Kaskimi bile takmadan atlamistim motora,sareyse arkamdan arabayla gidelim diye bagiriyordu.Duydugum seyler beynime girmiyordu.30 dakikalik yolu 6 dakikaya indirmistim.Kapidan girer girmez danjsmada duran sarisin kiz yanima kostu ve omzumdan tutup ritmimi azaltmaya calisti:
-Ceyda hanim,sakin olun diye tekrarlayip duruyordu. Etrafa bakip nereye gitmem,ne yapmam gerektigini dusunurken beni engelleyen danismani atlatmanin neden bu kadar uzun surdugunu dusundum.Durup ona baktim:
-Beni anneme gotur,yoksa o beynini koridordan toplarlar. diyebildim.
Iki doktor geldi yanima.Yuzlerinde korkuyla umutsuzluk dolu bi ifade vardi.Bogazlarindaki dugumu hissedebiliyodum.
-Anneme goturun beni,nerde o? Dedem nerde? Ameliyatlari hala suruyor mu durunlari ne? Ne kazasi? Cevap verin,öldürürüm hepinizi susup durmayin artik.
Omzumda sicakligi hissettim,kulagimda rahatlatici bi ses vardi:
-Ceyda,sakin ol.Izin ver aciklama yapsin insanlar.
Sarenin sesi zihnimi rahatlatmisti sacma bir sekilde.Doktorlarla o konusnaya calisti:
-Nalan ve Cem Cetinkaya'nin durumu nedir ?
Yaka kartinda Dr. Murat Sakin yazan adam konusmaya calisti:
-Kaza köprüde olmuş,geldiklerinde yapabilecegimiz cok bisey yoktu.Uzgunum Ceyda Hanim,ikisini de kaybettik.
Korku,acı,üzüntü,telaş,merak duygularini yureginizde hic ayni anda yasadiniz mi?O an dunya durdu,ben o duygulari yillarca yasadim sanki.Damarlarimdaki kanin gecisini hissediyordum aciyla birlikte.Birden dustum karanlik bi bosluga.Icinden beni cekip alabilecek kimse yoktu.Boslugu dolduracak kimse de..
Sarildi bana Sare.O beyaz giriste,acimi paylasabilicek tek kisiydi.Bi kol daha tuttu omuzlarimdan.Burcu'ydu.
Cenaze islemleri,cenaze,ziyaretlerle gecti gunlerim.Leman abla surekli aglayarak siki siki sariyordu beni her saniye omuzlarimdan.Sare ve Burcu,odama yerlesmislerdi resmen.Dus alirken bile yalniz birakmiyorlardi resmen beni. Ölüm,çok orospu çocuğu bir eylemdi.Zehirleyip birakmisti beni.Acimla bi turlu basa cikamiyordum.Sonsuza dek surecek gibiydi hic azalmadan.Gunlerin acimi goturmesini bekledim.Ama hic goturmedi.
Salı günüydu.Annemi kaybetmemin uzerinden 17 gün gecmisti.Sare geldi,karsilamami beklemeden odaya cikti kendisi.Ustumdeki polar battaniyeyi cekistirdi:
-Hazirlan,Burcu kapinin onunde bekliyor bizi.Sakin gelmiyorum benzeri seyler soyleyip bahaneler uydurmaya calisma.Bes dakika sonra asagida ol.
Itirazima firsat vermeden indi asagi.Dusa girdim.Saclarimin tepesini kurutup gevsek sekilde ordum. Giyinip indim asagi.Leman ablayip opup ciktim disari.Arabaya atladim.
-Nereye gidiyoruz?
-6 gun sonra MCA secmeleri var.Online kaydimizi yaptim.Babam biletlerimizi,MCA'e yakin bi yerde otelimizi ve orda kiralik bir araba ayarladi.Ucaktan inince bizi arabayla bi adam karsilayip oteli ve mca yi gosterip arabayi bize teslim edicekmis.Anlicagin her sey tamam.Sesini haftalardir kullanmiyosun.Studyoya gidiyoruz.Can ve ozgurle calisicaksin. dedi Burcu
-Sacmalik bu istemiyorum,dedim.
Arabayi calistirdi :
-Kendine gel,bu seni hayatta mutlu edicek tek sey.Itiraz etme.Eger sinava girmezsen ne Sare giricek o sinava ne de ben.Karar senin.Ve yemin ediyorum blof yapmiyorum.Ya o ucaga bizimle binersin,ya da hepimiz burda kaliriz.
Secme sansim var miydi? Iyi,dedim sadece.
Studyoya gittik.Can ve Ozgur sarildi bana.
-Ne olursa olsun bi telefon uzagindayiz sadece.
Samimiyetsiz tebessumle minnetimi gostermeye calistim.Sesimi acmak icin Adele-Love Story soyledim. Surekli yanlis yapiyordum.Surekli kendimi toparlamam gerektigini soyluyolardi,basa alip yeniden soyluyodum. 2 saat soyledim.Telefonumun calmasiyla biraktik.Annemin avukati ariyordu.
-Buyrun Cansu Hanim.
-Ceyda Hanim,gecen haftaki konusmamizda Cem Beyin ve Nalan Hanimin tek varisi siz oldugunuz icin mal varliginin uzerinize gecimi ile ilgili sizinle bi kac evrak imzalamamiz gerekiyor.
-Cansu Hanim kirici olmak istemiyorum fakat gecen hafta kinustugumuzda bu konularla ugrasmak istemedigimi belirtmistim.Yapilmasi gerekenleri yapin.
-Ceyda Hanim,dedenizin ve annenizin butun mal varligini uzerinize gecirdim,vekaletiniz ben de oldugu icin islemlerinizi gerceklestirdim.Rahatsiz ettigim icin uzgunum.Iyi gunler dilerim.
Telefonu kapatip cocuklara tesekkur ettim,studyodan ciktim.Burcu ve Sare calismanin kisa surmesinden hosnut olmasalarda seslerini cikarmadilar.
Arabada uzun suren sukuneti bozan Sare oldu:
-Toparlan guzel kizim,toparlan.Boyle olmasini isterlerdi.Leman abla haline kahroluyor.Burcu ve beni saymiyorum bile. Ucagimiz persembe gecesi.Orda olucaksin,biliyoruz.Su dunyadaki en guclu kizsin sen.
-Benden sonraki en guclu kiz tabii,diye sakalasti Burcu.
Guldum.Eve gelmistik.Ikisine de kocaman sarildim ve eve gectim.
Leman abla,kapiyi acar acmaz yine dolu dolu oldu gozleri:
-Kizim benim,nasik gecti calisman.
Onu dusunmek zorundaydim.Hayatim boyunca varligini en cok hissettigim insandi o.Kendime gelmek zorundaydim.Gucluydum ben.Bana guc katan o uc insani dusunmek zorundaydim.
Selami amcayi aradim.Sarenin babasi.
-Rahatsiz ettigim icin cok uzgunum.Fakat sizden bi yardim istemeliyim.
-Ceydacim,guzel kizim benim.Elimden gelenin fazlasini yapmak isterim,ne olursa.
Iyi bi adamdi.Gercek bi baba,yakisikli ve sadik bir koca ve kusursuz bir mimardi.
-Ben kizlarla secmelere gidicem.Fakat burda biraktigim icin cok mutsuz olucagim biri var.Leman Abla.Ona bi kafe acmak istiyorum.Cunku hayatini bana ve aileme adamisti.Biz olmayinca ne yapicam ben diye dusunmesini istemiyorum.Kusursuz bir tesekkur hediyesi verip gozumun arkasinda kalmasini engellemek istiyorum.Iki gun icinse neler yapabiliriz?
- Ne kadar guzel dusunmussun,ne guzel bir hediye.Iki gun icerisinde yeri ayarlayip on tadilati baslatabilirim.Cizimleri de sen gitmeden once tamamlamis oluruz.Sirkette bu isleri iyi beceren bi stajerim var.Onunla calisip bu hediyeyi ona sunmani saglarim.
-Cok tesekkur ederim,kusursuz olmasini isterim.Sagolun.
Konusmayi bitirdigimde kendimi daha iyi hissediyordum.Gulumseyebilmistim.Icim biraz ferahlamis,boslugum bir nebze dolmustu.
Iki gun sandigimdan cabuk gecmisti.Hazirligim kizlar sayesinde tamamlanmisti.Sadece bir hafta kalicaktik zaten,o yuzden zahmetli bir is degildi.Leman abla odaya gelip, misafirin var kizim,selami beyin asistaniymis dedi.Heyecanla indim asagi.Cizimleri uc boyutlu sekilde neredeyse gercek sekilde hazirlanislardi bilgisayarda.
-Gel melek leman,dedim.Asistan kafenin her yerini en ince ayrintisina kadar anlatti.Kusursuzdu.
Leman abla anlamsis gozlerle bakiyordu bize.
-Senin bendeki emegin cok.Sen buyuttun,sen egittin beni.Sen olmasaydin ben boyle olmazdim.Bu bi tesekkur.Emeginin ceyregini karsilamaz ama elimden gelmez ki bi sey.Tesekkur ederim sen iyi ki varsin.
Gozleri dolu dolu oldu.Agliyordu hatta direk.
-Olmaz oyle sey,nolursun yapma kizim.
-Uzme beni.Mutluyum su an,bozma nolursun.Insanlarin senin keklerine,caylarina,yemeklerine ihtiyaci var.Uzme beni,dedim.Konusamiyordu.Omzuma gomuldu.Onla agliyordum bende.
Birlikte kafenin yerine baktik,uc katli kocaman bahceli bi yerdi.Cok guzeldi.Milyonlarca tesekkur etti leman abla.Ben daha cok etmeliydim,susturup durdum.
Ucaga az vardi.Leman ablayla zor vedalastik.-Haftaya burdayim Lemanim,kendine iyi bak.Islerini aksatma bi hafta sinra kafeyi tiparlanmis gormek istiyorum dedim.
Evden cikip havalimanina geldik.Gerekli konroller yapildi.Biras bekleme salonunda bekledikten sonra ucaga yerlestik.Ucak havalanirken,garip bi bulanti sardi beynimi. Yeni hayat,yeni bir ulke,yeni bir gelecek.Dogru muydu yaptigim bilmiyorum ama,zarlar coktan atilmisti.
