Είσαι το άλλο μου μισό!

3.5K 123 6
                                    

"Συγγνώμη, δεσποινίς?"με σκουντάει ελαφρά ο οδηγός του λεωφορείου.

Σηκώνομαι σιγά σιγά και βλέπω γύρω μου δύο άτομα, μόνο εμείς είχαμε μείνει. Με πήρε ο ύπνος από ότι φαίνεται και ξημέρωσε.

"Υπέθεσα πως θα πηγαίνατε στο Λύκειο, με συγχωρείτε αν έκανα λάθος."λέει ευγενικά.

"Το σχολείο! Χίλια ευχαριστώ, ευχαριστώ για όλα!"λέω και βγαίνω γρήγορα σχεδόν τρέχοντας.

Είμαι λίγα μέτρα μακριά του και όμως φοβάμαι τόσο πολύ! Όλα τα παιδιά είναι μαζεμένα στο προαύλιο, μάλλον κοντεύει 8:15 υπέθεσα. Μένω να κοιτάω τα πρόσωπα, η παρέα μου με εντοπίζει στην χάλια κατάσταση που βρίσκομαι και έρχεται προς το μέρος μου.

"Ερμήνα μου τι έπαθες?"ρωτάει ανήσυχη η Άννα.

"Ο ΓΙΏΡΓΟΣ ΠΕΊΤΕ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ Ο ΓΙΏΡΓΟΣ!"φωνάζω και όλοι γυρνάνε και με κοιτάνε σχολιάζοντας την εμφάνιση μου.

"Τον μαθηματικό λες?"

"Ναι!"λέω εξαντλημένη, τα πόδια μου δεν με κρατάνε και το στομάχι μου σιγά σιγά αρχίζω να μην το νιώθω, ο λαιμός μου ξερός και λίγα αίματα είναι πάνω μου από το σώμα του Χρήστου.

"Εεε!"λέει κοιτώντας."Αα να τος!"λέει και τον βλέπω να βγαίνει σε χάλια κατάσταση από το σχολείο, προφανώς για να κάνει μάθημα.

Σπρώχνω ελαφρά μερικούς από την παρέα και τρέχω με όση δύναμη μου έχει μείνει ακόμη. Τα μάτια μας συναντιούνται και έρχεται γρήγορα προς το μέρος μου. Τα πόδια μου δεν αντέχουν και το κεφάλι μου με πονάει απίστευτα χάνοντας την ισορροπία μου. Ευτυχώς με έπιασε στα χέρια του και με σήκωσε ακριβώς εκείνη την στιγμή.

Τα μάτια του πλημμύρισαν με δάκρυα και έφερε το μέτωπο του πάνω στο δικό μου.

"Γιώργο!"λέω με δυσκολία.

"Σσσς μην πεις τίποτα!"λέει και με πηγαίνει προς το αυτοκίνητο του κρατώντας με στα χέρια του ενώ όλοι άρχισαν να μουρμουρίζουν και να βγάζουν υποθέσεις. Πραγματικά δεν με νοιάζει, καιρός να το μάθουν όλοι ότι αυτόν τον άνθρωπο θα τον αγαπώ και ας με σκοτώσει ο ίδιος.

Ανοίγει την πόρτα και με βάζει στην θέση του συνοδηγού, γυρνάει και βλέπει την διευθύντρια μπροστά του, τους κοιτάω με μισάνοιχτη μάτια από την κούραση.

"Κύριε Γιώργο σας αφαιρώ την άδεια διδασκαλίας!"λέει και σηκώνομαι όσο μπορώ από την θέση μου.

"Στα όμορφα μου αρχίδια!"λέει και μπαίνει στο αμάξι αφήνοντας όλα τα παιδιά με το στόμα ανοιχτό, βάζει μπρος και σε λίγα λεπτά είμαστε μόνοι μακριά από όλους.

Αχ κύριε καθηγητάWhere stories live. Discover now