Zielkrachten 2: Verweven

Hoofdstuk 22: Het plan

Tristan: Het plan

Ik leg de telefoon op tafel en kijk de groep rond.

‘Ik ga naar Rowans ouders. Wie gaat er mee?’ De boodschap in “wie gaat er mee” is duidelijk. Wie helpt er mee om Rowan thuis te krijgen, dat is de vraag. Noëlle en Senne zijn de eerste die naar voren stappen.

‘Ik ga mijn spullen pakken,’ zegt Noëlle tegen me, ik knik naar haar. De rest volgt druppels gewijs. Iedereen en dat doet me goed.

Een uur later druk ik op de bel van het huis waar Rowan woont, al onze vrienden achter me. Siobhan maakt de deur open en trekt me meteen in een omhelzing, die me eigenlijk een beetje ongemakkelijk laat voelen.

‘Ik ben zo blij dat je er bent,’ zegt ze. Haar ogen op mijn gezicht gericht. ‘Hoe lang iss ze nu weg?’ Ik begin te tellen.

‘Ongeveer drieëntwintig uur.’ Mijn stem is zacht en schor. Ik wrijf met mijn hand gefrustreerd door mijn gezicht. Siobhan trekt me naar binnen en de anderen volgen me.

Haar vader zit al aan de enorme keukentafel als we daar naar binnen lopen. Ik ga tegenover hem zitten. Senne en Noëlle ieder aan een kant van mij.

‘Hoe lang is ze al weg?’ Haar vaders stem is kalm, eng kalm. Ik herhaal hetzelfde antwoord. Hij knikt langzaam, staat op en begint te ijsberen. ‘We moeten haar terug zien te halen.’

‘Mijn ouders zijn onderweg hierheen,’ zegt Senne tegen Aiden, maar volgens mij komt de informatie niet helemaal door.

‘Weten jullie al waar ze ongeveer is?’ Aidens ogen kijken de groep wanhopig rond, blijven bij mij hangen. Ik hap als een vis naar lucht en kijk hoopvol naar Dex, die het gelukkig overneemt. Hij vertelt dat we vermoeden dat John Lyons haar heeft, maar dat er iemand bij betrokken is. Hij legt uit hoe ze mee is gelokt. ‘Katherine en Jesse,’ zegt Aiden meteen als Dex uitgepraat is. Ik kijk hem vragend aan want ik heb geen idee waar hij het over heeft.

‘Uhm, ik begrijp niet helemaal wat u bedoeld,’ zeg ik voorzichtig. Zijn blik stelt zich scherp op mij.

‘De betrokken mensen zijn Katherine en Jesse.’ Zijn stem weer kalm. Ik frons mijn wenkbrauwen en laat de informatie een paar minuten zakken.

‘Hoe weet u dat?’ besluit ik uiteindelijk te vragen.

‘Katherine kan telepatisch nabootsen, dus zij is degene die zich heeft voorgedaan als jou in Rowans hoofd. Dex hier vertelt me dat jij geen contact meer krijgt met haar. Dat betekent dat Jesse daar is, want hij kan een blokkade opwerpen. Hij houdt jullie uit elkaar.’ Mijn mond hangt een stukje open na de informatie van Rowans vader. We worden onderbroken door de bel.

Een paar minuten later komen de ouders van Senne en Sylvan binnen. Saeryn omhelst de jongens om de beurt even kort. Vervolgens loopt ze naar Aiden en Siobhan.

‘Sylvan,’ begint Sam tegen zijn zoon, ‘kun je haar niet localiseren?’ Sylvan haalt zijn schouders op naar zijn vader. Mijn blik is meteen hoopvol op hem gericht. Als we weten waar ze is, dan kunnen we haar terug halen.

‘Dat heb ik nog niet geprobeerd.’ Sylvans stem is zacht en nerveus. Zijn ogen schieten van links naar rechts waardoor ik mijn wenkbrauwen frons. Waarom is hij zo nerveus? Ik snap er niets van. Hij heeft dit toch al vaker gedaan?

‘Niet aan hem twijfelen,’ fluistert Senne tegen me, ‘dat maakt hem heel erg onzeker.’ Ik frons mijn wenkbrauwen, als ik Senne aankijk.