POISONOUS GANG (BW8G Sequel) -COMPLETED

Chapter 73: Sister

Liam POV

"Ano na naman ba ito? Panibagong fixing na naman? What's with this sofabeds design?" My mother's rant welcome my hearing. Nahimas ko ang batok bago walang buhay na magpatuloy sa paglalakad pababa ng hagdan. Masakit pa rin ang ulo ko dahil sa away na napasukan namin kahapon. Damn! Makita ko lang talaga ang siraulong sumuntok sa ulo ko ay dudurugin ko ang mukha nya.

"Good morning!!" Ngumiwi ako ng marinig ang sarkastikong boses ni Ate Lianne. The reason why I loath the idea of staying here. "Kamusta naman ang pakikipag basag ulo natin batang gangster?" Walang buhay kong pinasadahan ng tingin ang nakapamewang kong kapatid. Naiiling akong sumulyap sa sala, nandoon si Mommy at kaharap ang sekretarya nya. Surely my Dad is still asleep because he'd spend his whole night signing some papers.

Welcome to Valdez family. A kindred whence treasure is money, rank and name. Napapalibutan ako ng mga taong salungat sa bagay na pangarap ko. My Dad want me and my sister to be independent by the age of 12, taon na para sa akin ay dapat ginugugol namin kasama sila which is very impossible. From the start, wala na silang ibang pinahalagahan kung hindi ang L-Furniture, L-Furniture sa Bulacan, L-Furniture sa Palawan, L-Furniture sa Rizal at kung saan saan pang lugar na hindi ko alam kung saan ba. Since I have my understanding, puro trabaho ang naririnig kong pinag-uusapan nila. I ask myself kung mayroon bang isang beses na kinausap nila kaming magkapatid para tanungin kung ayos lang kami. Me and Ate grow with Nanny's nurture and feel orphan because of their absence.

I sigh.

Yeah. Valdez is now known because of my father Lars and mother Leira, pero kapalit no'n ay ang pangungulila namin sa magulang. Hindi ko lang maintindihan kung bakit ba kailangan nilang lunurin ang sarili sa pagpapatakbo ng napakaraming kompanya. Bakit napakahalaga sa kanilang maging tanyag at kilala? And why does its okay to drop and neglect us just to run with their own world?

"Liam Valdez ano ka ba!! You're about to turn 12 years old so grow!!" Nagpanggap akong walang naririnig. Pinaglaruan ko ang baso na may lamang malamig na tubig bago maupo. Argh! Napakasakit talaga ng likod ng ulo ko dahil sa gag0ng iyon. I dare you bastard to hide, trust me once you show up its your face dead end. "Are you listening?"

"Ate please!!" Naiirita kong sinabi. "My head is about to break so please! Wala ako sa mood makipagtalo sayo at pakinggan na naman ang mga sermon mo. Give me a break" Padabog akong lumabas ng kusina habang bitbit yung tubig.

Number one reason why my ass dislike this room. Maingay dito dahil mayroong sari-sariling mundo ang nasa loob nito. My parents spend their whole day talking about the fvcking furniture habang ang nag-iisa kong kapatid ay walang ibang ginawa kung hindi ang tumawa habang nanunuod ng kung ano-ano sa iPad nya. Nagkakaroon lang ng isang mundo dito kapag nandito ako, lahat kasi ng atensyon ay mapapako sa akin at doon sila sabay sabay magpapaulan ng mga nakakairitang hinaing at pagalit nila.

"Ano bro? Ayos na ba yung ulo mo?" I on the loudspeaker before lay on my bed lifelessly. Since the four of us is suspended for one week, I'm not allowed to go out.