Love on the beach, today and forever. (ON HOLD)

• O2 •

                                          P.O.V. Laura Holt.

Rustig loop ik over het zand, over het eindeloze strand. Het geeft me een fijn en kalm gevoel. Ik loop hier altijd, vaak 's avonds als ik me verveel of gewoon als ik zin heb. De zon die mijn haren verwarmt en erop schijnt. Ik weet niet of iemand anders zich dat kan voorstellen, maar ik kom het liefst al sinds ik klein ben op het strand. Jammer genoeg woonde ik vroeger niet vlakbij het strand. Mijn moeder zegt altijd dat ik vroeger als klein kind ging huppelen over de duinen en veel zandkastelen maakte. En dat ze er altijd van genoot om mij zo te zien, ook om mij met mijn zusje te zien spelen in het zand op die momenten. Het liefst ging ze daarom vaak met ons naar het strand, vooral op vakantie, maar ook op vrije dagen van school als het zomer was.

Het strand is voor mij ook een plek om na te denken of rustig te leren. Gelukkig begrijpen de meesten me en laten me dan ook met rust op het strand. 's Avonds keer ik altijd terug, als de zon onder is. Mijn ouders weten dat ook en maken daarom pas het eten warm. Ze hebben het dan meestal al gemaakt behalve als we uit eten gaan, samen gaan koken of een gerecht dat zo kan worden warm gemaakt. Ik heb mijn bikini daarom ook bijna elke dag aan, als ik 's morgens al de zon zie schijnen door mijn gordijnen naar binnen en op internet heb gekeken. Natuurlijk heb ik er ook kleren boven aan, maar als ik wil gaan zwemmen of nat word het minder erg is of juist fijn.

“Hé, liefje.” De warme lach van mijn moeder komt me tegemoet als ik de tuin binnen loop. Ik geef haar een zoen op haar wang en loop rechtstreeks door naar de keuken. Waar ik de lekkere geur van lasagne ruik, één van mijn favoriete gerechten. Vooral als mijn vader of moeder het klaarmaakt.

“Hoelang nog voor het eten klaar is?” Met mijn zoete stem vraag ik het aan mijn vader. Als het nog even duurt zal ik namelijk naar mijn kamer gaan om van het uitzicht op het strand te gaan genieten.

“Met een paar minuten. Zou je de tafel willen klaarmaken?” Ik knik, en pak zo snel als ik kan de benodigdheden. Mijn maag rammelt, als teken dat ik honger heb. Een grinnik verlaat mijn mond. Zachtjes klinkt er een geluidje door de keuken, ik pak mijn mobiel en zie dat ik van mijn zusje een berichtje heb. Ze vraagt of het eten al klaar is en ze moet komen. Ik antwoord dat het eten bijna klaar is en ze al mag komen. Een minuutje later loopt ze rustig de trap af, terwijl mijn vader net de bak met het lekkere eten op tafel zet. Ondertussen komt mijn moeder kijken of het eten al klaar is, zo gaat het hier wel vaker. Geen geruzie of geschreeuw meer, vroeger was dat wel anders. Gelukkig is dat sinds Italië over. We bidden en beginnen met eten. Genietend van het lekkere eten sluit ik mijn ogen.

-----------------------------------------------------------

Ik zal niet vaak een a/n houden trouwens, hoop ik. Maar ik wil even zeggen dat ik eindelijk een cover heb! Gemaakt door Malikx op Q. Super bedankt!