TWO ME'S

99 6 2

ni bleuxmint

ni bleuxmint

"Nic? Why are you crying? May problema ba? Tell me."

Yinakap niya ako ng mahigpit at umiyak sa balikat ko.

"B-Bat ganun siya Jen? M-Minahal ko n-naman s-siya ah? I love h-him more t-than I love m-myself. B-Binigay k-ko naman l-lahat ng g-gusto niya. M-May k-kulang p-pa ba? A-am I not e-enough, Jen?" I shook my head. "P-Pero bat n-niya ako n-niloko?"

Hinagod ko yung likod niya. "Shh, just cry, Nic. Ilabas mo lang lahat ng 'yan."

"A-Ang daya n-naman k-kasi e! Ang s-sakit e, ang s-sakit s-sakit!"

"Ganun talaga yun, Nic. Sa pagmamahal hindi maiwasang masaktan. Kung papasok ka sa isang relasyon dapat handa ka ng masaktan kasi nga kakambal ni happiness si sadness. Sabi nga nila 'Love without pain is definitely just a game'. And always remember that you're enough.. more than enough. Ang gago niya para saktan ka. He's not for you, Nic. 'Wag mo siyang iyakan. He's not worth for your tears. Sige ka, papangit ka talaga niyan!"

Napangiti naman ako ng marinig ko siyang tumawa ng mahina. Kumalas siya sa pagkakayap sakin at nginitian ako.

"Thank you. I'm so lucky to have you, bestfriend."

♥♥♥♥♥

"Jen! Nakita mo ba 'yang parrot na yan?"

"Yeah why?"

"Ang cute niya diba? Kyahh!"

"Well, yeah... actually, magkamukha nga kayo e. Pftt."

"Huhu! Ambad mo sakin!"

"Pareho kasi kayong cute! Yiee!"

At kinilit ko siya sa bewang. Malakas kasi kiliti niya dun.

"W-Wag hahahaha p-please hahahaha t-ta hahahaha S-top it, Jen!"

"Wahahahahaha!" Tinaas ko yung kamay ko senyales na suko na ako.

Bigla naman siyang nag smirk at kiniliti ako.

"Waaah! Hahahahaha! T-ama na! Hahahahaha! N-Nic! Hahahahaha!"

"Wahahahahaha! Revenge!"

♥♥♥♥♥

"Nic? What happened? Bat ka tulala? May problema ba?"

She sighed, "Nag-away kami ni Mom. Hindi ko naman sinadyang sagutin siya e." ani niya at yumuko.

Inangat ko yung chin niya, "Ano ka ba, Nic! Maayos din yan! Trust me! Apologize to her, sabihin mo yung totoo na hindi mo sinadya. Mahal ka nun I'm sure mapapatawad ka!"

Bigla naman niya akong yinakap, "Thank you."

I hugged her back, "You're welcome, Nic."

♥♥♥♥♥

When I got home, bigla akong napa-upo sa kama ko. Wala naman kaming masyadong ginagawa sa school pero nakakapagod ang araw na 'to. Napakabigat ng pakiramdam ko parang dala-dala ko 'yung lahat ng problema ng buong tao. I closed my eyes at napangiti ng malungkot.

Parang napakadali lang saking magbigay ng advices pero sa sarili hindi ko man lang ito magawang bigyan kahit isa. I laugh at people's jokes pero hindi naman talaga totoong masaya ako. Yes, I'm okay but not fine.

I feel alone, empty, tired, I can't exactly describe how I feel into words. It's like I have 2 different me's. One for the public and one for myself.