8. Time with her

821 26 6
                                    

"You can't force someone to stay in your life. Staying is a choice, so be thankful for the person that chooses you."

Flashback almost 5 years ago . . . .

It was Saturday now, at kahit na 3 hours kami sa math ngayon ay excited ako dahil mag momovie marathon kami ni Jema ngayon. Kaya kahit hindi ako morning person pero ang lapad na ng ngiti ko kahit na kumakain palang ako ng breakfast.

I entered the campus gate greeting every Criminology students assigned. I don't care kung magrespond sila o hindi basta ang importante ang saya ng simula ng araw ko ngayon.

Sakto naman at nasa labas ng classroom nila si Jema kaya dali-dali akong naglakad papunta sa kanya.

"Hi Jema." I greeted her enthusiastically.

"Hi din Deanna." She greeted back pero parang busy ata siya kasi may katext siya sa cp niya.

"Ano bang subject ninyo ngayon?" I asked her while looking inside their classroom.

Nakita naman ako agad ni Fhen kaya dali-dali itong lumabas at lumapit sa akin. Si Fhen lang siguro yung di napapagod ngumiti sa kanila, kasi eversince nakilala ko siya parang diko pa siya nakikitang malungkot or wala sa mood.

"Uy Deanna, sama ka bukas ha." Aya sa akin ni Fhen pagkadating niya sa harap ko.

"Alam niya na, sinabihan ko na siya kahapon." Sabat naman ni Jema.

I just smiled at Fhen kasi akala ko busy si Jema pero ang bilis niya naman ata nasagot si Fhen.

'Hmmmm, nakikinig naman pala.' Napaisip naman ako saka ako napangiti.

"Ah ganun ba?" Tanong ni Fhen.

"Oo, excited din ako kasi andami kong gustong itanong. Dami ko kasing natutunan kay ate Jade nung last activity." I told them pero nakafocus lang ang mata ko kay Jema.

"Baka gusto mong magsama ng mga kaibigan mo." Sabi ni Fhen sabay tingin sa paligid.

"I don't know, I'm confused pa kasi eh and besides, I don't know how to invite anyone with the said activity din kasi." I told them honestly pero at the same time natatakot ako kung anong magiging reaksyon ni Jema.

I don't know why? Kung bakit pag nandyan si Jema eh, conscious ako masyado. Parang I wanted to impress her always. Siguro aside sa crush ko siya pero parang ang taas kasi ng tingin ko sa kanya. She's so cool and calm sa lahat ng situation, don't get me wrong yun kasi ang nakikita ko every time magkasama kami. Kaya I don't know if anong nangyayari pag sila lang ng mga kasama niya.

"Wag kang mag-alala Deans, maybe after ng activity natin bukas at after masagot lahat ng tanong mo siguro kaya mo ng mag invite ng iba. Pero don't worry I'm here to help you naman." Jema told me saka siya nag smile.

I smiled at her at diko alam kung gaano ako katagal nakatingin sa kanya kasi narinig ko nalang na umubo si Fhen kaya I was snapped back to reality.

"Thanks Jema, it means a lot to me." I told her smiling sincerely.

She smiled back at me and I was lost in her eyes nang magkatitigan kami. Her eyes was filled with so much emotions, at parang napansin niya din na nagkatitigan kami kasi dali-dali niyang binaling ang mga mata niya sa phone niya.

'Why are you afraid of letting me in?' I asked myself as I watched Jema in front of me busied herself with her phone.

I cleared my throat kasi halata namang mas gusto niya pang titigan ang phone niya kesa sa akin.

"Pwede pa ba akong pumunta sa dorm ninyo mamaya Jema?" I asked Jema kasi baka nagbago na ang mood niya or baka may plan sila.

"Talaga? Ano palang gagawin mo mamaya sa dorm Deans?" Tanong ni Fhen na naexcite naman sa idea ng pagpunta ko sa dorm nina Jema.

You'll also like

          

Nakalimutan ko na may iba kaming kasama ni Jema. I smiled at Fhen before answering her.

"Nabanggit kasi ni Jema na mahilig siya sa movie and I was planning on joining her if ever magmovie marathon kayo mamaya." I answered Fhen pero nakatingin parin ako kay Jema.

I was preparing myself kasi baka mag iba na ang plan. Hindi na kasi kumikibo si Jema eh.

"Ah Mar, ano na?" Tanong ni Fhen kay Jema kasi hindi na nga ito kumikibo.

'Mar? Bakit kaya Mar?' I thought to myself pero I was snapped back to reality nang magsalita si Jema.

"OO naman Deans, pwede ka parin naman pumunta sa dorm mamaya. Yun lang kung hindi ka nga busy." Sambit ni Jema after closing her phone.

Buti naman at umimik na rin siya kasi hindi ko na alam ang gagawin ko kung hindi pa umimik si Jema. Napakaawkward naman kasi kung magtayuan lang kaming tatlo dito.

"Thanks Jema. I'll be there after class." I scratch the back of my neck kasi nahihiya ako sa susunod kong sasabihin. "At pwede bang doon nalang din ako mag lunch. Bibili lang ako ng food ko or ulam natin." I told them at hindi ko kayang tumingin kay Jema kasi nga nahihiya ako.

"Hindi, ayos lang Deans. Doon ka nalang kumain ng lunch sa dorm, kami na ang bahala." Jema said and smiled at me.

I let out a sigh of relief nang makita ko ulit ang ngiti ni Jema.

"Talaga?" I put my hand sa balikat ni Jema dahil narin sa saya. "Sorry." I retracted my hand kasi agad napatingin si Jema sa kamay ko. "Naexcite lang talaga ako sa idea na movie marathon eh." I told Jema and Fhen.

"It's my first time kasi na magmovie marathon sa ibang bahay." I said shyly.

"Ayos lang Deans, saka wag ka nga palaging magsorry, baka isipin ng iba napakataray ko na talaga." Natawa naman ng konti si Jema.

"Sorry.. I mean.. ahh ano kasi, nasanay lang talaga ako. Parang nasa nature ko na ata." Natawa din ako sa sinabi ko.

"Ayos lang. Sige Deans, see you mamaya. Papasok na ako kasi malapit na ang time, baka malate ka din niyan." Jema said and patted my shoulder.

"Sige Jema. Alis nako. See you mamaya." I pointed my finger towards our classroom.

Jema just nodded before she entered their classroom. I watched her entered first before I went to walk towards our classroom.

Ang lapad ng ngiti ko while walking towards our classroom. At siguro kung may makakakita sa akin dito sa corridor iisipin nila na baliw ako. Kasi nakangiti akong mag isa habang naglalakad sa corridor. But, wala akong pakialam kasi masaya ako at hindi ko hahayaan na may sumira sa araw ko.

I was almost on the back door ng classroom namin nang akbayan ako ni Vanessa.

"Hey cutey." Bati sa akin ni Vanessa sabay kurot sa pisngi ko.

"Ohw." Sabay hawak sa pisngi ko. "Hey there cool girl." I smiled at Vanessa. "Nakasanayan mo na talagang kurutin ang pisngi ko eh no?" I poked Vanessa's side.

"Stop nakikiliti ako." She giggled before niya hinawakan ang kamay ko para hindi ko na siya makiliti.

"Wala pa ba kayong Prof?" Tanong ko sa kanya kasi nasa labas siya.

"Wala, may pumunta kasing 4th year student dito sa amin kanina, informing us all na wala kaming pasok dahil may meeting daw ang ibang prof." Pagpapaliwanag niya pero hindi niya parin tinatanggal ang kamay niya sa balikat ko.

I just nodded my head at her at sinilip ko ang classroom namin at hindi na ako nagulat kung magulo ang mga kaklase ko kasi baka kasama ang Math Prof namin sa meeting.

This is interesting. Ang daming tanong yung nabuo sa isip ko. Haha. Like, ano yung back story ni J bakit sya nagshoshow ng concern kay D then parang next thing you know ang sobrang serious. Ang reserved nya ganun. Tapos how they eventually develop their relationship, to think na parang ang playgirl ni D dito. Haha. Then, how they were as a couple na, ganern. The challenges, and yung turning point bakit sila nagbreak. And syempre yung present time situation nila. How will they meet again and rekindle their love for each other. Thanks! Ang dami kong sinabi hahahahaha I just love your story. 💛💙🤗 Will wait for your updates. 🙂🙂

6y ago

Writer
Ahahaha.. We should not give up on them. Sabi mo nga lahat tau may priorities, parang sila din. Thank u for the continuous support.

6y ago

Reasons and Excuses | JeDean Gawong |Where stories live. Discover now