Chapter 32

2.9K 32 0
                                    

I FALL INLOVE WITH MY PATIENT

CHAPTER 32
ZIERA POV

"Hey whats up?"tanong ko kay hans

Kausap ko sya ngayon sa skype nandito ako sa garden

"Im fine you?"tanong nya

"Hmm..ok lang"sabi ko

"How about your work?"tanong nya ulit kaya tinignan ko sya ng masama

"Why?"tanong nya

"Hindi porket dyan kana sa ibang bansa nagtratrabaho iienglishin mo na ako"sabi ko natawa naman sya

"Haha sorry "sabi nya

"Kamusta trabaho mo dyan?mukang pa easy easy ka langah"sabi ko

"Kakatapos ko nga lag mag opera eh"sabi nya

"Alam mo ba max..wala silang tiwala sa kakayahan ko dito akala nila hindi ko kayang gawin ang mga kaya nilang gawin ...kaya ngayon ako lagi ang pinagoopera nila dito"nakapout na sabi nya

"Then take a rest magpahinga ka para gumaan ang pakiramdam mo"sabi ko

"Kaya nga kita tinawagan eh..ikaw kasi ung medicine ko"sabi nya natawa naman ako

"Kabaliktaran naman pala sa nararamdaman ko sau...kapag kasi nakikita kita lalong sumasama ang pakiramdam ko"sabi ko

Bigla namang lumungkot ung expression nya kaya natawa ulit ako

"Im just kidding"sabi ko

"I miss you max"napatigil ako sa pagtawa ng marinig ko ang sinabi nya

"I think mas mabuting nandito ako para makapag move on ako sayo"sabi nya

"Dont worry max hindi mo kailangang ma guilty"natatawang sabi nya

"I miss you too hans"sabi ko naoatigil naman sya sa pagtawa

"Alam mo namang ikaw lang kaibigan ko dito at ikaw lang din ang nanlilibre saakin ng banana que at turon"nakasimangit na sabi ko

"Hahaha sguro lagi ka nanamang kumakain ng turon noh?"tanong nya

"Hindi kaya ilang araw na nga akong hindi kumakain ng turon eh"sabi ko

"Dont worry pagbalik ko dyan bibilhan kita ng maraming banana que at turon "sabi nya kaya napangiti ako

"Promise yan ah!"paninigurado ko

Tumango tango namna sya kaya mas lalo akong napangiti

"Sawakas nakita ko rin ang pinakamagandang ngiti"sabi nya

"Tsk!nakapunta ka lang dyan naging bolero kana"sabi ko

"Nagsasabi ako ng totoo"sabi ko

"Alam ko alam ko namang ako lang maganda dito eh"proud na sabi nya

"Hahaha oo nalang"sabi nya

"Btw max kamusta na trabaho mo dyan?"tanong nya

Bigla naman akong natigilan sa sinabi nya napaiwas ako ng tingin

Bigla kong na alala ung pagamin saakin ni zayder hanggang ngayon naguguluhan parin ako sa nararamdaman ko

"Umamin na ba sya?"gulat akong napatingin kay hans

"A-anong sabi mo?"tanong ko ngumiti naman sya bago ngumiti

"Tinatanong ko kung umamin naba si zayder"sabi nya

"Pano mo nalaman.."naguguluhang tanong ko

Dont tell me matagal na nyang alam?

"Yes...matagal ko nang nahahalata na may gusto sau si zayder at alam kong wala akong laban dun dahil kaibigan mo lang ako kaya nagpaubaya na ako"sabi nya

"Umain naba sya?"tanong nya tumango naman ako

"So kayo na?"tanong napakunot naman ang noo ko

"Hindi noh!!"sabi ko

"Why?"tanong nya

"Kilala moko hans wala sa vocubolary ko ang pagkakaroon ng jowa"sabi ko

"Hayts!yan ka nanaman sa vocubolary na yan...alam mo max isantabi mo muna yang vocubolary mo intindihin mo muna a g nararamdam mo"sabi nya

"You know what yang sinasabi mong wala sa vocubolary mo ang magjowa?walang magagawa yang kapag tumibok ag puso mo.....lahat tayo walang nagagawa basta puso na ang usapan "sabibnya

"Tadhana lang ang nagdedesisyon at hindi ang vocubolary mi max"sabi nya

"Try to love max.....hindi lang ang pamilya mo ang pwede mong mahalin "sabi ni hans

"Doc hans you need in ER"rinig kong sabi ng isang babae mula sa likod ng laptop ni hans

"Ok "sabini hans tsaka tumingin saakin

"Sge max i need to go...good bye always take care "sabi nya

"Same too u"sabi ko

Pagkapatay ng tawag napabuntong hininga nalang ako

Ano bang kailangan kong gawin?naguguluhan na ako
Do i really need to love some one?

Tumayo ako tsaka pinagpag ang uniform

"Ohh!"nagulat ako ng pagikot ko nakita ko si zayder na nakasandal sa punong sinasandalan ko kanina

"A-anong ginagawa mo dito."tanong ko unti unti nya akong tinignan

Biglang bumilis ang tibok ng puso ko ng magtama ang mga mata namin

"Sinusundo ka"sabi nya

"Ahh ok"sabi ko

"Kanina ka paba dyan?"tanong ko

"Hindi naman"sabi nya

"Hmmm....ok"sabi ko

Habang maglalakad kami hindi ko maiwasan na tumingin sakanya

"Bat ang tahimik mo?may problema ba?"tanong ko

"Nothing"sabi nya kahit na naguguluhan pa rin ako hindi nalang din ako nagsalita

*******
"nurse ziera!"napalingon ako sa tumawag sakin

Nakita ko si nurse kim na palalapit saakin

"Papunta kana ba sa paradahan ng bus?"tanong nya tumango naman ako

"Pwede sumabay?"tanong nya ulit

"Sure"sabi ko

Nagumpisa na kaming maglakad medyo malayo layo dij amg lalakarin namin

Mas ok na maglakad na kaysa sumakay oa ng triycle at least nakafipid pa ako

"Kamusta na kayo ni zayder?"tanong nya
Kaya napatingin ako sakanya

"Ok naman "sabi ko

"Kayo naba?"tanong nya

"Hindi pa"sabi ko bat balahat nalang silang ganyan ang tanong?

"Alam mo?"tanong ko

"Yeah ako ang kasama nya sa pagdikit ng sticker"nakangiting sabi nya

"Bagay kayo....sagutin mo na kaya sya nurse ziera umamin naman na sya eh"sabi nya

"Hindi porket umamin kailangan ko ng sagutin mas ok nang pagisip ko kaysa masaktan ako"sabi ko

"Alam kong kahit na masungit ka nurse ziera marunong ka paring magmahal lahat nagbabago ng dahil sa pagmamahal"sabi nya

Bat ba ang weird ng mga tao ngayon panay love ang nasa utak?

I FALL INLOVE WITH MY PATIENTWhere stories live. Discover now