onbaharın o kırmızıyla sarı karışımı olan yapraklari önümden yere düştü cılızca evime son bi kez baktım iç çekerek doğduğum büyüdüğüm ev şimdi kim bilir kimin olacaktı izmir'den arkadaşlarımdan ayrılıyordum annemle babamın mezarlığına girdik son bi kez avcuma aldığım toprağı son bi kez çektim içime acıyla yeniden filizlendi içimde ki o kor yangın yeniden küllerinden bitiverdi o derinlerde olan kanayan yaram bir ben kalmıştım onlardan geriye kalan babannem bana belli etmeden elinin tersiyle sildi göz yaşlarını o da mahf olmuştu o da bitkindi bi o evladını ben Babamı kaybettim son bi kez dokundum mezar taşlarına yan yanaydılar birbirilerine emanet etmiştim onları şimdi uzun bir yolculuk başlıcak babaannem babamdan bana kalandı ben babaanneme oğlundan kalandım arkama son bi kez acıyla baktım onları bırakmıştım çıktık kabristandan uçağımız iki bucuktaydı eşyaların bir kısmını almıştık onlar tuttuğumuz nakliyeyle gidecekti bi taxi durdurup bindik taksinin camina koydum başımı izmiri izledim sokakları mendil satan çocukları gevrekciyi boyozcuyu kumrucuyu masmavi denizini
Siyah kadar yalnizdim mavi kadar sonsuzdu veda ediyordum izmire sonu gelmeyen ışıklara ...
Instagram labirentt08
YOU ARE READING
labirent
ActionHerkesin var bir hayali. Kimi uçuk, mütevazi. Hayat eşit davranmıyor, bir fırsat istiyorum. Zaman hızla yol alıyor, çıkmazlardan çıkıyorum Zincirlerinden kurtulmuş bir Dünya istiyorum. Aklımda karmaşık sorular, kuruntular acabalar Labirentlerden kur...
