He's Into an Imortal Empress ( ON-GOING )

Chapter 18

Secret's POV

Hindi ko alam kung ba't ang sakit-sakit nang puso ko. Hindi dahil sa espadang itinusok saakin kundi ang naging reaksyon nang lalaking pinakamamahal ko na wala lang rin mang ginawa para pigilan ang aking kamatayan.

Para akong tunay n pinapatay dahil sa sakit na dulot nang pagpiga sa aking puso. Ngitian ko lang siya kahit alam kong angsakit sakit na. Binigay ko sa kanya ang buo kong tiwala. Naniwala ako sa kanya, pinagkatiwalaan ko siya. Tiwalang lubos kong pinagsisihan na ibinigay ko pa sa kanya.

Akala ko mapagkakatiwalaan siya, pero ang totoo ay mali pala, Mali palang mas inuna ko siya kayasa sa emperyo kong lubos na mas mahalaga.

Ang pagtataksil na ginawa niya ay higit pa sa sakit nang espadang itinusok sa puso ko....

****Flashback.........

“Ilagay nyo na siya dyan.” utos ni Senior Ferrer. Ipinasok ako nang mga gwardya sa loob nang rehas na kulungan.

Alam kong sindya nilang ilagay ako dito sa kulungang rehas na noo'y gawa sa buluklak nang silva ng sa gayo'y hindi ako madaling makatakas.

Dito rin kase ko noon kinukulong ni ama nung ako'y bata pa nang sa ganoon ay ako raw ay magtanda. Namumula kase ang balat ko na di katagalan ay nag-iinit sa oras na may magaganap na interaksyon sa kanila nang dahol nang silva. Ayaw na ayaw sa lahat ni papa ang nagkakamali. Napakahigpit niya noon sa pag-eensayo sa mga kapatid ko lalo na saakin.

Ayaw niya akong magkamali sa kahit na anong bagay, maliit man o malaki. Hindi nya kami pinalaking lampa at mahina. Palagi nyang ipinasasantabi ang emosyon para sa aksyon at matagumpay na misyon. Ayaw niyang magmukha kaming kawawa lalo pa't ipinanganak kaming dughong bughaw sa aming lahi.

Ayaw niyang mgmukha kaming kahihiyan sa harap nang maraming tao. Lubos niyang pinahahalagahan ang pinakamamahal niyang pangalan, na kahit alam nyang hindi niya madadala sa kanyang paglisan.

Pero kahit na ganoon siya saamin ay naiintindihan ko parin siya. Wala rin naman akong magagawa kung yun ang magiging desisyon niya. Kahit naman kamuhian ko siya, magalit man ako sa kanya o kahit na kasuklaman ko siya ay hindi parin magbabago ang katotohanang siya parin ang aking ama.

“ Sigurado ka na ba talaga dyan sa desisyon mo Fang? Hindi ka naman ganito dati, bakit iba kana ngayon?” nanghihinayang na sunod-sunod na tanong ni Senior Ferrer. Hindi ako nagsalita kaya napabuntong hininga siya. “ Na-iintindihan ko kung nais mong ipaglaban ang taong matagal mo nang prinoprotektahan. Alam ko rin na wala ako sa iyong katungkulan para utusan o pagsabihan ka sa kung anong maiman gawin ngunit........gusto ko lang ipaalala saiyo. Sana ay huwag kang magpapabulag sa pagmamahal na ipinapakita niya sayo. Sapagkat hindi lang mata ang mawawala sayo sa oras na ito.................lahat-lahat pwedeng mawala sayo sa oras na mahulog ka sa maling tao.” anya na lubos na ikinatigil ko. Hindi na siya nagsalita at rinig ko ang lakas na kanyang pagbuntong hininga bago siya maglakad palayo.

Hindi ko alam pero parang may pinupunto si Senior Ferrer. Sa kabila nang lahat nang paalala niya ay nanaig parin ang pagmamahal ko kay Thairo. Halos hindi ko na matanggihan ang kamatayang naghihintay sakin sa katapusan nang buwan upang siya lama'y maprotektahan. Mahal ko siya at kaya kung isakripisyo lahat para sa kanya.

Maggagabi na't sisimulan na ang pagparusa saakin. Ilang minuto pa't may mga apak nang paa na akong naririg. Papalakas nang papalakas na animo'y papalapit ito sa gawi ko. Hindi naman ako nang kamali sapagkat may mga guardia nang emperyo ang nasa harapan nang kulungan ko, mga nasa sampu rin ang bilang nila. Sabay-savay silang yumuko bago binuksan nang isa ang nakakandado kong kulungan.