BEDEL

4. BOLUM

Bazen uçurum da gibi yaşıyorum hayatımı . Bazen ise aşırı mutlu. Hayatımın ortası yoktu. Arabadan inip ön kaputa yasladım. Ne yapacaktım hiçbir fikrim yoktu. Ailem  neden böyle yapıyordu bilmiyorum. Her ailede sevilmeyen bir çocuk olur ya sanırım bizim ailede de sevilmeyen çocuk bendim. Annem ve babam kendi hayatlarını daha çok umursuyordu.

"Sen neden ailenden nefret ediyorsun ?" Diye bir ses geldi yan tarafımdan. Ayaz olduğunu fark ettim . Ne zamandır buradaydı acaba ?
"Ne zamandır buradasın ? " dedim cevap vermeyecekti kesinlikle
"Buraya gelip önkaputa yaslandığından beri." Dedi beni şaşırttı ilk defa

Ikimizin arasında sessizlik oluştu. Derin bir nefes aldım. Montumun cebindeki telefonum çalmaya başladı. Ekrana baktığım zaman Sare'nin aradığı gördüm.  Meşkule atıp montumun cebine koydum tekrar. Konuşabilecek gücü kendimde göremiyorum şu an . Tekrar çalmaya başladı.  Bu sefer babam arıyordu.

"Açmayacak mısın? "
"Biliyorum "
"Açmalısın , biraz ılımlı ol. Geri adım atacaklar." Dedi. Bu söylediğine inanmak istedim. Biraz olsun inanmak ama içimden gelmiyordu.  Ben ılımlı olamazdım anneme ve babama karşı asla.

"Efendim !" Dedim son derece soğuk bir ses tonuyla.
"Neredesin ? Aleyna'yı aradık orada yoksun . "
"Kafamı dinlemeye ihtiyacım var ."
"Eve gel sakin kafayla konuşalım."
"Size ayıracak vaktim yok "
"Neden böyle yapıyorsun biz senin aileniz ?"
"Şimdi mi geldi aklınıza aile olduğunuz ?  Sizin bana yaptığınız gibi yapıyorum ışte. Zorunuza gitti sanırım. Siz bana böyle yaptığınız da ben ne hissettim bir fikrin var mı?  Dur tahmin edeyim Hayır yok. Çünkü sen ve annem iş hayatınız , sosyete hayatınızı ve daha nicelerini düşünürken beni unutuyorsunuz. Bundan sonra bende sizi unutuyorum. Nasıl bir duygu unutulmak hoşunuza gitti mi TEKIN KARAKUYU ." Dedim ve telefonu suratına kapattım babamın.

"Çok ılımlı yaklaştın teşekkür ederim " dedi Ayaz
"Bana  bak Ayaz ben sen dedin diye ılımlı falan olmam ben buyum delinin umursamaz burnu havada biriyim. Içimden gelirse ılımlı olurum gelmedi olmadım. Bu seni ilgilendirmez. " dedim. Sesim oldukça yüksek çıkmıştı.

"Nerede kalacaksın ?" Dedi. Içimden ne kadar sanane demek gelse de demedim. Sakin bir şekilde sorusunu cevapladım. 
"Bilmiyorum. Aleyna'ya gidemem. Arabada yatarım büyük ihtimalle. " dedim
"Yarın öğlen namazına mütakip cenazeni zincirli kuyu mezarlığına defnederiz. "
"Çok iyi olur"  dedim. Bunu derken son derece Ciddiydim.
"Saçmalama Gece . Gel bende kal. " dedi Ayaz. Bunu Ayaz demiş olamazdı dimi.  Ayazdan gelen zil sesi aramızda ki sessizliği doldurdu.

"Alo! "
"Bulamadım amca , çıktığım zaman çoktan gözden kaybolmuştu."
"Belki de haklıdır amca . Ona biraz zaman tanıyın . Kafasını dinlesin. "  Dedi ve kapattı.

"Neden yalan söyledin ?"
"Istersen arayıp doğruyu söyleyeyim. "
"Yok yok . Iyi böyle " dedim ve önüme döndüm.

Ayaz'ın evine gitmeli miyim ? Eğer gitmezsem olacaklar belliydi. Kabul edebilirdim. Herhangi bir sorun çıkmazdı sanırım. Ama önce manzaraya doymam lazımdı. Çantamın içinden sigara paketimi çıkarttım.  Bir tane aldım içindenve Ayaz'a uzattım o da bir tane aldı ve sırayla yaktık.  Derin bir nefes çektim. Havada yayılan gri duman gibi havaya karışmak istedim. Bir nefes daha çektim. Ve içimden bir dilek diledim dışarı verirken dumanı.

"Sadece biraz mutlu olmak istiyorum " dedim

"Karar verdin mi ?" Dedi AYAZ
"Neye ?" Dedim
"Geliyor musun ?"
"Evet "
"Tamam hadi gidelim "
"Ayaz " dedim ve durdum
"Efendim "
"Aramızda bir sır olarak kalsın sigara " dedim. Olumlu anlamda başını salladı ve arabalara geçtik.