Chanyeol biraz daha gittikten sonra bir sahil kenarına geldi ve arabayı durdurup bana baktı.
Derince bir nefes alıp el frenini çekti. Kapıyı açıp arabadan indi. Anlamsız ve şaşkın gözlerle Chanyeol'a bakıyordum ki yanıma gelip kapımı açtı.
"İner misin?"~Chanyeol
Çantamı koluma takıp arabadan indim. Chanyeol elimi tuttu ve sahil kenarında yürümeye başladık.
"Chanyeol buraya neden geldik?"
"Konuşmak ve kafa dinlemek için"~Chanyeol
"İyi ama ders-"
"Bizden önemli mi?"~Chanyeol
Şuan Chanyeol iltifat mı ediyordu yoksa emir mi veriyordu anlamış değilim ama hiç gülmüyordu aşırı derecede ciddi ve üzgün görünüyordu. Sanki uzun zamandır başbaşa değilmişiz gibi hissettim biran.
Bir banka oturduk beraber. Chanyeol yüzüme baktı ve elini yanağıma koydu. Chanyeol'u hiç anlamıyorum birkaç gün kötü davranan insan şimdi neden böyle davranıyor. Yanağıma koymuş elini tuttum ve itekledim.
"Chanyeol dokunma bana"
"Meysa neler diyorsun?"~Chanyeol
"Konuşmada benimle ayrıca, hem söylesene neden bana böyle davranıyorsun?"
Chanyeol başını yere eğdi ve hiçbir şey demedi acaba çok mu ağır konuştum. Hayır bence az bile dedim şimdiye kadar neden sustu?
"Cevap versene Chanyeol Eunji ile sorun yaşarken neden benim yanıma hiç gelip bana teselli vermedin? Neden sustun Chanyeol? Neden beni yalnız bıraktın? Neler çektim ben biliyor musun? Her gece agladım senin yüzünden ondan haberin var mı? Tabiki yok çünkü yanımda değildin"
Şuan Eunji'ye karşı olan tüm sinirimi ve öfkemi Chanyeol'dan çıkarıyordum ama haklıydım her zaman yanımda olan adam şimdi yoktu.
"Meysa be-ben özür dilerim iyi değildim"~Chanyeol
"Chanyeol ben sorun yaşıyorum sen değil Eunji bana bela oluyo sana değil sen nasıl kötü olursun ya? Anlamıyorum çıldıracağım resmen ya -"
Chanyeol lafımı kesti ve oturduğu yerden ayağa kalkıp sinirli ve öfkeli gözlerle bana baktı.
"Yeter Meysa yeter sus artık hiçbirşey biliyorsun! Bak Eunji pisliği sana acayip derecede kafayı takmış durumdaydı sürekli bana mesaj atıp tehdit ediyordu sesimi çıkaramıyordum ayrıca sana bakıcak yüzüm yoktu çünkü seni o pislikten koruyamıyordum anladın mı Meysa beni? Seninle beraber bende ağladım her gece özellikle o gece haykırışına dayanamadım bende bağırp haykırmak istedim ama sen sesimi duyarsın daha çok üzülürsün diye sustum!"~Chanyeol
Hayır olamaz ben neden Chanyeol'a fazla yükledim şuan tüm söylediğim herşeyi geri alabilsem keşke. Çok çok pişmanım ben sandım ki Chanyeol benden soğudu yada benden nefret etmeye başladı ama yanılmışım aksine herşeyi beni sevdiği için yapıyormuş.
Ayağa kalktım ve Chanyeol'a gözlerim dolmuş bir şekilde baktım.
"Cha-chanyeol be-ben özür dilerim böyle olduğunu bilseydim böyle konuşmazdım affet beni. Ben sandım ki benden soğudun"
"Hayır Meysa aklına kesinlikle öyle şeyler getirme ben senden asla soğumam sen benimsin ve hep benim olarak kalıcaksın ne Eunji nede başka biri bizi ayrımaz ayrıca gözünden bir daha göz yaşı düşerse hesaplaşırız seninle şimdi sil o gözündeki yaşı"~Chanyeol
Bu adama tekrar vurulmuştum. Şuan inanılmaz derecede mutluydum. Eilimi gözüme götürdüm ve birkaç gözyaşı damlası olduğun fark ettim ve hemen sildim. Chanyeol ellerini yanağıma koyup gözlerini kapattı ve dudağımı yapıştı o an neye uğradığımı şaşırdım. Kalbim yerinden çıkıcak gibi atıyordu ve o dudağı çok sıcaktı. Dudağını dudağımdan çekti ve gülümsedi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PARK CHANYEOL || GERÇEKLER ÖTESİ ✔
FanfictionBirinden kaçıyordum ama, kimden bilmiyordum. Biri beni kurtarır ve hayatımın bir parçası olur. Bir dostum var canımdan çok sevdiğim biri. O beni bu dünyada yalnız bırakıp bu dünyadan gidiyor. Kalbimden bir parçam kopuyor... Bir hayalim var benim... ...
