Chapter 19
Eliana's POV
*Sniff sniff*
"Huhuhuhuhu."
Huh? Sino yun?
Maya-maya, may napansin akong isang nilalang na naglalakad...sa gitna ng ulan.
Then, umupo siya sa may fountain habang nakayuko.
Baliw ba yun?! Magkakasakit siya!
Agad akong tumakbo para lapitan at..
Teka, wala din naman akong payong diba?
Bahala na nga!
Ewan ko pero may nag u-urge talaga sa'kin na lapitan siya.
*Lapit*
Hinila ko siya sa kamay papuntang silong.
Nagulat naman ako nang makita ko ang mukha niya. Hinawakan ko ang magkabila niyang pisngi at sa di malamang kadahilanan, bumilis ang pintig ng puso ko. At the same time, nagulat ako na makita siyang..
Me- "Wait. Umiiyak ka?"
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
"H..hindi ako umiiyak. Patak po ng ulan yan."
Bumuntong hininga na lang ako at lumapit sa kanya at pinunas-punasan ang pisngi niya.
"Hindi maganda sa mga bata ang nagsisinungaling." I smiled.
"Di kita kilala. Bakit niyo po ba ako pinapakialaman?!" sinigawan niya ako.
Honest to say, di ako mahilig sa kids. Maikli lang pasensya ko sa kanila. Remember Maebelle? Yung nambunggo sa akin at sinigawan ko? Haaay. Plus, wala nga akong kapatid eh. Concerned citizen lang naman tas masisigawan lang. Bakit ko ba pinapakialaman ang isang 'to.. =_____=+
"Oo nga? Bat nga ba? Osya, iwan na kita.
Multuhin ka sanang bata ka. Sungit mo." -____-
Rainshower na lang naman. Hinila ko na yung bike ko at naglakad palayo. *Yaaawn*Inaantok na ako. -O-
Pagka-angkas ko ng bike, magpepedal na sana ako palayo nang magsalita siya.
"Sabi na. Lahat naman kayo nang-iiwan!!!" TT^TT
3( ~__’)
Ako ba sinasabihan nun?
Pagkalingon ko, nakita ko siyang nagtatantrums dun habang sinisipa-sipa yung poste.
Aww. Dè javòu? Kelan ko lang ba nakita to?
Bumalik ako at tinitigan ko siya.
"I care naman eh. Kaso, ayaw mong pakialaman kita, diba? Ano ba talaga?"
He just pouted while staring at the rain drops.
Lumapit na lang ako sa kanya at pinunas ko yung likod na bahagi ng kamay ko sa pisngi niya. Anlambot. Angkinis. Angkyut! ^____^
Bigla naman siyang namula.
"Now what? Nagagandahan ka nang bata ka sakin nuh?" pang-aasar ko.
Nabigla yata sya sa sinabi ko. Biglang nagstep back eh. Wahaha. XD
"Oo ate. Ganda mo.." sincere niyang sabi habang nagba-blush.
This time, ako yung nabigla. Kala ko ikokondena niya yung sinabi ko. Di pala. Aww. Like ko tong batang to!
"Taga san ka? Hatid na kita. Baka hinahanap ka na."
"It's okay. No one cares for me."
"Drama mo! Lika na."
"Ayokong umuwi sa bahay. Masasaktan lang ako…." :(((
Suddenly, yumuko siya.
" They.. they don't love me."
Wohow. Napakasentimental talaga ng mga youth nowadays. Kinabog ako ng isang to! XDD
"Sama ka na lang muna sa bahay namin, magpatuyo tayo. Baka magkasakit ka rin.”
*hila ng kamay*
"Ayaw." >3<
"Dali na! Basa na ako oh. Baka magkasakit pa ko nito eh."
Umiling lang siya.
"Ay kulet? Gusto mo bang kuhanin ka ng mumu?"
*pouts*
Bigla kong naisip si Blake. Ewan ko kung bakit.
“Wag ka nang magpakyut! May naaalala lang ako sa mukhang yan eh!”
“Sige po umalis na kayo. Di na ako uuwi sa amin.”
Umupo siya sa may isang tabi habang niyayakap ang knees niya sabay yuko.
“Sinabi ko bang sa inyo? Sa amin nga diba?”
“…”
Tinabihan ko na lang siya at ginaya ang posisyon niya. Anlamig rin kasi eee.
“Ate…”
“Hmm?”
“What will you feel if you’re parents hate you so much? So much to the point that they could even treat you as an outcast of your family??”
This time, nilingon ko siya.
“I dunno. I haven’t feel it yet. And it won’t surely happen to me.” :)
“What if it would?”
“Hmm?? That wouldn’t be. Kahit kanino. Walang namang magulang ang nakakatiis sa anak eh.”
“You’re wrong. There’s some.
…and the feeling sucks.” ;(((
*Sighhh*
“Kumain ka ba bata? Huwag ka ngang magsenti dyan. Alam mo, gutom lang yan. Lika na! Kain tayo sa bahay.” ;))
Sa huli, napapayag ko rin siya. Umangkas siya sa bike ko at pumunta kami sa bahay. Buong oras tahimik lang siya habang nakatungo. Pero pagdating sa bahay, agad kaming binigyan ng towel ng butler ko at pinaghanda ng hot shower.
"Marunong ka bang maligo mag-isa? Gusto mo sabay tayo?" tanong ko sa kanya.
Namula naman siya.
"Nasa third grade na po ako. *blush* Kuya ko nga, di ko na pinasasabay, kayo pa po kaya." >3<
"Uhh okay. Bilisan mo ah. Magmimidnight snack pa tayo." *wink*
...after several minutes,
Natapos na akong maligo sa bathroom ng kwarto ko. Pagkatapos mag-ayos, bumaba na ako para icheck siya.
"Ate tapos na rin ako."
Tiningnan ko siya, suot niya yung shorts na agad kong pinabili sa driver namin. Hawak ng right hand niya yung violet tshirt habang yung kaliwa ay hawak ang towel na ipinantutuyo niya sa mukha niya.
Napatulala ako. Bigla na naman tumibok si heart. Para kasing...
"Ate? Yuhuu."
"Ha? Ah, tara na."
