[Until I Die]•🏷️

|7|

-"ღმერთო ჩემო ასე უაზროდ რას მომჩერებიხარ?!წყალი გთხოვე მოგეტანა და ისიც ვერ გააკეთე წესიერად...სულ დავსველდი ამის დედაც!"

ჩაილაპარაკ გაღიზიანებულმა მაგრამ მოდი მთლად ჯივუსაც ნუ დავაბრალებთ რადგან ბეთი მოუსვენდრად დახტოდა იქით აქეთ და იმ პროცესში როდესაც მისთვის წყალი უნდა მიეწოდებინა ლამის პატარა ძაღლს ფეხი წამსოდო,მაგრამ გვერდი რომ აუარა წყლით სავსე ჭიქა ქუქის მუცელზე იდაყვით დაენარცხა,რაზეც უფროსს საცოდავივით კრუსუნი ამოხდა პირიდან

იდგა ერთ ადგილას და არ ინძრეოდა,კიდევ ერთხელ ელოდა ქუქის ყვირილს,მაგრამ საპასუხოდ მხოლოდ თეთრი პირსახოცი სთხოვა,რომელიც მის ოთახში ხელმარცხნივ კარადაში იყო

ჯივუ ოთახში ინტერესით შევიდა, ირგვლივ ხელით ყველაფერს ეხებოდა,ყველა დეტალს ათვალიერებდა,მაგრამ სწარაფად გაახსენდა რისთვისაც დაიბარეს და უცებ კარადასთან მიბაჯბაჯდა

კარადა გააღო თუ არა ეგრევე პირსახოცს სწვდა და გამობრუნებისას თვალში საწოლის გვერდზე მდგარ კომოდის ზემოთ ორს წიგნს სტაცა ხელი

გოგონას სამწუხაროდ აფჰასიის(დაზუსტებით არ ვიცი,როგორ იკითხება ქართულად) სიმპტომები ჰქონდა,რაც ნიშნავდა იმას,რომ მას სიტყვები (ანუ ეს ნიშნავს,რომ სიტყვები იშვიათად ავიწყდება,აქ მხოლოდ ჩემი ფანტაზია მოვუშველიე)ავიწყდებოდა,ანუ ლოგიკურად აზროვნებაში უშლიდა ხელს,ხოლო წარსულში მომხდარი ფიზიკური ძალადობა,რომელშიც ბრალი მხოლოდ ბიძამისს ედო მასზე დიდი ზეწოლა იქონია…

ჯივუს კითხვაც აღარ შეეძლო,არადა ბავშობაში დედა სულ უკუთხავდა ძილის წინ ზღაპრებს.ის წიგნებით ძალიან გატაცებული იყო...5-ე კლასში თავისუფლად დაიწყო ბიბლიოთეკაში სიარული

ყოველთვის ითხოვდა დახმარებას,ეპოვნათ ის წიგნი,რომელიც დიდები კითხულობენ და რათქმაუნდა გარშემო მყოფებს აღტაცებულსა და გაკვირვებულს ტოვებდა