Mrok dawał mi ukojenie.
Sprawił, że moje serce krwawiło.
Konało.
Dusiło się w mej piersi.
Chciałam je wyrwać,
Lecz ktoś na stałe umieścił je we mnie.
Moje płuca z każdym oddechem coraz bardziej wbijały się w żebra.
Czekałam, aż moje narządy same przestaną pracować,
Lecz marne me czekanie.
Sama im pomogłam.
