Forever Bound

14

Haar zo zien was ondragelijk voor hem.

Al snel realiseerde hij zich dat er voor hem geen keuze was.

Hij moest doen wat het beste voor haar was.

Hij kon haar niet zo zien lijden.

Daarnaast wist hij dat hij haar los moest laten.

Er was geen manier meer om haar terug te krijgen.

Het was over.

Hij ging doen wat zij moest willen.

Knielend bij haar bewegingloze lichaam vouwde hij zijn handen om haar keel.

Hij kneep, tot hij wist dat ze er niet meer kon zijn.

Zijn tranen slikte hij weg.

Het was niet alsof hij echt om haar gaf.

Dat kon niet.

Misschien, diep vanbinnen, deed hij dat toch wel, zonder het te willen toegeven aan zichzelf.

Het deed er ook niet meer toe.

Het was voorbij.

Zij was voorbij.

Haar leven was voorbij.