HAYAT 30.BÖLÜM
3 AY SONRA.......
Zaman çabuk geçiyordu..... Herkes alışkanlıklarına kolay ayak uyduruyor yaşanan her şey insanlar için olduğunu kabul edip yoluna devam ediyordu.
Melek'de bunun bilincinde kızına zaman ayırıp onun büyümesine seyirci misali şahit olup bu dünya ya böyle bir güzellik getirdiği için mutluluk duyuyordu.
Yiğit yine aynı Yiğit kendi hayatını herzaman olduğu gibi yaşıyor tek fark artık baba olduğundan mı bilinmez eski zevklerine bu sürede ara vermiş gibi duruyordu.
Melek ile olan diyaloğu yok denecek kadar azdı ama kızıyla sabah ve akşam ilgili bir baba imajı çiziyordu. Küçük yalıda misafir odasında kalıyor karısının yanına asla ugramiyordu. Kızını gördüğü zamanlarda zaten odasında bulunan bebek babasının kollarında halinden memnun görünüyordu. Henüz birsey bilmeyen bebek hayret edilecek bir şekilde babasının kucağına geldiğinde ağlaması kesiliyor mışıl mışıl uyuyordu.
Belkide daha şimdiden babasına aşık bir kız olacaktı ileride....
Melek kızına ilgili anne olarak hemen hemen herşeyi ile ilgileniyor.
Son bir aydır yardımcı bir bayanda onun yükünü en azından hafifletmişti doğrusu. Asiye hanım Gülseren hanımın çok eskiden bir tanıdığının bir akrabasıydı. Küçük yalıda onlarla birlikte kalan Asiye hanımın kimsesi yoktu. Çok eskiden evlenmiş fakat eşi çocuğu olmadığı için kendisini terkettiğinden İstanbul'a iki saatlik uzaklıkta bir kasabada yaşıyordu.
Gülseren hanımın teklifini hiç düşünmeden hemen kabul ederek bir ay önce yalıya yerleşmiş ve geri kalan hayatında bu tatlı bebeğe bakmayı kabul etmişti.
Melek'i daha ilk görüşte sevmiş olmayan çocuklarının yerine koymuştu bu tatlı genç anneyi. Gün içinde bebekle dönüşümlü olarak Melek ile birlikte Hayat kızımızla ilgileniyorlardı.
Melek boş vakitlerinde dinlenme dışında çizmeye de başlamıştı son bir kaç gündür. Hayat hala uyku düzensizliği yaşıyordu fakat yine de dinlendikten sonra bir kaç saat de olsa çizim yaparken yine hayattan kopuyor ve hayal dünyasını kalemlerle şekillendiriyordu.
Yine aynı günlerden birinde göğsünde bir sızı hissedince çalışma masasından ayağa kalktı.
Üzerindeki gömleğin ön kısmı ıslanmış ve Hayat'ın bir an önce emmesi gerekiyordu fakat bugün ufaklık uzun uyumuştu anlaşılan.
Çalışma odasından çıkıp üst kata giderken bebek odasına girmeden üzerine değişse iyi olacaktı. Merdivenlerde Asiye hanımla karşılaştı.
"Hayat uyuyor mu hala Asiye abla"
"Uyandı kızım babası yanında"
"Bu saatte evde olmazdı Yiğit hayrola?"
"Bende şaşırdım ama kızını özlediğini söyledi ve işleride az olunca eve erken gelmiş bugün"
"Anladım.... Ben üzerimi değişmeliyim."
"Sütün mü taştı.? Uzun uyudu bugün. İstersen süt sağıma için makinalar var onlardan alalım sana çok durursa da senin canın acır"
" Olabilir. Şimdi Bi emzireyim ben hemen"
"Tamam. Bebek odasındalar"
"Teşekkür ederim."
.......................
"Sen babayı tanıyor musun prenses? Neler yaptın bakalım sen bugün?"
Yiğit kızı kucağında odanın içinde adımlayarak miniğiyle sohbet ederken Melek kapıdan sessizce içeriye süzüldü. Baba kız o kadar güzel görünüyorlar ki genç kadının gözleri dolma evresine geçmişti.
