[05]
“Excuse me… pedeng pashare?”
Nakangiti pa ko, ganda ganda pa ng pagkakangiti ko
“Sure…” linigon niya ko
Awwwwwwwwwwww!
Bakit ba ang daming gwapo sa mundo ngayon at nkakalat pa! hahaha
Sarap pumulot ng isa!
“ehmmm salamat..” ^_^
But let me think… he looks familiar e
Ewan basta kakain na lang ako
“are you alone?” sabi ko
“No, andun yung kasama ko may binibili lang”
“hehehe ilan?”
“Isa lang…” ^_^
Hmmmm mabait!
Yummy pa!
Hahaha kakapaglaway, mas masarap yata siya kesa sa float! Hehehe
Kumain na lang muna ko then naramdaman ko na may umuupo sa tabi ko
“Tagal ng pila… tsk hassle”
“Haha pre’ halata nga”
Nilingon ko yung nagsalita, para kasing familiar
And!~
Ommmmmmyyyy Gooodnessss!
Siya na naman!
Buti na lang hindi siya nakatingin dahil inaayos niya yung pagkain niya
“Nakikishare siya ng table.. daming tao e”
Mukhang inexpalin ni kuyang pogi kung bakit ako nandito at nakikiupo
Hindi na ko nagtataka kung bakit sila ang magkasaman
Parehas silang Gwapito! ^_^
Tinuloy ko na lang ang pagkain ko…. And avoiding contacts with this man beside me
Buti na lang nakalugay ako kaya hindi niya narerecognize ang face ko
Kulang na nga lang yata umubob na ko sa lamesa! Tsss
“bakit naman kasi napadami pa ang order ko…tsss” bulong ko sa sarili
*sigh*
“Why do you always talking to yourself?”
Napalingon naman ako sa katabi ko
“Huh?”
“It’s rude not to say ‘hi’ …”
“HI… tsss kumain ka na nga lang diyan”
Pero nakatingin padin siya sakin
Tsss.. grabe naman kasing tadhana e!
“kilala nyo pala ang isa’t isa e… hahaha” – si kuyang pogi
“YES” sabay naming sabi … nagkatitigan tuloy kami
“Errr…” ako
This is really awkward
Ewan ko ba!
“by the way… I’m Carl Lyncon Santos, you are?”
“Ros.. Roshan Hope Madrigal” and we shake hands
Ngumiti naman si kuya pogi este Lyncon
“hmmmm now I got a closer look.. by any chance nagkita na ba tayo? Like sa bar? Dun sa *toot* bar you look familiar kasi”
BINABASA MO ANG
Go for the Gold [completed] .cc.
Teen FictionNagsimula lang naman to sa pesteng ulan na yun e… kung sana hindi na lang ako na- stranded sa baha edi sana hindi nasakit ang ulo ko kakaisip at ang puso ko kakaintindi at kakamahal sakanya. Pero masisisi ko nga ba ang ulan kung iyon na talaga ang n...