Als een magneet

2

Eva

Toen ik Maastricht binnenreed bedacht ik me, reed naar de maas ging daar zitten op een bankje en genoot van de rust. Ik keek pas weer op toen ik mijn telefoon over hoorde gaan en zag dat het Frank was die overigens zo te zien al meerdere keren gebeld had zette ik hem uit en probeerde alles op een rijtje te zetten. Ik ben zo stom bezig geweest. Waarom ben ik weggerend bij Frank? Ik had toch gewoon nee kunnen zeggen en kunnen zeggen dat ik het niet kon? Maar nee ik rende weg. Nou ja pokerface op naar het bureau dan maar, vanavond een hotelletje en morgen zien we wel weer. Ik liet een diepe zucht ontsnappen en stapte in de auto.

Wolfs

Het was geweldig geweest vannnacht. Maar toen ik vanmorgen wakker werd was Eva al weg. Waarschijnlijk Frank ophalen... De gedachte alleen al maakte me al hopeloos. Gisterenavond toen Eva zomaar in mijn kamer stond had ik nog hoop en... en... en wat? Kom op man ze kiest voor Frank dat zie je toch zelf ook wel?! Anders was ze heus wel gebleven! Met die gedachte pakte ik mijn spullen stopte die in een koffer en zette deze in mijn auto... Daarbij stopte ik ook mijn motorsleutels en de helmen die ik had... Vannacht maar een hotelletje... Ik had absoluut geen behoefte aan Frank en Eva... Ik at nog wat in de keuken en stapte toen voor de laatste keer de ponti uit, gooide de sleutel vam de ponti door de brievenbus, reed in mijn auto naar een hotel in de buurt en checkte in. Toen ik eenmaal alles in mijn kamer klaar had ging ik met een helm en motorsleutels te voet terug naar de ponti en haalde mijn motor op waarna ik naar het bureau reed...