Pjesa 3

1.3K 55 3
                                    

   Kamela ( pov)

Kaluan dy  jave  te  qeta dhe  monotone por  keto ditet e fundit nuk  ndihm mire  kam  marrje mendesh dhe  te  perziera, mos ndoshta ate nate  u krijua dicka tjeter, dicka  qe na  lidhte te  dyve. Vendosa qe te  shuaja kurjozitetin dhe  shkova ne nje farmaci mar nje test dhe  largohem.Ne mengjes heret  zgjohem bej testin  dhe  ato  5 minuata pritje mu  duken si shekuj dhe  si perfundim shoh dy  vija të kuqe. Jam shtatzane. Do behem nene . Me dike qe i  di vetem emrin. Me dike qe kalova vetem nje nate. Tani nga ajo nate  ka  dicka me teper , nje foshnje, nje foshnje  po rritet brenda meje tani. As kembet nuk  po me banin me, mu  keputen gjunjet dhe  fillova te  qaja me ngasherim.  Ndjeja nje gezim brenda  vetes , tani do kisha nje familje, dike te  cilin  do e mbroja , do e rrisja , edhe pse akoma nuk  kishte ardhur ne jete un  e doja. Ashtu me lot ne sy ngrihem dhe  drejtohem per te  vajzat qe tu jap  lajmin.

- Mirmengjes gjumashe-  thane Emi dhe  Karla pernjeheresh

-Mirmengjes dhe  pas nje pauze te  shkurtet mar fryme thelle dhe  nxjerr testin  e le mbi tavoline, ata  shikojne te  habitura dhe  Emi e merr  e shikon

-Mos je .... Ula  koken dhe  pohova pastaj Emi foli  perseri

- Do e abortosh? - tha  ajo  e qete sikur po fliste per dicka te  pa vlere

-Joo cfare thua, ai esht i  pafajshem ne kete histori,  nuk  duhet  te  paguaje per gabimet  e mija, ndoshta akoma  nuk  ka  ardhur  ne jete, por  un  e ndjeje ate teksa rritet  brenda  meje, e ndjej qe ka  nevoje per mua, per mbrojtjen time, dhe  une  ta braktis, ta hedh ne nje kosh  mbeturinash, te  shtirem sikur  asgje nuk  ka  ndodhur? Jo une  nuk  mund  ta bej kete, nuk  mund  ta vras nje engjull, nje krijese të pafajshme. Do e mbaj dhe  do e rris, do behem nene  dhe  baba per te. Vajzat  me pane te  habitura  she Karla me perqafoj, kisha  vertet nevoje  per ate perqafim.

-  Ne do te  mbeshtesim per cfardo qe do te  vendosesh, nuk  je  vetem ne kete  mos ki frike, do te  ndihmojme, ti do jeshe nene dhe  baba per te  ne do jemi krahet e tu mbrojtes - tha  Karla dhe  me perqafoj serish te  cilin  ja  ktheva dhe  une  sepse kisha  nevoje  te  degjoja keto fjale

-  Une  do jem tezja- tha  ajo 
- Une  do jem daja - tha  Emi dhe  keshtu mes te  qeshurash dolem, une  shkova ne kompani qe te  dizenjoja ndonje gje sepse  pas disa  javesh do organizonim nje sfilate. Kaluan 3 jave  dhe  sot do organizohej sfilata ne Manhattan. Mar gjithcka qe me duhet  dhe  nisem per ne Manhattan po vozisja ngadale, kur nje makine  vjen me shpejtesi pas meje  dhe  perplaset, frenoj aq  sa mundem por makina  perplaset  pas nje peme. Ndjej  nje dhimbje te  tmerrshme poshte  barkut, e prek  lehte dhe  ndjej  doren  te  me laget  dhe  shoh gjak, pastaj  gjithcka  u erresua. Zgjohem pas disa oresh, hap syte me zor dhe  shoh  prane meje  Emin dhe  Karlen shikoj rreth e rrotull dhe  nuk  po kuptoja pse ndodhesha ne spital.

- Hej si ndihesh - tha  Karla e shqetesuar

- Mire faleminderit por  perse ndodhem ketu ?

- Nuk  te  kujtohet - tha  Emi - ti pesove nje aksident rruges per ne Manhattan

- Foshnja ?? Thashe me nje ze qe me dridhej. Ato ulen koken.

- Flisniiii bertita me sa kisha  ne koke

- Nuk  eshte me, e humbe - tha Emi dhe  ktheu koken  anash

- Nuk  eshte  e mundur, jooo ju po beni shaka, eshte  akoma  ketu, brenda  meje - dhe fillova te  qaja, ndjeja nje shtrengim ne zemer, fryma po me merrej, e vtmja gje qe me kishte mbetur tani e humba.




Rikardo (POV)

Kane kaluar 2 jave  dhe  akoma kam  ne mendje ate qe tha  Oliver dhe  akoma  nuk kisha nje pergjigje. Gjate gjithe kesaj kohe i  kam  vene njerez per ta ndjekur kudo  qe shkonte. Ne moment vjen Antonjo dhe  me nderpret nga mendimet qe me kishin pushtuar koken per kaq  kohe.

- Riki te  solla informacjonet qe me kerkove per vajzen tende 

- Fol

- Ajo eshte nga Cikago, jeton ne New York me dy  shoqet e saj  Emi dhe  Karla, eshte 20 vjec, punon si stiliste ne kompanine e saj, nuk  ka asnje njeri sepse prindrit i  kan vdekur dhe  sot kishte nje sfilate ne Manhattan dhe  gjate rruges pesoj aksident dhe tani ndodhet ne spital, gjithashtu kemi vendosur roje kudo  qe ta ndjekin.

- Mos the gje qe ka  pesuar aksident

- Kam  dy  ore qe po flas dhe  ti degjove vetem ate fjali

- Antonjo do bejme nje plan

Ne krahet  e tijWhere stories live. Discover now