||Chapter 21||
Margaux's P.O.V
Saturday ngayon kaya maaga akong nagising. Kailangan ko ng peace of mind kaya naisipan kong mag-jogging. I wear my usual jogging outfit. After 5 rounds, naglakad-lakad nalang ako hanggang sa mapagod at mapagpasyahan ng umuwi.
Nagulat ako ng makita ko si Aly na nasa harapan ng gate namin. Pabalik-balik siyang naglalakad na parang nag-iisip. Ilalapit niya ung kamay niya sa may doorbell tapos hahawak siya sa batok niya at maglalakad ulit. "Baliw lang." - bulong ko. Paulit-ulit niyang ginagawa yun hanggang sa maisipan kong lumapit na. "Anong ginagawa mo dito?" - halatang nagulat siya ng bigla akong magsalita.
Bigla siyang napatigil at humarap sa'kin, "A-ah. E-eh. Hmm? M-margaux, can we talk?"
"Wala na tayong dapat na pag-usapan Aly. It's over."
"Mag-e-explain ako. Sorry kung nasaktan kita. Sorry kung hindi ko inisip ang nararamdaman mo. Sorry kung ginamit kita para kalimutan si Eizl. Sorry kung ginawa kitang rebound. But believe me, minahal talaga kita." - sorry? Ts! Ano pang magagawa ng sorry niya kung nangyari na? Nawala ba ung sakit? Tapos may gana pa siyang magsorry sa kabila ng panggagamit niya sa'kin?
"How can I believe if there's a Lie in the middle of that word" - pinipigilan ko ang mga luha ko na bumagsak. Masyadong magulo ang utak ko ngayon. Una, si Shone tapos eto. Papasok na ako sa'min pero hinawakan niya yung braso ko at hinila dahilan para ma-out of balance kaming pareho at bumagsak. "Shit" - bulong ko. Alam na niyang pa-slide ang sa'min tapos hihilain niya ako? Nag-iisip pa ba 'to ng matino?
Nagulat ako ng makita ko ang sarili ko na nakapatong sa kanya at ung mukha naming dalawa na malapit na sa isa't-isa. Bigla akong kinabahan. Naalala ko ung pinagsamahan namin dati. Laging masaya. Walang problema. Pero anong nangyari? Napansin kong papalapit ng papalapit ang mukha namin. Lapit-lapit-lapit. "Sorry" - bulong niya tiaka siya napapikit at narest ang ulo niya sa semento.
Inayos ko ang sarili ko at lumuhod. "Uy!" - tinapik ko ung pisngi niya. Hindi siya gumagalaw. "Aly, wag kang magbiro ng ganyan. Tandaan mo, hindi pa kita pinapatawad. Baka gusto mong dumoble iyon?" - banta ko. Nakapikit pa din siya. "Hoy! Magbibilang ako hanggang tatlo, pag di mo dinilat ang mga mata mo, makikita mo. Hindi na kita patatawarin kahit kailan." - wala pa din siyang kibo. Inalog-alog ko siya pero hindi siya nagigising. Kinakabahan na ako sa pakulo ng kumag na 'to.
Nilagay ko ang kamay ko sa batok niya para sana irest ko ang ulo niya sa tuhod ko pero biglang nanlaki ang mga mata ko ng makakita ako ng dugo sa kamay ko. "Oh God! Heeeelp! Heeeelp!" - sigaw ko.
Nanlumo ako bigla. This is all my fault. Nabagok ang ulo ni Aly dahil sa pagsalo sa'kin. Ng dahik sa'kin. Biglang nagbagsakan ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan. "I'm sorry, Aly. Kasalanan ko 'to. I'm sorry" - paulit-ulit kong binubulong sa kanya pero wala.
Nagmadali ako at kinuha ko ang phone ko. Wala akong ibang tinawag kundi siya. Si Shone.
**
"Calling Doctor Mendez, please proceed to the Emergency Room."
"Again, Paging, Doctor Mendez, Please proceed to the Emergency Room now"
Paulit-ulit na sinabi ng speaker yun. Sa paulit-ulit na pag-sabi ng speaker, lalong bumibilis ang tibok ng puso ko. "Magiging okay din ang lahat" - pagko-comfort ni Shone at inakbayan ako. Medyo narelieve ako ng konti dahil kahit papano, nandito ung taong kailangan na kailangan ko ngayon. Ni-rest ko ang ulo ko sa balikat niya.
Habang hinihintay ang doktor sa labas ng E.R, nagulat kami ng biglang may magsalita, "Nasaan si Ansleigh?" - halata sa boses niya na galit siya dahil nanggigigil siya. Napatayo kami ni Shone. Magsasalita palang sana ako pero pinangunahan niya ako ng isang malakas na sampal. "How dare you to hurt him?!" - eh walang-hiya pala talaga 'to eh! Silang dalawa ung nanakit sakin tapos ganito ang sasabihin niya?!
"Eizl! Baka nakakalimutan mong ikaw ang may kasalanan ng lahat ng 'to? Kung hindi ka nanggulo sa kanilang dalawa, walang mangyayaring ganito." - matigas na sabi ni Shone.
"Oh, nandito ka pala Shone." - sarcastic niyang sabi "Nagpapa-impress ka na naman ba kay Margaux? Ha-Ha-Ha! Hanggang ngayon ba mahal mo pa rin ang bestfriend mo? Hanggang ngayon ba hindi ka pa din nakakapag-move on kay Margaux? Ts! Kita mong si Aly pa din ang mahal niya oh?" - magkakilala sila? Teka? Naalala ko na. Siya ung kasama dati ni Shone sa S.U. Tumawa lang siya ng tumawa. Anong ibig niyang sabihin? Mahal ako ni Shone? "Kahit anong gawin mong pagpapapansin sa taong mahal mo, kung sa iba naman siya nakatingin, hindi ka niya mapapansin" - nakatingin siya ng matulin sa mga mata ni Shone ng biglang lumipat sa'kin ang tingin niya. "Kapag may nangyaring masama sa boyfriend ko ikaw ang mananagot!" - tiaka siya umirap at pumunta sa kabilang upuan. Diniinan niya talaga ang boyfriend. Edi sa kanya na. Ts! May isang tao naman na laging nasa tabi ko at kahit kailan hindi naisipan na iwan ako.
"Huwag mo nalang pansi--
Pinutol ko kaagad yung sasabihin niya, "M-mahal mo ako?" - kinakabahang tanong ko.
Umiwas siya ng tingin, "Wag mong pansinin yun" - sabi niya nang hindi nakatingin sa'kin.
"Shone, kahit ngayon lang. Panindigan mo naman yung nasa loob mo. Ung nararamdaman mo" - tumayo ako at nagsimulang maglakad palayo sa kanya. Hindi ko na naman napigilan ang luha ko. Naiyak na naman ako. Bakit ba napaka-iyakin kong tao? May poso ba sa mata ko at hindi maubos ang luhang 'to? Mula kanina iyak ako ng iyak.
Nagulat ako ng biglang may magback-hug sa'kin kaya napatigil ako. "Sorry. Sorry kung napakaduwag ko. Sorry kung tinago ko sa'yo ung nararamdaman ko. Sorry kung hindi ko sinabi sa'yo kung anong totoo. Sorry kung nilihim ko sa'yo. Sorry sa lahat. Aaminin ko, matagal na kitang gusto. Teka, hindi na gusto. Mahal na. Oo, matagal na kitang mahal. Bago pa man maging kayo ni Aly, mahal na kita. Sorry. Prinotektahan ko lang yung friendship natin. Kahit kailan, wala akong niligawan na iba kasi nagbabakasakali ako na may pag-asa tayong dalawa. Pinagsisihan ko na hindi ko sinabi sa'yo. Sorry kung nagsinungaling ako. Ilang beses ko ng plinano na aminin sayo 'to pero hindi ko magawa kasi inuunahan ako ng takot at kaba. Sorry Mags." - at hinalikan niya ako sa ulo.
"Hindi mo man lang ba naisip na pareho tayo ng nararamdaman? Ni minsan ba hindi sumagi sa utak mo na ganun din ako sayo? Na may nararamdaman din ako para sa'yo? Natatakot din naman ako kaso ayokong masayang ang pagkakataon at baka masabi nalang natin na huli na ang lahat. Ayokong magsisi sa huli" - lalo niyang hinigpitan ang pagkayakap sa'kin. Ganun lang ang position namin. Walang gumagalaw. Pinapakiramdaman namin ang isa't-isa. 1, 2, 3 minutes naka-back-hug siya sa'kin.
"Pamilya o Kaibigan ni Mr. Cortez?" - napalingon kami ng lumabas ang doktor na tumingin kay Aly sa Emergency Room.
Lumapit kami kasabay ng paglapit ni Eizl. "Ako po ang girlfriend niya doc." - nagkatinginan nalang kami ni Shone.
"Maraming dugo ang nawala sa kanya but nothing to worry. Nasalinan na siya. Buti nalang at hindi mahirap hanapin ang blood type niya. For now, he's okay but still unconscious. Hintayin nalang natin na magising siya." - nabunutan ako ng tinik sa dibdib ng sabihin ni Doc. na okay na siya.
Napayakap ako kay Shone, "Ang landi talaga" - bulong ni Eizl. Inirapan ko lang siya. Kasabay nun ang pagdating ni Brient at ang barkada.
Sinalubong ako ni Brient ng isang mahigpit na yakap. Niyakap ko naman siya pabalik. "Okay na siya, Bri. Sorry kasalanan ko 'to." - bulong ko.
"Wala kang kasalanan ate. Sila. Sila ang may kasalanan sa'yo at hindi ikaw kaya wag mong sisihin ang sarili mo, okay?" - tinanguan ko siya. Kumalas siya sa pagkakayakap sa'kin at pumunta sa pwesto ni Eizl. "Ikaw? Ba't ka nandito ha?! Anong karapatan mo para pumunta dito?" - dinuro niya si Eizl na parang hindi niya kilala.
"M-may karapatan ako k-kasi boyfriend ko ang nandito" - paliwanag niya pero halatang kinakabahan.
Ngayon ko lang nakitang ganito si Bri. Ngayon ko lang siya nakitang magalit. "Hindi ba iniwan mo siya noon? Bakit kapa bumalik ngayon? Trip mo na naman ba?!" - nanggigigil na sabi ni Bri. "Kasalanan mo kung bakit nangyari sa kanya 'to ngayon."
"Hindi. Umalis ako kasi ang buong akala ko nun niloloko niya lang ako. Ang akala ko hindi siya seryoso. Nagkamali pala ako." - tuluyan ng naiyak si Eizl. Gusto ko siyang lapitan pero baka dedmahin niya ako. Parang kanina lang mukha siyang tigre pero ngayon nagmukha siyang isang maamong pusa.
"Yan ang nagagawa ng mga maling akala." - tinalikuran ni Bri si Eizl at umalis sila kasama nila Cyrus. Kaming tatlo ulit ang naiwan dito.
Gusto ko siyang i-comfort pero natatakot ako na baka bumalik siya sa dati niyang anyo. Parang kanina. Baka maging tigre ulit siya. Hahayaan ko muna siyang makapag-isip bago ko siya kausapin.
Masaya na din naman ako ngayon. Masaya ako kasi hindi ganun kalakas ang impact ang pagkabagok ng ulo ni Aly at okay na siya ngayon. Masaya ako kasi malinaw na sa'kin ang lahat. Malinaw na sa'min ni Shone ang lahat.
