O olamaz degilmi lütfen biri şuan bana desinki hayal görüyosun bunların hepsi bir rüya uyanicaksin sorun değil hersey bir yalan inanma gercek degil.
Bekledim ama hiç bir şey rüya değildi hersey gerçekti şuan önumde benim onu görebileceğim ama onun beni göremeyeceği bir uzaklık vardı aramızda ve tekrar kalbime hançerler saplandı artik dayanamıyordum herşey bitsin istiyordum.
Kısık bir sesle sadece benim ve etrafimdan geçen bir kaç kişinin duyabileceği şekilde'Anne!' Dedim
Sasirmistim oma ondan öte kızgındım
Tamam biraz saf olabilirim ama asla gerizekalı degilim annemin doğum kontrol kapısın önünde napabilirdiki
Bu nu anlamicak kadar saf salak değildim herşey gözümün önünden film gibi hızlıca geçti ben düşünmeye başlamıştım anlamaya başlamıştım.
'Bağırma çocuklar uyanacak'
Bağrışmalar sayesinde gözlerimi hafifçe araladım yavaşça yataktan kalkıp salona doğru yürüdüm kapi aralıktaydi ıçerde isik yaniyordu ve aralık kapının
Içeri ışık sızıyordu hafifçe kapıyı ittirip içeriye baktım yerde cam kırıkları babam koltukta basını assagiya egmis elleriyle saçlarını tutuyordu ve sıkıyordu ne olduğunu tam anlamamıştım
'Bak ben o-özür dilerim senle olmuyo artik sıkıldım hergün iş iş tek başıma 3 çocuğa bakıyorum ben sen bu nedemek biliyormusun? Ama tabi bilemezsin çünkü sabahtan akşama kadar çalışıyorsun ve bir telefona bile cevap vermiyorsun çok mu zor nerden bilicem kizlarla surtmedigini
Sana güvenmek istiyorum sana inanmak istiyorum ama yapamiyorum...'
Kaslarımı çatarak neler olduğunu anlamaya başladım ama her zamanki kavgaları diyip kendimi kandırdım.
Babam hızlıca aygi kalkıp annem kötü bir şekilde bakti sonra annemin karnına doğru baktı ama anlamamıştım gözleri kan çanağı olmuş babam konuşmaya başlamisti o gözleri iyi tanırdım her nekadar sinirli olsada hem kırgın hemde üzgün bir bakıştı onlar ama neye bu kadar kırıldın baba.
'Tamam gidicem madem bana güvenmiyorsun madem bana inanmıyorsun madem artik beni sevmiyosun ozaman bana 'o' kalpte yer yok demektir çocukları seviyorum kızlarımı oğlumu ama senide seviyirum.'
Babam ağlıyordu onu ilk defa ağlarken görüyordum ve benimde içim burkulmustu her zaman yanımda ne zaman ağlasam ne zaman gülşen her zamn elimi tutan adam beni bırakmıştı vazgeçmişti bende beni öylece bırakıyordu kırılmıştım ona kızmıştım.
'Ama senn beni sevmiyosun gidicem hayatınızdan çıkıcam çocuklar sordugunda her zamanki bahanelerinden uydurursun yada gittiğimi soylersin
Bu bir elveda degil geri gelicem
Umarım geldiğimde azda olsun kalbinde bana yer olur belki bir sende benim seni sevdiğim kadar beni seversin'
Annem sahte bir şekilde güldü kısaydı sanki kalpleri bir birlerini bırakmak istemiyorlardı ama onlar kalplerini susturmuş sanki mantıklarıyla hareket ediyorlardı. Annem
'Umarım'
diyip gözünden yaşların dökülmesine izin verdi ben napicagimi bilmiyordum sonra kapıdan 'pat 'diye bir ses geldi babam gitmişti ben şimdi napicam nasıl yasicam anneme kızgındım şurda gül gibi geçinip giderken babamı bukadar kizdiricak napmisti yada babam ne yapmıştı?
Düşünemiyordum kafam bom boş napicagimi ne diyeceğimi bilmiyordum sadece odama gidip ağlayacaktım ben hep yalniz ken aralayan bir kızdım asla bir başkasının yanında ağlamazdım çünkü bu bir zayiflikti ve ben yeterince zayıftım daha fazlasını kaldiramayabilirdim. sustum ve sadece gözlerimin akışını hissettim...
Annem hamileydi babam ölmeden önceye benziyor karnı büyümüştü nerdeyse 4 aylık bir bebek vardı karnında babam öleli 2 ay oldu
Herşeyin yeni farkına varıyorum
Gerçekten safım.
Annem önumde duruyordu ve ben donup kalmıştım annemin yanında hiç tanımadığım daha önce görmediğim bir adam vardı ama kim olduğu merek etmiyordum ikisi çok mutluydu annemin suratın daha önce hiç görmediğim bir mutluluk vardı.
Karnındaki çocuk icin acıyordum çünkü onunda sonu bizim gibi olucaktı.
Babamı kaybettim ve annemi kaybettim benim kalbimde bundan sonra hiç bir şekilde yeri yoktu kardeşim biricik meleğim oda gidiyordu beni yalnız bırakıyorlar ama neden?beni bırakmanızı istemedim şuan sarılıp omzunda ağlayacağım bir insan yoktu tamamen yalnızdım artik bir çöpten farkım kalmamıştı kendimi boş hissediyordum
Sanki bütün duygularım beni terk ettiği mantığım kalbim uçup gitti onlarda beni terk etti karanlığa gomulmuştum .
Birinin bana carpmasiyle nerdeyse düşüyordum ' iyi misin' diye sormuştu birden karanlığın içinde ufak minik bir isik belirdi iyiyim dedim adam yavaşça asonsere bincegi sıra annemin arkasını dönmüştü evet göz göze gelmiştik o an gözlerim doldu ve kafamı Hayir anlamı da salladım olamaz inanmam demek istemiştim şu anda yıkılmam şuan onla yüzleşecek cesaretim yok eyer konuşursam kalbini kıracaktım üzecektim ağlayacaktım şuan kardeşimin bana ihtiyacı var ve şuan ağlayarak kedimi zayiflatamam.
Ben yavaşça geri geri giderken annem
'Rüyaa' diye seslendi yapamazdım asonsere girip kapanmasını bekledim ve kapi kapanana kadar onun gözlerini baktım üzgündü ama bu hiç biseyi telafi ademezdi ne babamı geri getirirdi nede azrayi...
Asansörde yalniz değildim yanında bir adam vardı yalnıztik ve onu umursamayıp yavaşça yere çöktüm daha fazla dayanamazdım daha fazla tutamazdım bi ses duydum bana yavaşça yaklaşıp
'Iyi misin?' Bu bana çarpan adamla aynı sesti yavaşça gözlerimi aralayıp açtım.
(Mavi gözleri beni karşıladı benim gibi yere çömelmiş ben aynı yaşta gibi gözüken bir erkek vardı sesi kalın ve tok tatlı birine benziyordu bana bakıp biraz sirtinca yanağındaki gamzesini fark ettim )
'S-şey' iyiyim bile adam akıllı diyemiyordum çocuk bunu anlamış olcakki ' şşş iyisin merak etme istediğin kadar agla suan aglamaya ihtiyacin vat istedigin kadar aglayabilirsin' onun direk gözlerine bakıyordum bana yavaşça eğilip sarılırken napmaya çalıştığını Anladim ve ağladım ilk defa bana omuz uzatmıştı ilk defa birinin yanında bütün duvarlami indirip ağlamıştım herşeyi unutmak istedim herşeyin bir kabus olmasını istedim ama olmuyor neden!?
Kalbim kırılmıştı anneme babama
Hayatımdan nefret etmistim onlar benim kalbimi kırmıştı babam beni terk ettiği kardeşlerimi ter etti annem bizi umursamadı karnın da bir bebek vardı onu seviyordu bizsiz mutluydu annem
Oda babam gibi bizi ter etti.
Selammm^^
Hımmm yeni bölüm, yeni çocuk
Kalp kirikliklari yeni bölüm
Diyer bölüm biraz daha güzel olucak söz ama arkadaşla şuana kadar kusursuz gidiyorum diyemem bazı yerlerde takılıyorumdogrudur
Bazen zorlaniyorum
Bazende ben bakıyorum ne kadar saçma bir kitap diyip sıkıldıgim oluyor hatta vaz geçiyor yazma 😫
isteğim gelmiyor.😔
Bir kaç bölüm sonra karekterler tam yerine oturunca karekterlerin resimleri koyucam herşeyi halledicem merek etmeyin.
🙏Yorum yapın please🙏
Neyse umarım gidişatı
💚beyenmissinizdir💚
Bu bölüm kısa ama af ola bu saatte 👌yazmak zor direnemiyorum👌
👍Diyer bölüm uzun olur eminim.👍
