The Hoarded Wealth

uno

"Philippine mythology is the body of myths, tales, and superstitions held by Filipinos, mostly originating from beliefs held during the pre-Hispanic era." we're having our topic about Philippine mythology. I find this entertaining, parang nabasa ko na nga ang lahat tungkol dito.

"Some of these beliefs stem from pre-Christian religion that was specially influenced by the Hinduism and were regarded by the Spanish as "myth" and "superstition" in an effort to de-legitimize precolonial faith by replacing those native beliefs with colonial Catholic Christian myths and superstitions." sabi ng Professor namin.

"Today, some of these precolonial beliefs are still held by Filipinos, especially in the provinces." tamang-tama tumunog ang bell hudyat na uwian na.

"The last bit of our topic is all about Gods and Deities of Philippine Mythology and that will be discussed in our next meeting. Dismiss." after that, she looked at me.

"Ms. Page, please come with me." sabi ni Miss sakin at lumabas ng room. Hindi ko alam kung bakit pero sana hindi tungkol sa studies ko.

"Did you find our topic interesting?" nakangiting tanong niya sakin nang makalabas ako ng room.

"Yes miss. Actually it's my favorite topic. Since elementary, I've been curious about different Gods of our culture. Dahil yung Dad ko po ay may binabasang storybook about sa mga diwata." nakangiting tugon ko sakanya. She just stared at me. She stared into my eyes.

"Your eyes are hazel as the sun to the point that it's so mesmerizing to stare at. Maybe you got it from your--" she just mumbled something that I can't hear.

"Miss?" tawag ko sakanya. Bumalik naman siya sa realidad matapos ko siyang tawagin.

"Please make a report for this tomorrow. Since meron kang kaalaman tungkol dito." may binigay siyang libro na tungkol sa Philippine Mythology. Pwede daw akong kumuha dun ng ibang sagot.

"Mag-iingat ka palagi Gona, they can sense your soul. They can smell your blood when you are near. They will find you" pagkatapos niyang sabihin yun, umalis na siya. It's just weird 'cause no one calls me by my second name at mas nakakagulat pa ay ngayon lang ako tinawag ni miss na ganon. She often calls me as Ana or by my surname.

Lagi niyang sinasabi yun sakin at nakasanayan ko na. Nung una, I find it weird pero di kalaunan narealize ko na bilang isang teacher natural lamg na nag-aalala lang siya para sa mga estudyante niya.

After our class, I packed my things and went to the library. Dun ko nalang gagawin ang report ko.

Mag aalas-nuwebe na ng gabi nang matapos ko yung report. Pagod na ang mata ko sa mga research na ginawa ko. Pagkatapos kong i-save yung file, inayos ko na agad ang gamit ko.

Pagkalabas ko ng library, inaasahan ko na talaga na wala nang tao dito maliban sa guard house. May mga street lights naman dito para gabayan ka paglabas ng school. Pero yung ibang ilaw nasira at di pa narerepair ng school, kaya may mga part na sobrang dilim ng daan.

Habang naglalakad, I heard a deep growl. Tinignan ko agad 'to pero kaluskos nalang ang naabutan ko. Weird. It's my first time to walk home late. Minsan kasi kapag umuuwi ako may araw pa.

Hindi ko nalang pinansin yun at magpatuloy sa paglalakad. Pero parang palapit ng palapit ang ingay. Sinimulan ko nang tumakbo at ganun din ang ginawa ng sumusunod sakin sa kakahuyan.

Nasa gitna kasi ng forest yung school namin. Ang sabi nila, yung mga naglilinis daw ay nakakakita sila ng mga elemento dito sa school. Bilang nagbabasa ako ng kultura ng bansa, naniniwala ako dito. Pero di pa ako nakakakita ng isa.

Habang tumatakbo, I heard a long howl. They're wolves. Binilisan ko ang takbo ko hanggang sa makarating ako ng guard house. Agad namang nawala ang pangamba sa sistema ko at naghabol ng hininga.

"Oh hija, bakit hindi kapa umuuwi? Delikado na sa daan, lalo na dito." tanong sakin ni manong guard na nakaduty. Sinabi ko nalang sakanya na may tinapos pa ako. Agad akong nagpaalam na umalis.

           
                            ,,,,
 

 

Habang nasa daan inisip ko yung nangyari kanina. Imposible, wala naman akong ginawa para makapagtrigger sila at habulin nila ako.

Pagkauwi ko sa bahay, tinanong agad ako ni Dad kung bakit ako na-late. Sinabi ko na may ginawa lang akong requirements para sa school.

"Dad, kanina may mga humabol sakin na mga aso." He just laugh. Nagulat ako sa reaksyon niya. Woah, I taught he'll be scared for me.

"Anak sabi ko naman sayo eh wag kang tatakbo kapag may nakita kang mga aso. Yan tuloy hinabol ka haha", he said while chuckling. Askal siguro ang iniisip niya na hahabol sakin. Well I'm afraid with dogs pero ibang usapan 'to.

"They're not just dogs, dad. I think they're wolves hunting for preys. The howls gave me chills", my dad just froze. His aura changed and his facial expression too. Kung kanina tatawa-tawa pa si dad, pero ngayon iba na. Nakakatakot pa naman pag ganyan siya.

"Ana, you didn't see anything. Alright? Isa pa kailangan mo nang lumipat ng school pagkatapos ng sem mo. Sabi ko kasi sayo hindi na safe sa school na yan." sabi niya at bumalik sa kanyang ginagawa.

"But dad-- Ok Dad." wala akong magagawa kung ganun ang desisyon niya. Even if I'm so curious about it and want to end my college there, I need to obey him 'cause he's still my father. Pero nagtataka parin ako sa reaksyon niya.

I don't have a mother. Namulat na ako na si Dad ang nag-aalaga sakin. Sabi ni Dad, pumunta daw sa malayong lugar si Mom pero di naman niya sinasabi kung saan.

Naghahanap ako ng pictures sakanya, but he don't show me one. I've been curious about her, pero tinanggap ko na sa sarili ko na hindi na talaga siya babalik. Siguro kung nasaan man siya ngayon, she's guiding me, us.

Pagkatapos naming maglinis ay pumunta na ako sa kwarto ko. Tinignan ko ulit yung librong binigay sakin ni Miss Rein. Habang binubuklat ko ito, may nahulog na papel. Agad ko itong pinulot.

"Ano 'to", while picking it up, I noticed that it was written in baybayin. And as a filipino major student, naturo na sa amin yun kaya alam ko na kahit papaano. I cracked it up and it made me puzzled.