KELEBEK ÖMRÜ (TÖRE) {TAMAMLANDI}

7.Bölüm/İntihar

Benim yüreğim artık kaldırmıyor tüm bu olanları!Bu odada duvar üzerime üzerime gelirken onun tarafından sıkıştırılıyorum!Ne yani un ufak oluncaya kadar beni böyle sıkıştıracak mısınız?O zaman siz uğraşmayın üzerime 'KUMA' getirin ve bitsin bu işkence!Bitsin artık...

İlk defa gözlerimi başka bir yerde,başka evde ve başka bir odada açacaktım!Geçmişi silemeyenlerdenim buraya alışmam baya uzun sürecektir belki,belki hiç alışmam!Ne sana alışırım ne de odana!Bana istediğini yapabilirsin ama benim isteğim olmadan namusumu elimden alamazsın!Karınım ama oyuncağın değil!Gör artık bende bir insanım!...

Sabah gözlerimi kendi iniltilerimden dolayı zorla açabilmiştim!Şimdi yine gözlerim kızarmış kan çanağına dönüşmüştür!Hafif incinen kollarımı altıma almadan koltukta oturur vaziyete geldim!Önce gözlerimi ovdum sonra etrafıma uykulu halde baktım!Oda darma dağanıktı,o yapmıştı!Gece odanın içi fazla aydınlık olmadığı için bu kadar dağıttığını fark etmemiştim,toplayan ben olacağım ama.

Uykulu gözlerle bana arkasını dönmüş,yatakta rahatça uyuyan yabancıyla karşılaştım!Ne kadar da rahattı,tüm gece bana saydırmış,kırıp dökmüştü etrafı!Bana her saydırışlarındaki cümlenin içinde en az bir tane 'Ölüm' geçiyordu! 'Cehennemin olacağım!' dese bile o 'cehennemi' ölüm diye saydım!Ben ne yaptım ki bu adamada bütün sinirini üzerime topladım?Ona hüzünle bakarken daha da içim acıdı!Hani bazen eş diye görmezsin ama yinede ona ait olduğunu hissedip duygulanırsın ya;benimki de aynı şeydi!Ona aittim, bana sonsuza dek dokunmayacak olsada onundum!Bu konakta esirler gibi yaşayacağım belli ki!Evet tahmin ettiğiniz gibi bana dokunmadı!Sadece beni başta korkutup sözleriyle kalbimi parçalamak imiş amacı!Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim!Üzülme veya korkma sebebim ya yakında benden bebe isteseler?Ne yapacaktım?Ne olacak demiyorum çünkü üzerime kuma geleceğini biliyorum!Eğer ileride yabancı ağa olursa zaten mecburen kuma gelir!Gelsin ya belki sevdiği biri vardır,belki onunla evlenir,belkide bana bundan dolayı böyle davranıyordur,sevdiği kızın yerini aldım diye!Belki beni ömrünün sonuna dek sevmez,kim bilir?

Hızla bu düşüncelerden arınıp,ayağa kalktım.Ne yapmalıyım şimdi uyandırayım bu ayıyı?Dün gece beni yerden yere vurdu defalarca ona ayı demeyide buradan kazandım!Dolaşmaya devam eden ben onu kaldırma hissine kapılıp yatağın yanına gelmiştim!Arkası dönük olsa bile kendimde ona bakma cesareti bulamıyordum yani anlayacağınız yatağa serilmiş beyaz çarşafa bakıyordum ya da ellerimle oynuyordum!Saate baktığımda neredeyse '10'du.Gözlerim tekrardan çarşafa ilişince kafamda birden şimşekler çakarken,tedirginleşmeyede başlamıştım!Dün kaynanam iğrenç şeyleri anlatırken bu çarşaf olayınıda anlatmıştı.Hatta belki şuan merdivenlerden yukarı çıkıyordur,çarşaf için!Allah'ım ne yapacağım ben şimdi?Eğer çarşaftaki kanı görmezse ne derdi?Üzerime atılacak iftiraları bile saymıyorum!Bakire olmadığımı sanarsalar beni öldürmekten beter ederler!Neden ya bu kadar zor bu hayat?Sadece bana özel mi bu muamele?

Gözlerim korkuyla kaplanırken ellerimde isteyerek çarşafa uzandı!Belki daha gelmez!Erken olduğunu düşünür!İnşallah düşünürde gelmez ben bu çarşaf işini halledene kadar!Yüzümde aniden bir gülümseme belirdi!Hem çarşafı alacağım hemde bu ayıyı kaldıracağım!Bir çırpıda çarşafı kavradım ve yabancının altından çekmeye başladım.Neredeyse çarşafın yarısı elimdeydi,o da yavaşça kıpırdayıp tek kaşını kaldırdığı gibi gözlerinden bana eğilen sol gözünüde açtı!

"Uyuduğumu görmüyorsun galiba yoksa canına susadığını sanacağım!"dedi kalınlaşmış ses tonuyla

Ona hiç tepki vermedim ve çarşaf elimde toplanıyordu.Evet işte çarşafı bu yabancıdan kurtarmıştım!Gülerek çarşafla beraber etrafımda zıplarken o bana şaşkınca bakıyordu!Galiba hala benim olgunlaşmadığımı bilmiyordu!Onun bana baktığını anlayınca korkup durdum!Ne diyeyim size korkuyorum çünkü yapacaklarını kestiremiyordum!