To tylko ja

Rozdział 2

Theo trzymał w rękach pistolet. Postrzelił tego mężczyznę. Nie wiedziałam co robić

Uciekaj na zewnątrz i dzwoń po policję!

Bałam się potwornie. Policja przyjechała i zabrała mężczyznę. Cała się trzęsłam. Siedziałam na kanapie w salonie. Zdziwiłam się... Nie spodziewałam się, że Theo posiada broń.

Wszystko okej?

T...Tak- tylko to byłam w stanie powiedzieć

Przecież widzę, że cała się trzęsiesz- Theo usiadł obok mnie

Nie chciałam nic mówić. Theo zawsze mnie denerwował. Był nie znośny. Nie wiem co mnie skłoniło do tego. Przytuliłam się do niego i zaczęłam płakać. Theo objął mnie i głaskał po głowie.

Słyszałam jak kilka dni temu Tom mówi do Theo aby nawet nie próbował sie do mnie zbliżać

I właśnie w tym momencie w drzwiach zawitał Tom. Jak zwykle upity. Był niesamowicie wkurzony gdy widział mnie przytulającą się do Theo. Odsunęłam się od niego. Tom zbliżał w naszą stronę. Widziałam, że podniósł rękę. Sądziłam, że pobije Theo...

Nie myliłam się...

Tom! Tom proszę Cię przestań!

Uderzał pięściami w Theo. Musiałam coś zrobić postanowiłam, że stanę przed Theo. Będzie musiał pobić mnie.

Nie spodziewałam się tego. Mój własny brat mnie uderzył. Uderzył tak, że rozcięłam łuk brwiowy

Z płaczem uciekłam do pokoju. Płakałam w poduszkę. Co nie jest żadną nowością ale jednak... Mój własny brat mnie uderzył...

Lilly ? Mogę wejść ? - zdziwiłam się gdy usłyszałam głos Theo. Szybko otarłam łzy

Oczywiście - udawałam, że wszystko okej

Nie wierzyłam własnym oczom. Theo był cały we krwi.

O mój boże Theo! Szybko chodź ze mną do łazienki... - byłam przerażona. Nie sądziłam, że Tom potrafi zrobić coś takiego

Opatrzyłam Theo... Nie mogłam spojrzeć mu w oczy...

Nagle w jego oczach można było ujrzeć przerażenie

Jesteś ranna... - wyszeptał

To nie twoja wina...Gdybym Cię nie przytulała... Bardzo mi przykro, że musisz przeze mnie teraz cierpieć 

Teraz musimy opatrzeć twoją ranę - delikatnie przemywał mi rozcięte miejsce

Był naprawdę delikatny i czuły... Chciałam aby ta chwila trwała wiecznie...