Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İçim ne kadar burkulursa burkulsun, kelimelerim hiç topallamadı benim, biliyor musun? Şimdi değil tek kelime etmek, tek bir nefes versem o nefesin kollarının altında koltuk değnekleri olacakmış gibi geliyor bana. Sokakta ilerleyen öylesine bir insan, beni hayatının hiçbir döneminde, hiçbir yerinde bir kez olsun görmemiş, bana rastlamamış bir insan şimdi görse gözlerimi, sanki gözlerimde tüm geçmişimi, yaşadıklarımı, sakladıklarımı ve benden saklananları görecekmiş gibi hissediyorum.
