Who you love

27. Missing

Nagising ako na nasa likod ako ng sasakyan at ang nakita kong nagmamaneho ay si Jethro. Agad akong umupo at inayos ko ang aking sarili. Hindi ako nakatali, wala akong galos, medyo nahihilo nga lang ako pero hindi naman ako ganoon kawala sa sarili. Isa lang naman ang naiintidihan ko sa ngayon - Jethro took me. Hindi pwede ito, kailangan kong makabalik. Paano na lang ang mag-ama ko? Sinubukan kong tingnan kung mabubuksan ko ang mga pintuan pero naka-lock ang mga iyon. Binalingan ko si Jethro na abala sa pagmamaneho. Hindi ko alam kung nasaan kami eksakto pero alam kong papunta ito ng airport. Lalo akong kinakabahan. 

"Jet-Jethro, where are you taking me?" I asked him. My voice is shaking with so much fear.  He looked back at me. There was sadness in his eyes pero nakikita ko rin doon ang determinasyon niyang mailayo ako sa lugar na ito. Napakagat-labi ako. Kung noon sana niya ito ginawa ay masayang-masaya akong sasama sa kanya pero hindi na ngayon. Our lives were different now. We have different paths and priorities. Hindi ko siya gustong saktan, pero doon rin kami napunta. Kailangan kong makabalik sa mag-ama ko. I need them and I know that they need me as much as they needed to breathe. 

"We're going back to California, Nina. We're going to Silicon Valley and have the life that we should've had. We'll get married, have kids and live happily - the way our lives should've been if you hand't left." Determinadong wika niya. Naluha ako. Hindi pwede ang sinasabi niya? Paano na lang kami ni Hermes? Kasal na kami. Siya ang mahal ko. 

"Jethro, hindi pwede." Napahikbi ako. Itinapat ko sa bibig ko ang kanang kamay ko. Handa akong magmakaawa, ibalik niya lang ako o kaya man ay pakawalan niya lang ako. I wanted to go back to Hermes. 

"Bakit hindi pwede, Nina?" Tanong niya sa akin. "Ako ang mahal mo diba? Akin ka? You're my fiance!" 

"I'm Hermes Consunji's wife now, Jethro." Buong wika ko. Ipinakita ko pa sa kanya ang singsing na suot ko.  Nakita kong nagtiim ang mga bagang niya at lalong pinabilis ang sasakyan. Napahawak ako sa magkabilang side ng upuan. Kinakabahan ako. Paano na lang kung magtagumpay si Jethro. Pero... hahayaan ko ba siya? 

Hindi. Kailangan makabalik ako sa mag-ama ko. Tumahimik na lang ako. Hinintay ko ang susunod niyang gagawin. Tama nga ako. Huminto kami sa parking lot ng NAIA Terminal 1. Kinakabahan ako. Ang lakas - lakas nang pagtibok ng puso ko. Hindi ako makahinga. 

Bumaba si Jethro para buksan ang pintuan ng sasakyan at saka hinatak ang kamay ko. Nakita ko ang mga bag sa gilid niya sa kamay naman niya ay hawak niya ang dalawang paasport. Hindi ko alam kung anong ginawa niya para makakuha ng ticket para sa aming dalawa samantalang wala naman sa kanya ang passport ko. O kung nasa kanya man ay paano nga ba napunta iyon sa kanya?

"Jet, hindi ako makakaalis. Wala akong passport."

"I have your passport here Nina. I got you a new one." Iwinagayway niya ang passport na kulay brown sa akin. Napakagat labi ako. Hindi pwede ito. Ano pang idadahilan ko sa kanya? Ayokong sumama!

Pilit akong kumakawala. Marahil ay napikon na si Jethro kaya hinarap na naman niya ako at saka tiim ang mga bagang na tumitig sa akin.

"Makinig ka..." Wika ko sa kanya. He shook his head. Nawawala na ako ng pag-asa na makakakawala pa ako sa kanya. Napapaluha ako. Pilit kong binabawi sa kanya ang kamay ko.

"Ikaw ang making!" Sigaw ko. "Jethro hindi kita mahal! I don't love you and if you think that by taking me away will make me love you again well you're wrong!" Napatitig siya sa akin. Natitigilan siya. Alam kong nakuha na nang pagtaas ng boses ko ang atensyon ng iba. Hilam na hilam na ang mukha ko ng luha. Ayokong umalis. Naiisip ko pa lamanh ang mapalayo sa mag-ama ko ay para na akong pinapatay.

"Tama na, Jethro! Nagmamakaawa ako sa'yo. Pakawalan mo ako. Babalik ako sa pamilya ko." Sisigok-sigok na wika ko. Lumambot ang expression ni Jethro. Hinaplos niya ang mukha ko. Napaluha na rin siya.