HANGGANAN : PART 1.

99 3 0
                                    

.
.
.
.
.




"Ria! Ria!" Sigaw ng asawa kong nasa loob ng banyo naliligo.

"Bakit?! Sandali lang hahanguin ko lang 'tong pinirito kong hotdog baka masunog eh,"

"Punyeta! Bilisan mo! Bakit ba inuuna mo 'yang wala namang kwenta. Ako asawa mo kaya ako dapat ang inuuna mo." Galit na galit na sigaw nito sa loob ng banyo. Dahil sa pagkataranta ko napaso ang kamay ko ng kawali. Pero hindi ko 'yon ininda. Kailangan kong makapunta agad sa asawa ko bago pa siya magalit ng tuluyan.

"Bwisit! Ria! Ano ba?! Nasaan ka na bang babae ka?"

Patakbo akong pumunta ng banyo. "Sandali, nandito na. Ano ba 'yon? Bakit mo ako tinata---" bago ko pa matapos ang sasabihin ko hinila na agad niya ang buhok papasok ng banyo. Napasigaw ako sa sobrang sakit. "Aray! Nate, please maawa ka sa'kin."

"Ininis mo kasi ako eh, kapag tinawag sana lumapit ka agad. Hindi 'yong lumawit na 'yong dila ko kakatawag bago ka lalapit." Galit na galit siyang halos ingudngod ang mukha ko sa loob ng inidoro.

"Sorry, hindi na mauulit. Bitawan mo na ako, please! Nasasaktan na ako, Nate." Pagmamakaawa ko sa'kanya. Pero imbes bitawan lalo niya akong nginudngod sa loob ng inidoro hanggang sa malublob na ang mukha ko sa pinakatubig nito. Napapikit na lang ako at napaiyak dahil sa ginawa niya.



"Ayan, siguro naman sa susunod magtatanda ka na." Sabi niya sabay bitaw sa'kin patulak muntik na akong mauntog sa lababo.


Araw-araw ganito na lang kami ni Nate. Simula ng makasal kami hindi na naging maayos ang trato niya sa'kin. Hindi naman siya ganito sa akin noon na mag nobyo at nobya pa lang kami. Walang araw na hindi kami masaya. Sweet siya at halos nasa kanya na lahat ng katangian ng lalaking gugustuhin mong makasama habang buhay. Kaya nga ng yayain niya akong magpakasal. Hindi na ako nag dalawang isip na tanggapin 'yon. Dahil akala ko siya na ang lalaking mag-aalaga, magmamahal at makakasama ko sa hirap at ginhawa. Pero sa panaginip ko lang pala ang lahat ng 'yon. Dahil sa isang iglap, naglaho na parang bula ang Nate na nobyo ko noon. Ang inakala kong kaligayahan sa piling niya. Impyerno pala ang dadanasin ko. Walang sinuman ang nakakaalam ng ginagawa ng asawa ko sa'kin. Wala akong pinagsasabihin kahit mga magulang ko. Hindi ko rin sinabi sa bestfriend ko ang tungkol doon. Dahil tiyak akong aawayin niya ang asawa ko. Ayaw ko naman na 'yon pa ang maging dahilan para magkahiwalay kaming dalawa. Martyr na kung martyr pero mahal na mahal ko ang asawa ko. At hangga't kaya ko titiisin ko ang lahat manatili lamang siya sa tabi ko.



"Uy, Ria! Kumusta naman kayo ni Nate?" Tanong ng bestfriend ko. Lunch break namin ngayon sa trabaho.


Ngumiti ako sa'kanya. "Syempre masaya. Kilala mo naman 'yong asawa ko 'di ba? Nobyo ko pa lang 'yon perfect na. Lalo na ngayong asawa ko na siya. Never pa rin siyang nagbago. Actually, mas naging sweet and romantic siya ngayon." Nakangiting kuwento ko kay Cielo. Nakita ko naman ang inggit sa'kanyang mga mata.


"Sana lahat katulad ni Nate. Ito kasing jowa ko, wala lang. Hindi ko nga alam kung may balak pa bang mag propose sa'kin 'yon eh," she said annoyed. Natawa na lang ako sa'kanya at nawalan ng kibo at the same time. Gusto kong sabihin sa'kanya na mas maswerte siya kaysa sa'kin. Dahil sigurado kapag kinasal sila hindi niya mararanasan 'yong mga bagay na nararanasan ko ngayon.




"Oh, ba't natahimik ka d'yan?" Puna niya.



Umiling-iling ako. "Wala. May bigla lang akong naalala." Pagsisinungaling ko.


After office hours dumadaan ako ng palengke, para bumili ng maluluto para sa dinner namin ni Nate.



"Oh, Ria!" Napalingon ako ng marinig ang pamilyar na boses ni Jake.


          

"Uy, ikaw pala Jake." Nginitian ko siya bilang pagbati.


"Pauwi ka na ba?" Tanong nito.


"Oo, kakatapos ko lang kasi mamili. Kailangan ko ng maluto 'to para pag-uwi ng asawa ko may makakain na siya." Nakangiting tugon ko sa'kanya.


"Talaga namang napakaswerte ng mokong na 'yon sa'yo 'no? Aba! Bihira na lang ang babaeng katulad mo ngayon. Kaya pakisabi d'yan sa asawa mo, alagaan ka niya ng mabuti. Dahil kapag pinabayaan ka niya, kukunin kita sa'kanya." Biro nito sabay tawa ng malakas. Napapailing na lang ako sa kalokohan ng lalaking 'to.


"Sya, sya tama na ang kalokohan. Kailangan ko ng umuwi." Paalam ko sa'kanya.


"Sige, mag-iingat ka." Sabi nito bago naglakad palayo.


Napabuntong-hininga naman ako bago naglakad pauwi.



Pagdating sa bahay agad akong nagsaing. Pagkatapos niluto ko naman ang ulam namin. Sigurado akong magugustuhan niya ang niluto ko. Paborito niya kasi ang niluluto ko ngayon, sinigang na bangus. Kaya talaga namang minaster ko ang pagluluto nito noon. Nagpapasalamat nga ako kay google dahil kung hindi sa'kanya. Hindi ko matututunan ang magluto ng masarap na masarap na sinigang na bangus. I still remember kung paano niya akong purihin noon sa tuwing lulutuan ko siya nito. Para akong timang ngayon na kinikilig.


"Hay naku, Ria. Imbes na pagluluto inaatupag mo. Kung anu-ano 'yang iniisip mo." Kastigo ko sa sarili.


Maya-maya pa narinig ko ng dumating ang sasakyan ni Nate. Mabilis kong inayos ang itsura ko. Dapat kahit kusinera ako ngayon. Maganda pa rin ang itsura ko sa paningin niya. Napangiti ako ng marinig ang pagbukas ng screen door. Pero naglaho 'yon ng marinig kung may kasama siyang babae.



"Nate, ano ba?! Mamaya na 'yan. Kumain muna tayo para may energy mamaya." Malanding sabi pa nung babae.


Napatalikod ako ng marinig kong papunta sila sa kinaroroonan ko.


"Ria, mabuti naman at maaga ka ngayon. Nakapagluto ka na ba? Ipaghain mo nga kami ni Yumi." Narinig kong bungad ni Nate sa'kin.


"Ha? Ah, oo sakto lang dating niyo. Kakaluto l-lang n-ng u-ulam." Nanginginig kong tugon. Hindi na siya naglita kaya naman nilingon ko siya. Na hindi ko na lang sana ginawa. Hindi ko sana makikita kung paano sila maghalikan ni Yumi, secretary niya.




"Oh, anong tinatanga mo d'yan? Asikasuhin mo na ang kakainin namin." Singhal niya.



Mabilis naman akong kumilos at pinaghain sila ng pagkain. Tatlong plato ang hinanda ko para sabay sabay na kami.


"Bakit three 'yong plate? Don't tell me, Nate. Sinasabay mo 'yang muchacha mo sa pagkain? So ewww!" Maarte at malanding sabi nito. Sarap buhusan ng kumukulong tubig.




"Ria, mamaya ka na lang kumain kapag tapos na kami. Nakakawalang gana kasi kung sasabay ka sa'min." He said coldly.



"Pero---" hindi ko na natapos ang sasabihin ko dahil nagdabog na siya. Wala na akong nagawa kundi ang lumabas ng dining area. Dala ang bigat at sakit na nararamdaman.



"Ano pa ba kasing ginagawa n'yan dito Nate?" Dinig kong tanong ni Yumi.



"Kailangan ko ng katulong. Tutal willing naman siya, kaya pinabayaan ko na." Dinig na dinig kong sagot niya na lalong nagpasikip ng dibdib ko. Narinig ko ang paghalakhak ni Yumi. Sobra sobrang insulto na 'tong ginagawa ni Nate sa'kin. Ang sakit sakit na. Napatakbo ako sa labas ng hardin at doon binuhos ko lahat ng luha ko. Kailangan ko 'tong gawin bago pa ako sumabog ng tuluyan.



One Shot CollectionsWhere stories live. Discover now