Baş karakter : jeon jungkook
2.Baş karakter : kim seokjin
Tek ailesi kardeşi Hongseok için yaşayan, onun hayrlleri için çabalayan ancak yaptığı her işte aşağılanan, dövülen, madur edilen jeon jungkook.
Diyer bir yandan instagram fenomeni olan okulun...
Ben okulu bırakalı epey olduğu için beni yaşıtlarımın olduğu sınıfa aldılar. Bu sınıfta hyunjin, mark, Yeosang ve jin vardı.
Ama bana burası garip geliyordu. Sürekli yaşlılarla beraber olduğum için yaşıtlarımın yanında olmak garip hissettiriyordu.
Mutluydum çünkü en azından 2 saatlik bile olsa tanıdığım kişilerle aynı sınıfta idim.
Sınıf iyiydi. Ama çok fazla kız vardı. Aradaki tek erkek bizdik. Yeosang ile aynı sırada olduğum için ona sordum.
Kızlar jin için burdalarmış. Dediğine göre kızlar erkek öğrencilerin bu sınıfa girmelerine müsaade etmiyormuş. çok fazla kız olduğu için müdür daha fazla öğrenci alamıyormuş.
💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜
1.ders bitti. Çocuklar çıkarken bende arkalarından geldim. Hyunjin ve mark kantine önceden koştular. Yemek sırasında beklemek istemiyorlarmış. Yeosangds tuvalete gitti. Ben ve jin yalnız kalmıştık.
Bende hemen jin'in yanında yürüyordum. İkimizde elimizi cebimize koymuş yere doğru bakarak sessizce yürüdük.
Jin birden bana doğru garip bakışla bakarak:
-Nee? -Ne nee? -niye peşimden geliyorsun.? -niye gelmiyimmi? Gelmeni isteyenmi var. -niye rahatsızmı oluyorsun? -bak dostum birincisi burda soruları ben sorarım ok. İkincisi niye peşimden geliyorsun. Yeosangla gitsene. Yada markla hyunjin ile git. Beni bana bırak. Ayrıca hayatımı kurtarman çetemize gireceğin anlamına gelmez. -çetenize girmek istediğimide nerden çıkardın? Bunu söylemiş olsam bile canım yanmıştı. Uzun zamandan sonra yaşıt arkadaşlarım olmuştu. Ama yanlarında beni istemiyorlardı.
-ozaman bye bye..
-tamam bye bye
Dedim ve hızlı adımlarla yanından ayrıldım. Hemen okulun bahçesine attım kendimi. Okulun yanındaki bank'a oturdum. Uzakları seyredip daldım. 2.ders birazdan başlicaktı ama ben şimdiden okuldan çıkmak istiyordum.
Ama dirayetliydim. Ne olursa olsun pes etmicektim. 2.derse girdim.
Bu sefer sıramı deyiştirip en arka sıraya geçtim. Jin dışında neler olduğunu kimse bilmediği için benim hareketlerimi anlamıyorlardı. 💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜
Dera bitmişti. Hızlıca çantamı alıp sınıftan çıktım. Mark'ın bana Bi ara seslendiğini duydum. Ama hiç arkama dönmeden yürümeye devam ettim.
Okul koridorunda yürürken gözüm hongseok'u arıyordu. Acaba hala o çocuğun yanındamıydı. Yoksa dersi devammı ediyordu. Belkide eve gitmişti.
Hızla okuldan çıkıp işe doğru yöneldim. İşten izin almıştım ama yinede gidip yarım kalan işimi bitiririm diye düşündüm.
💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙
İş sonuydu. Çok yorgundum önce eve gidip duş alıcak sonra yemek yapıp ders çalışıcaktım.
Kulağıma kulaklığı koyup Bi şarkı açtım. İnfinite back şarkısıydı. Bu şarkıyı dinlediğimde acılarımı tazeliyordum. Ağlamak istiyordum. yavaşça eve doğru yürüyordum.
Sokağın sonunda kalabalık vardı. Çığlık çığlığa idiler. Yüksek ve gürültülü bir müzik. Yanlarına gittim. Göre bilmek için ayaklarımı dikleştirip yukarı doğru uzandım. Ama buradan bişey göremiyordum.
Yavaşça teker teker insanların arasından geçip neye baktıklarına baktım.
Bunlar sokak dansçılarıydı. Aralarında b.boy olanlarda vardı. Hep böle şeylere merakım olurdu. Küçükken babam 1.5 sene b.boyluk dersi vermişti bana. Ozamanlar bu konuda iyiydim.
Acaba hala hatırlıyormuydum bilmiyorum. İzlemeye başladım.
Bu çocuklar çok iyiydi izlemek zevk veriyordu. Gösteri bitmişti. Herkez yavaş yavaş dağılmaya başladı.
Bende yavaşça eve doğru yürümeye başladım.
Eve girdim. Üstümü çıkarıp duş aldım. Sonrada mutfağa girip hongseok için kimpab yaptım. Kimpab ben ve hongseok için deyerli ve unutulmicak anılara sahip bir yemekti.
Hongseok 6 yaşında iken o annemi hatırladığında ve onu istediğinde ağladığında onunla kimpab yapar ve kim daha çok yer yarışması yapardık. Bunu yaptığımızda çok eylendiği için bütün kötü hislerini acılarını kısa Bir süreliğinede olsa unuturdu.
Bazen en güzel kim kimpab yapıcak yarışmasına girerdik. Hatta pirinçleri dizerken kar topu gibi yapar bir birimize fırlatır sonra yurdun müdürü ikimizinde kulaklarımızdan çekerdi ama biz yinede gülerdik.
💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙💜💙 Bunları düşünürken uykuya kalmıştım. Sabah oldu. Hongseok dün gece gelmiş yemek yemeden gitmişti. Neden benden bu kadar çok nefret ettiğini hiç anlamıyordum. Ben ne yapmıştım. Onu kırmışmıydım yoksa.
Bunu düşünürken telefon sesiyle dikkatim dağıldı. Masanın üstündeki telefonumu alıp baktım. Arayan hongseok Du.
Hemen açtım. -Alo!! -Masanın üzerinde bir form var imzala.! -Ne formu? -sadece imzala! Gerisi seni ilgilendirmez.!!!!! -n-ne hongseok alo alo
Yüzüme kapatmıştı. Hemen salona geçip masanın üzerine bakındım.
Yani artık aramızda kan bağı dışında hiçbir akrabalık olsun istemiyordu. Benle Bir bağı kalsın istemiyordu. Ve Ve annemin üzerime yazılan o araziyide istiyormuş. Onda hakkı olduğunu üzerine düşen payını istediğini söylemiş.
B-uu n-nasıl olur hongseok'a ne oluyor onu bu hale kim getiriyor. Kardeşim böle deyildi. Böyle iğrenç biri deyildi.
Ben iğrenç bir abiyim. Kendi kardeşimin hayatını mahvettim. Onu bu hale ben getirdim. Çok canını yaktım. Onun için çok çalışmadım. Onun için iyi bir abi olanadım
Bunları söylerken hrm ağlıyor hemde kendime vuruyordum. Canım çok acıyordu. Dayanamıyorum.
Arkadsşlar bu günlük bu kadar. Biraz kısa oldu. Dün yb atçam demiştim. Ama unutmuştum. 1 saat önce flan geldi aklıma. Apar topar bişeyler yazdım. Bugün çok şey oldu. Kuzenim trafik kazası geçirdi. Ama şükürler olsun şuan durumu iyi. Aklıma yazmak için hiç bişey gelmedi. Daha önce bunu yazıcam şunu yazıcam diye çok düşündüm.
Ama şuan üzüntüden aklıma giç gelmiyor. Saçma sapan birşeyler yazdım. Özür dilerim. İğrenç oldu farkındayım. Yinede okuduğunuz için teşekkür ederim. Lütfen oy vermeyi ve yorum yazmayı unutmayın.
