Zehir Kadehleri Leydisi (Devam Edecek.)

6.Bölüm: "Hazırlan, gidiyoruz."

Kral'ın Özel Hizmetkârları akşama doğru kulelerine geri döndü ve sohbet edip günü değerlendirmek için Jane'in odasında toplandı. Kimisi yatakta oturmuş, kimisi sandalye çekip kurulmuş, kimisi de yere çöreklenmişti. Isabel yanındaki Diane ile yere minder çekip orada oturmayı tercih etmişti.

"Kral çok yakışıklı!" dedi Vereda. Sesinde hayranlık vardı.

Agatha ona sinirli bir şekilde baktı. "Nereden çıkardın şimdi bunu?"

"Yakışıklı olmasından ziyade adamda yoğun bir rahatsız edicilik var. Sizce de öyle değil mi?" diyerek düşüncelerini çekingen bir şekilde dile getirdi Isabel.

Agatha beklenmedik bir şekilde Isabel'i onayladı. "Isabel haklı. Bana bakarken sanki üzerime tonlarca taş atıyormuş gibi hissettim. Adeta ezildim."

"Ayrıca yakışıklı falan değil!" diye cırladı Evonna. Evonna her zaman kızların en vahşisi, en hırçını olmuştu. Yine de çoğu kişiyle gayet iyi anlaşırdı Penelope'un aksine.

Meg kızıl saçlarını Jane'in tarağıyla yavaşça taramaya başladı. "Bilmiyorum. Bence çok tuhaftı," dedi dudak bükerek. "Onun iyi mi yoksa kötü mü olduğunu anlamak için çok erken. Biraz daha beklememiz gerek."

Meg'in yanında oturan Jane, ince ve yumuşacık eliyle tarağı ondan aldı. Kızı önüne oturtup Meg'in saçlarını yavaş ve nazik bir şekilde kendisi taramaya başladı. "Kızlar, bu konu hakkında daha konuşmasak mı? Bilirsiniz, yerin kulağı vardır," dedi gözlerini bir an Sinsi Penelope'a çevirerek.

Penelope ılık iklimden dolayı yakılmaya gerek duyulmamış şöminenin yanında duruyor ve sohbeti dinliyordu. "Yerin kulağı ben mi oluyorum yani?"

"Hayır," deyip umursamazca omuz silkti Jane. "Nereden çıkardın?"

"Manastırda bunu yapıyor olabilirdim ama şimdi de ispiyonculuk yapacak değilim. Bu çok tehlikeli olur."

Jane inanmaz bir şekilde güldü.

Penelope bu konunun üzerinde daha durmayıp Jane'e kötü bir bakış attı. "Neyse kızlar, ben yatmaya gidiyorum. Oldukça yorucu bir gün oldu benim için. Hepinize iyi geceler."

Kızlar Penelope'a iyi geceler diledikten sonra Isabel'in yanında oturup başını Isabel'in omzuna koyan Diane esnedi. "Yeni hayatına ne çabuk alışmaya başladı," dedi şaşkınlıkla. "Tek başımıza yatmak yıllardır yapmadığımız şey. Bunu hemencecik benimsemesi şaşırttı doğrusu."

Bernette sıcak bir şekilde gülümsedi. Sarı saçları her zamankinden daha özensiz görünüyordu. "Biz bu gece Louyse ile kalacağız, değil mi kız kardeşim?" dedi. Dışarıdakilerin Bernette ile Louyse'un kardeş olmadıklarına karşı en ufak bir şüphe duymaları imkânsızdı. Birbirlerine o kadar benziyorlardı ki...

Louyse, "Biz de odaya geçelim. Hepinize tatlı rüyalar, kızlar!" dedi ve Bernette'in koluna girip odadan çıktı.

"Tek başımıza yatmaya alışmamız gerekiyor," dedi Meg. Upuzun kızıl saçları Jane'in taramasıyla beraber şaşaalı şekilde parlamıştı. Bu sefer rolleri değiştirdiler ve Jane'inkileri Meg taramaya başladı. Jane'in siyah, ancak göğsüne kadar uzanabilen saçları Meg'inkiler kadar ferli olmasa da hoştu.

"Yanı başımda Diane ile ortak kullandığımız gıcırdayan şifonyeri hissedemeyince bir fena olacağıma eminim," dedi Isabell kıkırdayarak. Aslında tuhaf hissediyordu. Gözlerini kapattığında odada tamamen yalnız olmak, kötü bir rüya görünce tüm yatakhaneyi ayağa kaldıramamak onu kötü hissettirecekti. Kâbustan uyandığında omzunu anında sıvazlamaya başlayan, saçı başı dağınık o gür kaşlı kızı göremeyecekti. Diane...