The Sweet Stranger and Me (COMPLETED)

Chapter 17

Nasa sasakyan kami ngayon dahil ihahatid na raw ako ni Bryle. I am wearing a jacket na hiniram ko pa kay Jergen kanina. Ayokong makita ni mommy na may sugat ako. Maybe I will still wear jacket everyday hanggang sa mawala na'tong sugat ko.

"Bryle, dun mo nalang ako ihinto sa bahay ng kapitbahay namin. Baka magtaka ang mga magulang ko" Tumango lang siya.

"Zia, maybe I will tell your dad about everything next sunday. Pupunta ako sa inyo" Nagulat ako sa sinabi niya.

"Seriously? Bakit mo naman gagawin yun?"

"Para mihahatid sundo na kita. Para makasama kita kahit isang beses sa isang araw" He smiled at me.

"Bryle, hindi ka ba natatakot? Natatandaan ko kasi nung binaggit ko sa kanila yung pangalan mo sa kanila lagi nilang iniiba tung topic. Para bang ayaw nilang pag-usapan ka?" He sighed.

"I'll do anythimg para makasama lang kita. I can do everything for you" Pagkatapos naming mag-usap kanina sa cabin nila, tinanong niya ako kung pwede na ba siyang manligaw, tutal alam ko na naman daw ang lahat. Hindi ko alam kung bakit pumayag ako.

"Natahimik ka? Nandito na tayo"

Hindi muna ako bumaba ng sasakyan. Nagtataka na si Bryle sa ginawa ko. "Bryle, alam kong hindi pa kita masyadong kilala. Pero alam kong mabait ka. Kaya nagpapasalamat ako dahil nagawa mo akong iligtas kanina"

"Ako ang dahilan kung bakit ka nila kinuha kaya gagawin ko talaga yun" Ngumiti ako saka lumabas ng kotse. Nagwave muna ako sa kanya at sinigurong nakaalis na siya. Pagpasok ko sa gate ng bahay, patay na lahat ng ilaw maliban sa sala. It's exactly eight in the evening. I walked slowly so that no one from this house will notice me. Kaya lang nagkamali ako dahil nasa sala sina mama. I think they are talking about an important thing.

"Mom, Dad" Kinakabahan kong tugon.

"Bakit ngayon kalang? Alam mo ba kung gaano kami nag-alala sa'yo?!" Mom yelled at me. I am no used to this. Hindi ako sanay na nagagalit siya sa akin ng ganito.

"Mom, I'm sorry. Nalowbat yung cellphone ko kaya hindi ko na kayo natawagan. Kasama ko lang naman po sina Jane e." I excused.

"Now you are lying?! Kailan ka pa natuto sa ganyan Zia!" I was shocked about what she said. Do they know about what really happen?

"I hired a man to follow you. And there we found out that you are being kidnapped by that Cornelio! And that is because of that Bryle!" Ngayon si Daddy naman.

"Mom, Dad, mabait po siya. He didn't even excpect that to happen" Pagtatanggol ko.

"Yes, maybe he is good but you can't still ignore the fact that he is-" Napatigil si Dad na para bang may naisip.

"It's okay Dad, I already knew anything. I already know that you, that Salazar and Bryle's Dad are friends" Both of them went pale about what I've said. "Mom, Dad, please. Bryle is not bringing harm to me. We're friends. Mom, I know you are just doing this because you want me to be safe. But when I'm with him, I know I will always be safe" Yes, that's true. Kapag nandyan siya feeling ko ligtas ako. Alam kong hindi niya ako pababayaan. Sa kaunting panahon na nakasama ko siya, ang gaan na na loob ko sa kanya.

"Zia, are you inlove with him?" Nanuyo ang lalamunan ko sa tanong ni Mommy. Hindi agad ako nakasagot dahil hindi ko rin alam kung anong isasagot ko. Kilala ko si Mommy, kapag sinabi kong hindi, hindi agad siya maniniwala.

She laughed. "Silence means yes" Wala akong ibang ginawa kung hindi ang yumuko.

"Zia, avoid him. Although he is kind, he is still an spy. Do you know what will be your life if you will still draw near him? Magigin delikado ang buhay mo kapag siya ang kasama mo. Spies will be spies, Zia. Madadamay ka katulad nang nagyari sa'yo ngayon"