye sordu.
Çağla başını ' yani ' der gibi salladı. Herzamankinden kastımız 3 çikolatalı 2 muzlu pasta, içeceklerde kışın sıcak çikolata, yazın ise limonlu frozen di. Bu sefer Ecem'e yiyecek bir şey bırakmadım tabağımı silip süpürmüştüm. Genelde tabağımı bitirmezdim bu yüzden Ecem bana bozulup beddua eder gibi baktı. Bende yemek bulamayınca Melis'e döndü. Melis'e bakıp sinsi sinsi gülmeye basladı . Şirinlikle sinsiliği içinde bulunduran gülüşüyle Melis'in tabağına dadandı . Melis daha pastasından 6-7 çatal almıştı ki Ecem' in dadanmasıyla tabak saniyeler sıfırlandı. Melis bi tabağına baktı, birde Ecem'e , şok olmuştu . Gerci tek o degil hepimiz şok olmuştuk. Melis " Ecem baban iflas ederde 40 yıl aç kalırsın inşallah. Akrabaların sana kıçını dönerde insanların yediklerine azın açık bakarsın " dedi. Ecem dua eder gibi ellerini açıp ' Amin ' dedi. Ecem 'in  bu sözü Melis ' i daha çok sinirlendirmişti.
                              
                                 ***
Ailece dışarıda yemeğimizi yedikten sonra eve geçtik. Normalde dışarıda olmayı çok severdim ama bugün pek keyfim yoktu. İçim çok karanlıktı. Kızlar yokken bile böyle olmazken n 'olmuştu bana .
Aslına bakarsanız okulların açılmasına çok kısa bir zaman kalmıştı ve ben Atahan'ı görmekten çok korkuyordum.
Baya korkuyodum.
Neden mi ? Çünkü o benim ilk aşkımdı. 
Bu zamana kadar birsürü sevgilim olmuştu, ama ben hiç bir sevgilimle Atahanın yanında hissetiğim duyguları hissetmedim . Zaten Atahan'dan sonra iki tane sevgilim olmuştu, o da biri iddâ sonucu olmuştu, diğeride birbirimizi beğendiğimiz için bir şans vermiştik ama olmayacağını ikimizde biliyorduk.
Bunları düşünmek baya canımı sıkmıştı, ama bir sey fark etmiştim.
BENİM GÖBEĞİM Mİ ÇIKMIŞTI?
Pantolonum sıkıyodu , hemde biraz fazla sıkıyodu . Doğruyu söyliyim, baya sıkıyordu.
Bir hışımla üstümdekileri çıkarıp pijamalarımı giyindim.  Sonra içimden ' bi duş alsam fena olmaz ' diye geçirdim. Off valla pijamalarımı giyip rahatlamıştım bir daha çıkarmaya hic niyetim yoktu bu yüzden direk yatağıma girdim . Yorganı burnuma kadar çekmiştim. Yalnızca gözlerim ve üst kısmı açıktaydı. Eyvah! Işığı açmamıştım. Nasıl farketmedim ya inanamıyorum.  Bunca şeyi karanlıkta mı yaptım , vee bir şey daha var ışığı açmaya korkuyordum...

MELİS ' DEN
Eve geldiğimden beri telefonumla uğraşıyordum. Sıklıkla  yaptığım gibi. Ama hiç evde kalmak istemiyordum. E dışarıda çıkmak istemiyorum . Beni böyle bayaaa , efso derecece rahatlatacak birşey yapmalıydım. Duş almak tabikide . Hemen banyoma girip suyu açtım ve küvetin dolmasını bekledim, tam o sırada telefonum çaldı banyodan çıkıp içeri girdim. Arayan Açelyaydı. Telefonu " Buyurun hanımefendi gece servisiniz- " daha lafımı bitirmeden lafa girdi.
" Melis kalkamıyorum"
" Ne... Ne diyosun kızımya nereden kalkamıyosun "
" Ya kalkamıyorum işte yatağımdayım ve burada mahsur kaldım"
" Altınamı işedin Açelya noluyo. Söylüyomusun kapatayımmı? "
" Dur! Ben ışığı açmayı unutmuşumda şimdi yataktan kalkıp açmaya korkuyorum. Biliyosun benim odam geceleri yarasa mağarası gibi oluyor"
İnanamıyorum bunun için benimi aramıştı, çıldıracağım ya ben .
" Ya sen malmısın niye beni arıyosun ben sana buradan ne yapabilirim? Anneni veya babanı arasana hatta aramana bile gerek yok kalk ışığı aç "
Odasına yarasa mağarası diyor ama, geceleri odası sokak lambalarından odasına fazlasıyla ışık giriyordu.
" Ayy sen ne kadar akıllı bir insansın ya ben bunu nasıl düşünemem."
" Teşekkür ederim bebeğim. Akıllılığıma laf söyletmem." diyip kahkaha atmıştım.
Olamaz! " Olamaz olamaz olamaz " ben mırıldanırken Açelya  merak sorularını yağdırıyordu. Banyoya girdiğim an. Tarif edemeyeceğim bir duyguya kapıldım. Yanaklarımın yanma hissi bütün vücudumu sarmış, aynı zamanda heryerimi karıncalanma hissi bürümüştü âdeta.
Hemen koşa koşa suyu kapatmaya gittim.
Gerçi, koşmadan kastım yerlerde yoğun derecedesu olduğu için koşamamıştım...
     Nasıl temizleyecektim ben buraları...

Arkadaşlar lütfen beğendiyseniz oy verin ve yorum yapın.
Ayrıca yorumlarda sonraki bölüm isteklerinizi belirtebilirsiniz. 😊