HİSLER MEZARLIĞI

BÖLÜM 7

Sevmiyor kelimesi altında ezilirdi kalbim sahi noldu artık ezilecek bir kalbim kalmadı mı?
o kelime mi hiçleşti ?.

Yaklaşık üç yada dört saatin sonunda Esir gelmişti gelirken de markete ve eczaneye uğrayıp alışveriş yapmıştı .
Emzik,biberon, bebek bezi,mama gibi gerekli bir kaç şey almıştı aldıklarını yukarı kata çıkardı .

Koltukta kucağımda ufaklık ile otururken Esir yanımıza gelip oturdu geceden de uykusuz olduğu için gözleri kızarmıştı.

"Benim eve gitmem lazım. " dedim sessizliği bozarak .

"Çok uykum var senden rica etsem sadece bir iki saat daha idare edebilirmisin?"

Gerçekten çok yorgun gözüküyordu ve ufaklığı tek bırakamazdım.

" Peki o halde akşama doğru evde olmuş olursam güzel olur."

Teessüm ederek yüzüme baktı
"Kış uykusuna yatmayacağım merak etme. "

Deyince aklıma ayılar geldi ve güldüm  benimle birlikte o da güldü tamam itiraf etmeliyim ki  gülüşü tarifsizdi .

Tam gülüştüğümüz sırada kapı çaldı kucağımda ufaklıkla kapıyı açmaya ben kalktım kapıyı açtığımda karşımda Ares vardı .

"Merhaba " diyerek kapıda bir süre dikildi .

"Buyur " dedim yüzüne dik dik bakarak amacı Beni delirtmekti sanırım, burada ne işi vardı ki ?

"Polislerle ne yaptınız merak ettim ortadan bir anda kayboldunuz. "

Esir arkamdan geldi .
"Hallettik şimdilik bir sıkıntı yok " Dedi
Ares bebeğe bakarak sorgularcasına kafasıyla işaret etti Esir burnundan nefes alarak.

"Bir süreliğine bizimle kalması gerekti" dedi .

"İz ya sen ne zaman geçersin eve ? " Sanane deyip kapıyı yüzüne kapatmamak için kendimi zor tuttum ama bir yabancının evinde bunu pekte yapamazdım sanırım, kaşımı kaldırıp soru sorar gibi bende ona baktım anlaması gerekeni anlamıştı galiba.

" Akşama geçeceğim  de neden bu kadar üstüne vazife edindin ? "
Seyince bozuldu arkamdaki Esire baktı tip tip bakışları beni nedensizce rahatsız etti .

"Ben gitmek istersen seni götürmek için gelmiştim. "

"Sağol yolu biliyorum ben giderim. " d
Dedim .

"Neyse görüşmek üzere o zaman." dedi ve arkasını dönüp aşağıya indi kapıyı örtüp içeri girdim içim bir tuaf oldu bu çocuğu terslemek canımı sıkıyordu ama o da zorluyor du beni .

Esir ufaklığı kucağıma bırakıp uyumak için yukarı çıktı yarım saat falan ufaklıkla oynadıktan sonra burnuma çok pis kokular geldi altına yapmıştı hayır ya ben hayatta değiştiremem ki bezleri yukarıya çıkarmıştı .

Kucağımda bebekle yukarıya çıktım odanın önünde durup kapıya vurdum içeriden ses gelmeyince içeriye girdim mecbur,
ben değiştirmeye çabalamak zorundaydım bebeği yatağa yatırıp poşetteki bezi ve ıslak mendili çıkardım yanına oturup pijamasını çıkarırken bir anda bağırarak ağlamaya başladı " bebiş şş ay ay ay kıyamam. " diye sakinleştirmeye çalışarak kucağıma aldım .

"Noldu ki şimdi sana " bende panik oldum kucağıma alınca daha çok ağlamaya başladı .

"Sana da iyilik yaramıyor kucağımıza aldık işte daha ne istiyorsun?" Dediğim sırada yanımızda uyuyan Esiri unutmuştum sesiyle kendini hatırlattı.