"SAÇMALIK."diye bağırdı Akın.
Söylememeliydim işte. Henüz tam iyileşmemişken ona bunu söylememeliydim.
"Rüyanda gördüğün bir kıza aşık olmak mı ? Bu delilik Ozan farkında mısın?"
Akın'ın odasından çıkıp hızla odama gittim. Resimi kaptığım gibi Akın...
Sen örterken gecemin karanlığını ışığınla,benden karanlığı sevmemi bekleme...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bölüm 9
Hayır hayır hayır. Eğer kendi resmini görmüş olsa, bunu bana söylerdi. En azından bildiğine dair bir işaret gösterirdi değil mi ?
Acaba düşürdüğüm yerde kalmış olabilir miydi ?
Eğer kalmışsa bile çoktan ya çöp kovasını boylamıştı ya da un ufak olmuş her bir parçası ayrı bir yere dağılmıştı.
Benim Rüya ile kesinlikle konuşup bir şeyler öğrenmem lazımdı.
Ama nasıl bulacaktım ?
Tekrar bana gelmesini beklemek saçmalık olurdu çünkü asla geri gelmezdi. Soluğu Akın'ın odasında aldım.
Hala uyuyordu. Bir an uyandırıp uyandırmamak arasında gidip gelsem de konunun ciddiyetinin farkına vardım ve Akın'ın üstüne atladım.
Ne yani biraz onu düşündüm diye kibarca dürtüp uyandıracak değildim ya.
"Allahuekber. Boğuluyorum lan."
Akın gözlerini dalgalı gibi açmış hala olayı çözmeye çalışıyordu. Ben yavaşça yatağında yana kaymış kendine gelmesini bekliyordum. Gözleri hızla bana döndü ve "Ulan manyak mısın sen? Psikopat adam ya ölseydim. Uyuyan bir insanın üstüne atlar mı insan? Hiç mi düşünmedin bu çocuk 85 kilo ağırlığı kaldıramaz."deyince sözünü kesip "85 değil 68 abartma."diye düzelttim onu. O ise daha çok sinirlenip "Aptalsın sen oğlum. İnşallah beni öldürmeye kast edecek kadar önemli bir konu için uyandırmışsın. Aksi takdirde sonucuna katlanırsın."dedi. Yatakta hafifçe dikleştim. Akın da komidinin üstünde duran bir bardak suyu aldı ve tek dikişte bırakıp yerine koydu.
"Çok önemli bir sorunumuz var."dediğimde Akın esnedi ve tekrar bana döndü. "Seni dinliyorum."dedi bir psikolog edası ile. Aslında şu an bu hali ile dalga geçip gülmem gerekiyordu ama zihnim hiçbir şekilde buna izin vermiyordu. "Benim Rüya'ı çizdiğim portreyi hatırlıyor musun?"dediğimde beni onaylarcasına başını salladı. "Onu kaybettim."dediğime Akın'ın kaşları o kadar çatıldı ki bir an gözleri ile birleşecek sandım.
"Sen sırf bu yüzden mi uyandırdın beni?"dedi sinirle. Ben de onun aksine sakinliğimi koruyarak konuyu anlatmaya devam ettim. "O gün resimlerimi düşürdüğüm gün çantanın içinde o portrede vardı. Ama Rüya bugün düşürdüğüm eşyalarımı getirdiğinde içinde yoktu. Sen sormadan söyleyeyim odamda da değildi."
"Belki orda kaybolmuş ve şimdi çoktan yok olmuştur."dedi Akın daha önceden düşündüğüm şeyi.
Derin bir nefes verip "Bunu ben de düşündüm. Ama ya Rüya görüp almış ve bana geri getirmemişse? Kız beni psikopat ve sapık biri olarak aklına kazıyacak. Ve ben o resimi bulmazsam eğer kafayı yerim kanka."dedim.
