Hoofdstuk 4 - Quattro

42 4 0
                                    

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰

zia = tante
ti amo = ik hou van jou
pappa = vader
nonna = oma
sorellina = zusje
grazie = dankjewel
fratello = broer
dannazione = verdomme

⊱ ────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰



Logan — – –

Logan bekijkt de ravage in de keuken met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij heeft pannenkoeken gebakken met Lucas, maar is meer beslag naast de pan terecht gekomen dan erin. Het zit werkelijk overal. En de boef ligt op een bankje te slapen, met zijn haar in de war en zijn duim in zijn mond. Hij kijkt even naar het jongetje en begint dan stilletjes aan de schoonmaak.

Zijn gedachten dwalen naar het moment dat Lucas zijn hand losliet en het op een lopen zette. De herinnering aan dat moment, zorgt er nog voor dat zijn hart sneller gaat slaan. Hij moet er niet aan denken dat er wat met Lucas gebeurd zou zijn. Lexy zou het hem nooit vergeven. Lucas is haar alles en elke zaterdag, als ze in de kapsalon werkt, past hij op hem.

Het jongetje heeft zijn uiterlijk van de Brewsters gekregen, met zijn grijze ogen en rossige haar. En volgens zijn moeder is het jongetje een kopie van hem toen hij klein was. Hij klimt op een stoel en veegt het beslag van het plafond, terwijl hij in gedachten een slanke hand met donkerrode nagels voor zich ziet. Hij ziet de hand in de zijne en vervolgens diezelfde hand om een glas wodka. Hij valt bijna van de stoel en weet nog net zijn balans te bewaren.

Hij stapt er vanaf en veegt met zijn hand over zijn gezicht. Hij sluit zijn ogen en probeert logisch na te denken. Dat iemand ook rode nagellak draagt wil niet zeggen dat het dezelfde persoon is. Dat is ook onmogelijk. De mysterieuze vrouw lijkt in niets op juf Pia. Ze hebben allebei kort haar en donkere ogen. Maar daar houdt de gelijkenis ook op. Hij schudt zijn hoofd en gaat weer aan het werk om de keuken schoon te krijgen voordat Lexy komt.

────── {⋅.♏︎.⋅} ────── ⊰



S — – –

Ze ligt op de bank in de kamer tekenfilms te kijken als Bruno slaperig zijn slaapkamer uitkomt. "Morgen. Ohh, ik rook de koffie al. Wil jij nog een kopje?" Ze gaat rechtop zitten en knikt. Hij pakt haar kopje en loopt naar de keuken. Hij komt terug met twee kopjes koffie en gaat naast haar zitten. Hij gaapt en rekt zicht uit. Hij kijkt op de klok en ziet dat het al twaalf uur is. Hij pakt zijn koffie en neemt een slok. "Ik begin echt oud te worden. Het duurt nu al tot de middag, voordat dit lijf herstelt is."

Ze grinnikt en knikt. "Je hoeft me geen gelijk te geven Scor. Je kunt ook zeggen dat ik er nog prima uitzie." Ze bekijkt hem van top tot teen en schudt haar hoofd. Hij zet zijn koffie op tafel en pakt haar kopje af, voordat hij zich bovenop haar stort om haar te kietelen tot de tranen over haar wangen rollen.

Ze komen samen op adem en gaan weer rechtop zitten. Ze legt haar hoofd tegen zijn schouder en zucht. Hij slaat zijn arm om haar heen en zegt: "Het komt wel goed. Denk gewoon aan hoe blij je mamma maakt."

Ze drukt een kusje op zijn wang en staat op. "Ik ga me douchen en mijn harnas aantrekken." Hij grinnikt en kijkt haar na, voordat hij zijn koffie opdrinkt en door de zenders op tv zapt.

In De Schaduw ✔Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu