Sabah şarkı sesleriyle uyanmıştım... Tam kalkıp Taehyunga kızacakken bana gülümseyerek bakan Seokjin hyungu onun arkasında ki Namjoon hyungu Taehyungun sırtına binen Yoongi hyungu tabi ki de beklemiyordum.
Ah... bir de mutfaktan gelen sesleri de unutmamak lazım.
Şaşkınlığımı belirten sesimle konuşmaya başladım."Hey hey napıyorsunuz lan kısın şu şarkının sesini valla başım ağrıdı hadi...
Ya hyung napıyorsun?" Dememe kalmadan beni gıdıklamaya başlayan Seokjin hyungu durdurmaya çalışıyordum. Kahkahalarımın arasında konuşmaya çalıştım.
"Yah nerden geliyor bu enerji? Hyung... ya dursana" biraz daha gıdıkladıktan sonra gülerek ellerini çekti Seokjin hyung."Jimin-ah Yoongi hyungların sana çok güzel haberleri varmış bize söylediler bu yüzden kendimizce küçücük mini minicik kutlama yapıyorduk kızmadın dimi?" Taehyung o güzel gülüşünü göstererek konuşmuştu gel de kız şimdi bu çocuğa.
"Tamam mutlu olabilirsiniz eğlenmek isteyebilirsiniz ama neden sabahın köründe neden yani? Güzel uykumdan uyandırdınız beni" dedim ve şu kelimeleri ekledim.
"Şimdi odamdan çıkarsanız tekrar uyumak istiyorum." Yatağıma geri yatarak söylemiştim."Jimin-ah önemli bir konu bu ama eminim ki çok seveceksin" Namjoon hyung konuştuğunda gözlerimi açıp karşımda ki duvara baktım biraz düşündükten sonra onu cevapladım "En fazla ne olabilir ki?"
"Peki söylediğimizde çığlık atıp kucağımıza atlamayacağını söz verirsen ne olduğunu söyleriz." Kaşlarımı çatıp Taehyunga baktım Namjoon hyung ve diğerleri ise sırıtıyorları"Neden senin ya da sizin kucağınıza atlayayım Taehyung malmıyım ben?" Tek kaşımı kaldırmış ve ona bakmıştım o ise düşünürmüş gibi yapmış ve cevaplamıştı beni.
"Evet evet malsın ama bu konuyu sonra konuşalım bence hm? Ve hala söz vermedin hadi söz ver." Bıkkınlıkla cevap verdim.
"Of Taehyung...
Söz duydun mu? Söz veriyorum." Donuk bakışlarımı ona yollarken o ise benle ilgilenmeyip sırtında ki Yoongi hyungu indirmişti sahi Yoongi hyungun orda ne işi vardı?"Jimin-ah Bighit diye bir şirketten mail aldık stajyer arıyorlarmış bizim bir süre beklediğimiz o mail geldi seçimlere katılacağız bu şey bizim için çok güzel." Heyecanlı bir şekilde anlatmıştı Yoongi hyung ama ben heyecanlı değildim onun aksine.
"Belki de şuan sevinmem gerek ama sadece stajyer seçimi değil mi bu nerden bilebiliriz ki hepimizin de şirkette aynı anda seçilip hatta aynı grupta olabileceğimizi bu şey zor değil mi?
Sizi gerçekten üzmek istemem ama benim düşüncelerim bu yönde." Cümlemi bitirdiğimde herkesin yüzüne baktım yavaş yavaş yüzlerinde ki gülümseme solmuştu.
Daha deminki gülerek bakan çocukları şuan bana ciddi bir ifadeyle bakıyorlardı.Ortamda büyük ve rahatsız edici bir sessizlik vardı. Onları üzmek istemiyordum ama mutlulukla başlanılan bir işe büyük bir hüzünle bitirmek kötü olmaz mıydı?
Öyle bir şeyin olmasını asla istemezdim bu yüzden şuanki üzülmeleri o zamanki üzülmelerinden daha iyiydi. Evet öyleydi.- - - - - - - - - - - - - - - - -
Sizce bu bölüm nasıldı?
Beğendiyseniz yorum ve oylarınızı benden esirgemeyin.