"ဇြဲေလး ဝင္ေတာ့..ေက်ာင္းဆင္းရင္ေစာင့္ေနမယ္ေနာ္ .."
ဇဲြေလး လို႔ေခၚလိုက္တဲ့ လင္းဘုန္းေအာင္ ရဲ႕
အသံဟာ မင္းဇြဲမာန္ အတြက္ေတာ့ နားထဲကို
ပ်ားရည္တစ္ပုလင္းလံုး
ေလာင္းခ်လိုက္သည့္အလား။
ၾကားလိုက္ရတဲ့မိမိရဲ႕နားကိုေတာင္
္မယံုသကၤာျဖစ္မိေသးသည္။
"ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ကိုဘယ္လိုေခၚလိုက္တယ္..?"
မင္းဇြဲမာန္ မ်က္လံုးေလးျပဴးၿပီးေမးသည္ကို
လင္းဘုန္းေအာင္ ကလက္ကေလးပိုက္ၿပီး
"ဘာလို႔လဲ??? ေခၚလို႔မရဘူးလား ငါေခၚတာကို
မႀကိဳက္ဘူးလား??"
အဲ့လိုေမးလိုက္ေတာ့ မင္းဇြဲမာန္ျပံဳးျပကာ
"မဟုတ္ရပါဘူးဗ်ာ ...က်ေနာ္သေဘာက်လြန္း
လို႔ပါ က်ေနာ့္ကို ဇြဲေလး လို႔ေခၚတဲ့ပထမဆံုးေသာ ေယာက်ာ္းေလးက ခင္ဗ်ားပဲ!"
ထို႔ေနာက္ ျဖဴေဖြးေဖြးသြားေလးေတြ အကုန္ေပၚေအာင္ ရယ္ျပျပန္သည္။
"အယ္မယ္..တကယ္ဟုတ္လို႔လား"
"ဟုတ္ပါတယ္ဆို.. ခင္ဗ်ား က်ေနာ့္ကိုအဲ့လိုပဲ
အျမဲေခၚေပးမလား?"
"ရတာေပါ့ ေခၚေပးမွာေပါ့ ဟီးဟီး "
ဆႏၵႏွင့္ဘဝ တစ္ထပ္တည္းက်သြားေသာ
လင္းဘုန္းေအာင္။
"တကယ္ေခၚမွာေနာ္..ေက်းဇူး.."
"အင္း..သြား သြား ဝင္ေတာ့"
အခန္းထဲသို႔ ခုန္ဆြခုန္ဆြႏွင့္ဝင္သြားေသာ
ေက်ာျပင္ေသးေသးေလး။
လင္းဘုန္းေအာင္ သူ႔အတန္းဘက္ကို ္ုလွည့္အထြက္မွာေတာင္ အခန္းထဲကေနလွမ္းေအာ္ေသးသည္။
"ခင္ဗ်ား ေက်ာင္းဆင္းရင္ေသခ်ာေစာင့္ေနေနာ္....."
>>>>>
*ကေလာင္ ကေလာင္ ကေလာင္*
ညေနပိုင္းရဲ႕ေခါင္းေလာင္းထိုးသံက ေက်ာင္းသားတိုင္းအတြက္ ပ်ားရည္ဆမ္းသည့္ႏွယ္..။
YOU ARE READING
TRUE LOVE
Romanceတကယ္ေတာ့အခ်စ္စစ္ဆိုတဲ့အရာမွာ ခ်စ္တယ္ ဆိုတဲ့စကားလံုး မျဖစ္မေနပါစရာ မလိုပါဘူး ု
