love by accident

T W E N T Y O N E

*Felix POV*

Ήμασταν στο μέρος της κηδείας του Woojin και ημασταν ολοι στα μαυρα μας τα χάλια. Οταν είδαμε το φέρετρο που είχε μεσα τον Woojin να κατεβαίνει κατω απο το χώμα άρχισαν να με πιάνουν και εμενα τα κλάματα

Δεν ειχα ξανακλαψει ποτε ξανα στην ζωη μου απο οτι θυμάμαι.

Κρατούσα την Jihyo αγκαλιά για να την παρηγορισω αλλα μάταια αφου δεν μπορούσα να συγκρατήσω καλα καλα τον εαυτό μου

~Flashback~

"FELIX Ο WOOJIN ΧΆΝΕΙ ΑΙΜΑ ΞΎΠΝΑ ΓΡΉΓΟΡΑ!!" Ειπε ο Jisung καθως με ξύπνησε "Ε- τ-τι λες?" "ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΏ ΑΠΛΆ ΈΛΑ"

Σηκώθηκα απο το κρεβάτι και έτρεξα στο δωμάτιο του Woojin. Ολοι είχαν αναστατωθεί και τα πάντα είχαν καλυφθεί στο κόκκινο.

"WOOJIN... ΤΙ ΈΠΑΘΕΣ!?" "Ο-Ο Changbin..."
Τοτε φώναξα τον Jisung ξανα να βρει τον Changbin "Felix, ο Changbin έχει εξαφανιστεί, το ιδιο και ο Jeongin" Τότε ο Woojin μου έπιασε το χέρι και μου τράβηξε την προσοχή

"Felix νομίζω ήρθε η ωρα μου και εμένα" "Μην το ξαναπείς αυτο! Το ασθενοφόρο ειναι καθοδόν" "Οχι μην καλέσεις ασθενοφόρο δεν πειράζει απλά θελω να ξέρεις οτι ήσουν ενας υπέροχος φίλος, αδερφός και αρχηγός σε ολα αυτα τα χρόνια της ζωής μου" "Woojin μην σκέφτεσαι έτσι θα εισαι καλα σε λίγο στο υπόσχομαι" "Felix μην αντιστέκεσαι ειναι βαθύ το κόψιμο και χανω πολύ αίμα" "Οχι όχι-" "Ακούσεμε Lee Yongbok" Συνήθως οταν με αποκαλούν έτσι ειναι πολυ σοβαρό

"Μην αφήσεις τον Changbin να γλυτώσει έτσι απλά. Παρε εκδίκηση και κανε τους stray kids περήφανους οπως πάντα" "Θα το κανω μονο για εσένα. Αυτο το κάθαρμα θα πληρώσει για αυτο που έκανε στο ορκίζομαι" "Έτσι σε θέλω. Λοιπόν αφεντικό ηρθε η ώρα να πουμε το τελευταίο μας αντίο" "Δεν θα σε ξεχάσω ποτε στο υπόσχομαι!!" "Τα λεμε σύντομα Lee Felix"

Τότε τον αγκάλιασα πανω στο κρεβάτι που κάθονταν και άφησε την τελευταία του πνοή

~End of flashback~

"Καλό ταξίδι Woojin. Θα μας λείψεις πολυ"

~~~~~

*Changbin POV*

"Λοιπον κύριε Seo ηρθε η ωρα να μιλήσουμε" Ήξερα οτι τωρα ήταν η ευκαιρία να μιλήσω σοβαρά και χωρίς φόβο και ντροπή

"Γιατί ηρθες εδω?" "Λοιπον κύριε Wang, πιστεύω ότι ξέρετε πολυ καλα μια κοπέλα που την λένε Minseo σωστά?" Τοτε αλλαξε τέλειος το ύφος του στο πιο σοβαρό και χτύπησε το χερι του δυνατά στο τραπέζι "Που την ξέρεις αυτή εσυ?" "Εχω και εγω τους άσους στα μανίκια μου, να ξέρεις εχει δεθεί παρα πολύ με αυτόν τον τυπά.... πως τον λένε... αχ ναι... Christopher Bang ή αλλιώς Bang Chan" Του ειπα και του εδωσα την φωτογραφία στο κινητό μου "ΠΕΣ ΜΟΥ ΟΤΙ ΤΗΝ ΑΚΟΎΜΠΗΣΕ!!!" "Ήρεμα κύριος... οι πληροφορίες σου τελειώνουν εδώ" Τοτε σηκώθηκε απο την θέση του και με κοίταξε επίμονα μεσα στα μάτια "Και τωρα τι θες να κάνω εγώ?" "Να με βοηθήσεις να τον κατακτήσω τον Felix και να τον κανω δικο μου" Τότε άνοιξε η πόρτα και μπήκε ο Jinyoung μεσα γεμάτος χαρά για κάποιο λογο

"Jackson θρίαμβος!!" "Λεγε..." "Ο Woojin ειναι νεκρός, ο Felix και η ομάδα του ειναι πολυ χαμηλά στην ψυχολογία τους. Πρέπει να χτυπήσουμε τωρα που είναι έτσι. Πες μας το επόμενο βήμα" "Βρείτε τον Bang Chan και την Minseo το συντομότερο δυνατόν και φέρτε τους εδώ" "Ζωντανούς ή νεκρούς?" "Ζωντανούς και μετα βλέπουμε" "Μάλιστα!" Τοτε ξανα έφυγε με αλλα 5 άτομα.

"Ωραία Changbin, να το σχέδιο. Σιγά σιγα θα απαγαγω όλους τους άντρες του. Μετά οταν τον βρούμε μόνο του θα τον παγιδεύσουμε και θα τον περικυκλώσουμε. Έτσι δεν θα έχει άλλη επιλογή οποτε είναι δικός σου" Είπε και καθώς μου μιλούσε με κοιτούσε στα μάτια "Μόνο που θελω ο Chan να πληρώσει που τόλμησε να ακουμπήσει την Minseo. Ελπίζω να μην σε πειράζει αυτό" "Με βλέπεις να νοιάζομαι? Εγω τον Felix θέλω χέστηκα για το καγκουρό" "Ωραία... μέχρι το βράδυ θα τους εχω απαγάγει όλους μην φοβάσαι" Χαίρομαι πολύ για αυτό"

~~~~~

*Jisung POV*

Μετα απο την κηδεία ήμασταν όλοι χάλια. Ειδα τον Felix να κοιτάει μια τελευταία φορά το δωμάτιό του Woojin πριν το κλειδώσει. "Σε αυτο το δωμάτιο δεν θα ξαναμπεί κανένας και για κανενα λογο, εγινα κατανοητός?" Τοτε όλοι συμφωνήσαμε και πήγαμε παλι στις δουλειές μας

Μπήκα στο δωμάτιο του Minho
"Σκιουρακι μου είσαι καλά?" "Έχασα τον καλύτερο μου φίλο λες να είμαι καλά μετα απο αυτο?" "Καταλαβαίνω αλλα τουλάχιστον έχεις εμένα που σε αγαπάω και σε στεύομαι ε?" Ειπε και μου έδωσε ενα δυνατό φιλί στο λαιμό. Δεν τον κοίταξα ουτε αντιστάθηκα απλά ήμουν κενός. "Oops αυτο σίγουρα θα αφήσει σημάδι" "Minho κοψε τις βλακείες ο Woojin πέθανε εξαετίας του Changbin που παραλίγο να σκοτώσει και εμενα και εσυ κάνεις τα δικά σου" "Κατσε αυτο γιατί δεν μου το είπες πριν?" "Δεν ήθελα να σε στενοχωρήσω και να αναστατωθεις" "Ρε μωρο μου αυτο έπρεπε να το πεις πιο νωρίς να πηγαίναμε σε 2 κηδείες. Ετσι και σε ξανα ακουμπήσει θα τον φτιάξω εγώ" "Να σου πω ρε Minho δεν πάμε καμια βόλτα να τα πούμε οι 2 μας γιατί εδώ μας βλέπω να μας διακόπτουν στα πάντα" "Έχεις δίκιο πάμε"

_________________________________________

Ναι οκ cool OoF

Λοιπον σορρυ που ήταν λίγο μικρό το κεφάλαιο

Θελω να πω οτι τωρα αρχίζουν τα σχολεία οπότε δεν θα ανεβάζω τόσο συχνά ή μπορεί να ανεβάζω πολυ μικρά κεφάλαια so yeah OoF

Λυπάμαι τον Woojin λιγο εδω :(

Επίσης κατι τελευταίο ΤΡΕΧΑ ΤΩΡΑ ΚΑΙ ΔΙΆΒΑΣΕ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΤΗΣ glykaVL ΜΕ ΤΟΥΣ STRAY KIDS ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΓΙΑΤΊ ΥΠΆΡΧΕΙΣ ΑΚΟΜΑ KSKSKSKS

Stay hydrated as always fam!
_________________________________________