I want him

Part forty-five

POV Brooke

'Er zijn in de tussentijd dingen gebeurd tussen jullie, en je hebt ons niks gezegd.' Cameron kijkt Aiden met grote ogen aan. Hij schraapt zijn keel en gaat onderuit gezakt zitten. Hij schaamt zich! Ik grinnik en rol met mijn ogen. 'Ja wat? Zij wilde het niet.' zegt hij ter verdediging. Ik kan het niet laten en begin luidkeels te lachen. 'Het stelde niks voor. We hebben enkel gezoend, meer niet.' zegt hij simpel. Ik zucht en kijkt hem afkeurend aan. Hij haalt enkel zijn schouders op. 'Ja, wat wil je dan dat ik zeg?' mompelt hij. 'Maar goed, wat is er met jullie aan de hand? Ik voel spanning en het is niet bepaald prettig.' zucht ik terwijl ik van Nathan naar Lydia kijk. Beide kijken ze naar de tafel tussen ons en geven geen antwoord. Uit het niets schuift Nathan zijn stoel hard naar achter. De stoel valt op de grond en Nathan beent stevig weg. Ik zet grote ogen op en kijk hem na. Aiden en Cameron schrikken op en lopen snel achter hem aan. 'Oke, wat is er zojuist gebeurd?' Niet begrijpend kijk ik naar Lydia die stug naar de tefel blijft kijken. 'Lyd, kom op.' zucht Anna. Ze haalt diep adem en schud klein met haar hoofd. Ze haalt diep adem en laat zichzelf achterover in haar stoel vallen.

'Zo'n jongen van vroeger neemt uit het niets de hele tijd contact met me op. Vroeger waren we goed bevriend dus ik deed gewoon aardig. En we waren gewoon goed aan het praten, echt leuke gesprekken maar hij maakt de hele tijd toespelingen. Nathan heeft het gelezen en nu is hij boos omdat ik zoveel met hem praat. Dus ik nam afstand maar toen kwamen we hem vanochtend tegen. Nathan was binnen in Starbucks en ik wachtte buiten en toen kwam hij ineens naast me zitten. Hij zoende me uit het niets, en Nathan heeft het gezien en nu zegt hij geen woord meer tegen me en geeft me alleen maar van die dodelijke blikken.' zegt ze snel. Mijn mond valt open en ik kijk langs haar heen naar Anna. Ze kijkt mij moeilijk aan en haalt enkel haar schouders op. 'Wat heb je gedaan toen hij je zoende?' 'Niks. Ik verstijfde compleet Ik heb mijn lippen niet eens bewogen.' 'Maar je heb hem ook niet van je af geduwd?' 'Ik raakte in paniek!' Ik zucht en bijt op mijn onderlip. 'Maar je heb het Nathan toch wel uitgelegd?' 'Ja tuurlijk! Maar hij zegt geen flikker en ik weet niet wat ik moet doen.' snikt ze. Ze haalt diep adem en laat haar hoofd vallen. 'Ik ga wel naar hem toe.' mompel ik. Ik sta op en loop naar de jongens.
Met z'n drieën staan ze in een groepje. Nathan heeft een sigaret tussen zijn lippen geklemt en staart boos voor hem uit terwijl de andere twee gespannen met hun armen over elkaar geslagen staan. 'Sinds wanneer rook jij?' Nathan zijn blik glijd af naar mij en kijkt me vernietigend aan. Ik zucht en sla mijn armen over elkaar. 'Oke, ik weet hoe het eruit ziet maar jij weet net zo goed als ik dat er niks is gebeurd. Kom op.' Hij bijt zijn kaken op elkaar en kijkt langs me heen. Hij gooit zijn sigaret op de grond en trapt hem uit terwijl hij zijn handen in zijn zakken steekt. 'Volgens mij heb jij die berichten niet gelezen en hun niet gezien.' 'Klopt. Maar ze raakte in paniek toen hij haar zoende. Kom op Nath, ze houdt van je.' 'Blijkbaar niet.' blaast hij. 'Kom op man. Jullie zijn voor elkaar gemaakt. Je weet heel goed dat het niks voorstelde.' zucht Cameron. 'Weet je? Van mijn part stikken jullie lekker, maar laat mijn verdomme met rust.' Hij duwt ons aan de kant en beent weg. Ik zucht kijk hem na.
'Geef me je sleutels.' Ik hou mijn hand op en kijk Aiden dwingend aan. 'Wat?' 'Geef me je sleutels.' Hij zucht en haalt zijn sleutels uit zijn zak. Hij legt ze met tegenzin in mijn hand en rolt zijn ogen. 'Dankje.' Ik ga op mijn tenen staan en druk een snelle kus op zijn wang. Ik draai me om en ren naar Aiden zijn auto, terwijl ik Nathan al weg zie rijden.

We rijden zowat door de hele stad als hij ineens zijn auto aan de rand van de weg neerzet en boos uitstapt. 'Fuck.' mompel ik. Ik zet de motor uit en stap uit. 'Wat denk je verdomme te doen!' schreeuwt hij. 'Nath, kom op. Rijd naar huis en dan kunnen we daar praten.' 'Laat me verdomme met rust!' Ik hoor de brok in zijn keel terwijl hij schreeuwt en mijn hart breekt. Ik loop naar hem toe en sla snel mijn armen om hem heen. Hij probeert me van hem af te duwen maar ik verstevig mijn grip om hem heen. 'Laat me met rust.' snikt hij. Ik sus hem stil en langzaam laat hij zijn hoofd in mijn nek vallen. Ik woel door zijn haar en wieg langzaam heen en weer. 'Ze zoende met iemand anders.' mompelt hij. 'Ssstt.' fluister ik. 'Kom. we gaan naar huis.' Hij trekt zich los en gaat recht staan. Hij haalt diep, maar beverig adem. 'Kan je rijden?' Hij knikt enkel. Hij draait zich om en zonder wat te zeggen stapt hij in om weg te rijden. Snel loop ik naar mijn auto en rijd achter hem aan.

Het verbaasd me als hij mijn oprit oprijd. Snel zet ik de motor uit en stap uit. Hij doet hetzelfde en draait zich naar me om. Hij stopt zijn handen in zijn zakken en kijkt me aan. Zijn ogen zijn rood maar zijn gezicht is lijkbleek. Ik zucht en loop langs hem heen naar binnen. Ik loop door naar de keuken en pak een glas water voor hem terwijl hij zichzelf op de bank laat vallen. 'Gaat het weer?' Hij schud zijn hoofd. 'Het beeld blijft zich maar afspelen voor mijn netvlies.' mompelt hij. Hij gooit het glas water naar achter. Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak en kijk naar mijn gemiste berichten. Allemaal van Aiden.

Aiden: Waar ben je?
Aiden: Is hij oke?
Aiden: Brooke?
Aiden: Is er wat gebeurd?
Aiden: We zijn ruim een uur verder en je heb niks laten weten!
Aiden: Brooke!

'Weet je nog toen Liam mij zoende en dat Aiden het had gezien? Ik heb Liam van me afgeduwt maar Aiden bleef boos op me. Je weet hoe dat is afgelopen.' zucht ik. Zijn kaken bijt hij op elkaar en hij spant zijn lichaam aan. 'Zeg die naam niet.' gromt hij. Ik verbaas me door zijn reactie. Ik leg een hand op zijn rug en wrijf en zacht over zijn huid om hem proberen te kalmeren. 'Nathan?' Hij laat zijn hoofd vallen en haalt schokkerig adem. 'Die jongen waar ze mee heeft gezoend. Dat was Liam.' fluistert hij.