"Take Me To Your Heart" (gxg)

TMTYH.. 10

Hanna pov...

              Pahiga na ako nang marahang kumatok sa may pintuan. Napa kunot noo tuloy akong nagbaling sa may pinto. Hindi ko na sana yun papansinin nang biglang kumatok ulit. "Sandali!" Turan ko nalang tsaka marahang bumaba sa kama, hinihikab akong napa hakbang sa may pintuan. Pinihit ko na ang door knob at marahang bumukas.
Ngiting ngiti na Monica ang tumambad sa harapan ko.

         "Natutulog ka na? Ang aga pa kaya.." Wika nito. "Magkwentuhan muna tayo." Hinihila ako palabas nang pinto. Napagod kasi ako sa beyahe, biruin mo yung apat na oras papunta at apat na oras din pabalik.
At tsaka ano namang pag kukwentuhan namin! "Hindi kasi ako maka porma nung andito si doc Jeri kanina." Turan pa nya.
Sya nalang itong hinila ko papasok sa loob nang kuwarto. Tulog naman na si Janus at para mabantayan na din namin.

         "Ano bang pag kukwentuhan natin!" Wika ko habang magka harap kaming naupo sa kama. Mataman naman syang napa titig sa aking mukha.

          "Tungkol kay doc Jeri..sayo, sa inyo!" Ha? Napa awang tuloy ang labi kong napa titig din sa kanya. A-anong tungkol sa amin? "Paano kayo naging close, ikaw ha meron kang hindi sinasabi sa akin.." Napa labi pa nyang turan. Ano bang pinagsasabi nang babaeng ito! Napa tawa tuloy ako sabay kamot nang kilay. 
Pagka hatid sa amin ni Jeri kanina umalis na din ito kaagad nang biglang naalala na may gagawin pa daw sya.
Hinayaan ko nalang sya at hinatid ko pa hanggang sa kanyang kotse. Pag akyat ko naman ay saktong nasa kuwarto yata niya itong si Monica kaya hindi na kami nakapag usap.

       "Anong tungkol sa amin na pinagsasabi mo!" Natatawa ko namang turan. "Hindi naman kami close eh.." Wika ko pa. At base sa ekspresyon nang kanyang mukha ay parang hindi ito naniniwala.

        "Hindi daw close.. samantalang nakarating pa sya dito sa kuwarto mo!" Maktol nya. Na kina tawa ko lang nang mahina. "Swerte mo, sa tagal na naming kilala yang si doc Jeri hindi man lang namin naging close nang kagaya sayo-"

              "Sira!!" Putol ko sinasabi nito. "Nagkita lang kami sa San Pablo. Diba nga hinanap ko yung puntod nang Daddy ko. Hayun! nagkataon na may dinalaw din sya sa memorial park kung saan nilibing si Dad. Nag offer lang sya na isabay kami pauwi. Yun lang yun!" Paliwanag ko naman sa kanya.

           "Yun lang yun?" Pag uulit pa nya. Na kina tango ko naman kaagad. Yun lang naman talaga yung summary nang kwento. Huwag na yung part na nag treat si Jeri dahil tiyak hahaba pa ang usapang ito.

          "Ano okay na! Pwede na ba akong matulog. Nakaka pagod yung beyahe namin. Tignan mo nga yang si  Janus sarap na nang tulog." Turan ko sabay hikab.

            "May iku-kwento din sana ako sayo.." Akala ko tapos na yung pag uusap namin. Makikinig na nga lang ako sa kwento niya para wala syang masabi. "Alam mo bang dumating yung may ari mismo nang cafe.. sayang wala ka nag bigay sya nang ampao  kanina.. Chinese kasi yung si Mr. Chan.". Turan nito. "Mukha namang mabait dahil nagbigay pa nga nang pa bonus tig dalawang libo.." Kwento nito. Na bigla ko namang kina bahala, paano pala kung hindi na pwede yung anak ko doon sa cafe. Saan ko naman sya iiwan kong sakali.

        "Paano na pala si Janus kung andyan na yung may-ari nang cafe..." Problemado tuloy ako.na kina ngiwi naman ni Monica. Na gets nya marahil ang ibig kong sabihin.

          "Hindi naman siguro magtatagal yun sigurado ako. Dahil marami daw syang ibang negosyo,malamang dumalaw lang yun dito." Pamalubag loob naman nitong turan. Kaya lang ang tanong gaano katagal! Saan ko iiwan si Janus.
Sabay pa kaming napa buntong hininga.
Namayani ang naka bibinging katahimikan.