Pamuk Kız ve Kara Çocuk

MUTLULUK..

Barış arkadaşlarına "gelin bu tarafa doğru gidelim" deyip,Elçin'i rahatlıkla görebileceği bir yere geçtiler. Herkes olduğu yerde dans ediyor,yüksek sesle gülüşmeler falan,eğlenenler v.s..Elçin gözleriyle Barış ve Kerem'i arıyordu. Kafasını çevirdiği gibi Barış'ı ve kendisine bakışını gördü.İçi biraz olsun rahatlamıştı.
Bu arada Murat hem dans ediyor, hemde Elçin'e sorular soruyordu " Ada dans etmeyi severmisin" dedi kulağına eğilerek. Elçin bu fazla yakınlıktan rahatsız olsada" şey, fazla sevmiyorum ben galiba.Öyle gece eğlenceleri bana göre değil sanki " dedi yüksek sesle konuşarak.Murat yine kulağına eğilerek "ya ben seviyorum, kafa dağıtmaya yarıyor işte " dedi.Elçin bundan rahatsız olup geriye doğru çekildi. Barış farketmişti bu durumu,ama bekliyordu ,Elçin'in bir işaretine bakardı o iti yere yapıştırması. Murat'ta Elçin'in rahatsız olduğunu anlayıp,biraz geri çekildi. Daha sonra " dans edelim mi" dedi.Elçin" ben fazla sevmiyorum aslında" diyecekken ,bir anda kendini pistte buldu.Elçin ne olduğunu anlayamamıştı bile..Bir yandanda kıza" biraz relaks ol, seversin belkide" dedi içkininde verdiği rahatlıkla  pis,pis sırıtarak. Barış buna daha fazla dayanamadı ve Damla'ya" hadi dans ediyoruz" dedi.Birlikte o yöne doğru hızlıca yaklaşarak dans etmeye başladılar. Elçin, Barış'ı  yakınında görünce,yine aynı şeyler olacak diye tedirgin olmuştu. Barış telaşlanma manasında gözleriyle işaret etti.Barış Damla'yı öyle bir döndürdü ki,kızın başı dönüp Murat'a çarptı. Murat kafasını çevirdiği gibi Barış'la göz, göze geldi.Barış hemen atlayıp "ooo..Murat bey sizde mi burdaydınız " dedi.Önce Murat'la sonra Elçin'le selamlaştı. Murat" evet,bizde Ada ile yemeğe gelmiştik "dedi.Barış"ne güzel, bende arkadaşlarımla gelmiştim..ha bu arada tanıştırayım Damla" dedi her ikisinede bakarak.Onlarda kızı selamladılar. Barış Murat' ın kulağına eğilip madem karşılaştık,  bende size bir kahve ısmarlayayım o zaman" dedi.Murat " olur,tamam" dedi Elçin'e bakarak.Hep beraber bardan ayrılıp,  üst kata çıktılar. Barış arabasının anahtarını Kerem'e verip,durumu anlatıp kızlarıda ona emanet etmişti.Kahve siparişleri verilmiş,kısa kısa sohbetler ediliyordu. Barış adama" Murat bey ne kadar samimi bir insansınız böyle, ne mütevazi. Hani sonuçta koskocaman uluslararası bir holdingin patronu olup,başka bir firmanın finans müdürüyle yemeğe çıkmanız beni şaşırtmadı desem yalan olur" dedi.Murat" Ah teşekkür ederim Mert bey bunu farketmeniz beni sevindirdi. Çünkü ben herkesle değil de özel olduğunu hissettiklerimle,yakınlık kurmayı seviyorum "dedi.Barış"yani Ada hanımın özel bir insan olduğu tartışılmaz bile o konuda haklısınız tabii ki..sadece aynı anda hem Ada hanımla yemek yeyip,hemde başka masadaki bir hanımla bakışmanız bana biraz tuhaf geldide " deyince Murat kıpkırmızı olmuştu. Elçin,şaşırmıştı. Murat" ha onumu söylüyorsunuz..şey o benim eskiden bir tanıdığımdı ,o yüzden bir selamlaştık " dedi pişkin bir ifade ile.Barış adamın yalan söylediğini biliyordu.  Kahveler bitmişti,hiç kimseden çıt çıkmıyordu. Elçin ayağa kalkıp " beyler bana müsade..geç oldu biraz ben artık gideyim" dedi.Murat ve Barış aynı anda ayağa kalktılar. Murat kıza dönüp "Ada lütfen seni evine bırakmama izin ver" dedi. Elçin " yok..çok sağol Murat.Hem yemek için, hem diğerleri için. Ben kendim gitmeyi tercih ederim " dedi elini uzatıp tokalaşarak. Murat kızın elini sıkı, sıkı tutmuş "ne demek,ben teşekkür ederim. Umarım yine bir akşam buluşuruz " deyip elini öptü. Elçin sonra Barış'a dönüp " sizede iyi geceler Mert bey" dedi.Barış " iyi geceler " dedi Elçin'e. Sonra Murat'a dönüp " bende bu gece için teşekkür ederim Murat bey.Yine buluşalım ama" dedi göz kırpıp, adamın omuzuna hafifçe vurarak. Oda Elçin'in arkasından hemen çıktı. Diğer arkadaşlarından ortamın serbest olduğunu anlayınca hemen koşar adım Elçin'e yetişti. "Elçin " diye seslendi.Elçin dönünce Barış'ı gördü. Barış'a "ne oldu?" dedi.Barış " yok ya birşey olduğu yok.Sadece şimdi gece,gece tek başına eve gitme birlikte gidelim" dedi.Elçin"ya ,ben senin geceni mahvetmiş gibi oldum.Seni arkadaşların falan bekliyordur belki.. yani benim yüzümden planlarını bozma " dedi.Barış" yok ya onları Kerem benim arabayla bırakacak evlerine zaten" dedi.Elçin " Peki madem" deyip birlikte taksiye bindiler.Önce Elçin'i evine bırakacaklardı. Tam Elçin'in eve yaklaşmışlardı ki,yolda kazı çalışması olduğunu gördüler. Taksi şoförü " abi ben daha fazla gidemiyorum,görüyorsunuz yol kapalı. Mecbur burda indiricem sizi " dedi Barış'a dönüp. Elçin hemen atıldı " Barış sen inme istersen,eve yakınım ben yürüyerek " giderim dedi.Barış adama taksi ücretini vermiş, çoktan inmişti bile.Barış " bu saatte,buralar fazla sıkıntılı olur" dedi.Elçin " ya ben alışığım zaten..yani tek başına eve çok gelişmişliğim,ne bileyim daha uzun mesafeden eve yürümüşlüğüm var "dedi Barış'a bakıp. Barış " ya tamam şimdi ben varım birlikte yürüyelim, olurmu" dedi tatlı bir gülümsemeyle. Elçin tamam anlamında başını salladı.Birlikte yürüyorlardı sadece ama ikiside çok mutluydu.İkisininde adlandıramadığı bir durumdu bu. Barış'ın" tek mi yaşıyorsun" sorusu sessizliği bozmuştu. Elçin" yok annemle yaşıyorum.."dedi.Barış" ne güzel..evde bir bekleyenin var yani.."dedi.Elçin " ya sen? yani tek mi yaşıyorsun, ailenlemi? yada ne bileyim?" dedi.Barış ufak bir iç çekip " benim aile uzakta.Burda bana annem gibi bakan Müge annem vardı, oda geçen ay vefat etti.." dedi.Elçin "ahhh..üzüldüm başın sağ olsun " dedi.Barış"sağol..yani anlayacağın bir başımayım "dedi.Elçin üzülmüştü, yalnızlığı en iyi bilenlerden biride kendiydi çünkü. Nihayet  eve gelmişlerdi Elçin" evim burası.İstersen gel biraz dinlen,öyle gidersin" dedi.Barış " sağol, teşekkür ederim, belki başka bir zaman" dedi.Elçin elini uzatıp"sağol herşey için.Yarın görüşürüz " dedi gülümseyerek.Barış" ne demek..yarın görüşelim " dedi oda elini uzatıp sıkı, sıkı kızın elini sararcasına tokalaşarak. Barış, Elçin içeriye girdikten sonra,taksi durağına doğru yürümeye başladı. Hava çok soğuktu ama hissetmiyordu bile.İçi ilk kez sıcacık olmuştu. Belkide ilk kez yalnız hissetmemişti kendini.Mutluydu..