Jimin, Do Not Fall In Love With Me (Yoonmin-COMPLETED)

1⃣

⚠ Warning! ⚠

Ika-10:18 na ng gabi ngunit naghihintay pa rin si Jimin. Naiinis niyang ibinagsak sa harapan niya ang kaniyang cellphone. Cannot be reach si Jungkook at hindi ito nagrereply sa texts niya, na siyang ikinaiinis ni Jimin.

"Five more minutes and I'm done!" sabi niya sa sarili niya. Kahit ang totoo ay kanina pa niya iyon sinasabi ngunit patuloy pa rin siyang naghihintay.

Kinuha niya sa bag niya ang notebook na bigay ni Yoongi, magsusulat ulit siya sa kaniyang diary. Iyon pa lamang ang kaniyang pangalawang isusulat makalipas ang higit isang taon.

Dear Whoever,

It's Jungkook's 20th birthday, and I'm fucking annoyed! Where the hell is he? I prepared a surprise for him, yet he won't come! Swear I'm erasing my feelings for him. I won't talk to him anymore!

I baked cake for him, I even bring knife and almost got caught by the guard and he's not coming? Damn, I'm getting really annoyed.

Another thing, I can't find Yoongi inside the campus so I prepared everything myself. Know how tired I was? I'm fucking sticky by all the sweat that drops from all over my body!

Oh right... I have knife. Well, let's see if who's going to save me tonight.

Park Ji Min

Ibinalik niya ang notebook sa bag niya matapos magsulat. Nagpalipat-lipat ang tingin niya sa cellphone niya at sa kutsilyong nasa harapan niya.

He's not afraid to try hurting himself. Sa totoo lang ay lagi niya itong ginagawa. Parehas na kamay niya ang puno ng marka ng matatalim na bagay na ini-hiwa niya rito. Nasubukan na rin niyang magpatiwakal, tumalon sa building at uminom ng lason.., ngunit lahat ng iyon ay nabalewala dahil lang kay Yoongi.

Sa lahat ng pagkakataon, si Yoongi ang dumarating kapag nadedepress si Jimin at naiisipang gawin ang mga delikadong bagay na iyon.

Kinuha niya ang kaniyang cellphone at ini-dial ang number ni Yoongi. Isa.., dalawa.., tatlo.., apat.

Napuno ng luha ang mga mata ni Jimin. He felt rejected too many times tonight. He can't take it anymore.

Kinuha niya ang kutsilyo ay sinimulang idikit ang talim niyon sa kanang pulso niya. Hinihintay niyang sagutin ni Yoongi ang ika-limang tawag niya.

Nang hindi pa rin ito sumagot ay hinayaan na ni Jimin, idiniin niya ang kutsilyo sa kaniyang sariling balat. Ipinikit niya ang kaniyang mata upang hindi makita ang pagtulo ng sarili niyang dugo.

It fucking hurts!

Sa di kalayuan, sa taas ng isa sa mga building. Kinuha ni Yoongi ang kanina pang nagri-ring niyang cellphone. Hindi siya nagdalawang isip na i-dial ang number ng taong kanina pa tumatawag sa kaniya.

Park fucking Jimin, don't tell me you're fucking killing yourself again. Iyan ang una niyang naisip. Sa tagal niyang kilala si Jimin ay alam niyang kapag umabot sa lima ang missed call nito, dalawa lang ang ibig sabihin. It's either lumayas siya at naligaw sa ibang bayan, ngunit mas madalas na susubukan nitong magpakamatay.

Mula sa rooftop ng building ay sumilip si Yoongi sa baba, mula sa kaniyang kinatatayuan ay kitang-kita niya ang maliwanag na paligid sa likod ng building na kinatatayuan niya.

Sa gitna nito ay may puting lamesa na punong puno ng pagkain.

"Fucking idiot." Bulong ni Yoongi sa sarili niya.

Hanggang sa wakas ay makita niyang binitawan ni Jimin ang kutsilyo at kinuha ang nagriring na cellphone.

"Y-yoongi..." Jimin sobs, he's been hurting. Hindi dahil sa sugat sa kaniyang kamay, ngunit dahil sa dahilang iniisip niyang walang nagmamahal sa kaniya.

"Tie your bleeding wrist with the scarf I gave you this morning." Ani Yoongi na hindi pa rin gumagalaw sa pwesto niya.

Hindi nagsalita si Jimin, ngunit ginawa niya ang utos ni Yoongi. Hinanap niya ang panyong ibinigay ni Yoongi nung umaga at itinali iyon sa nagdudugo niyang kamay.

"He's out of country, Jungkook celebrates his birthday with his parents. You forgot? Idiot," sabi ni Yoongi ng mapansing tapos na si Jimin sa pagtali sa sugat nito. "Turn around, then look up."

Pinahid ni Jimin ang kaniyang luha ng makita si Yoongi taas ng building. Ngunit anong ginagawa nito doon? Gabi na, dapat nakauwi na si Yoongi..

"Wait for me, I'll take you home." Tumalikod na si Yoongi paalis sa rooftop, habang hindi pa din pinapatay ang tawag.

Nagui-guilty siya sa totoo lang. Nakalimutan niyang birthday ngayon ni Jungkook, at ang possibility na makalimutan ni Jimin na nagpunta ito ng ibang bansa kahapon lang. Nawala sa isip niyang maaaring ika-stress iyon ni Jimin at gumawa na naman ng katangahan. Masyado siyang nalibang..., Nalibang sa bagay na alam niyang ikapapahamak niya.

***

— ItsKimMiAh —