Is Loving Me Hard?

Cpt 1

*3 years after

Rylie's POV

"Hoy impaktang tulog mantika gumising ka na!!"

Aishh...ang aga aga nang mumulabog sa kwarto ko. Sino ba yan?! Kung gusto niyang mag-ingay dun siya sa kwarto niya sayang tuloy beauty sleep ko ughh! At excuse me sadyang puyat lang ako di ako tulog mantika!

"Ano ba! Umalis ka nga dito natutulog ako eh!" Sigaw ko at kinuha ang kumot at natulog ulit

"Hoy! Paalala ko lang sayo fourth year high school ka na! Di ka na bata kaya bumangon ka na diyan o iiwan ka namin." Sabi niya at lumabas

Tamad naman akong pumasok sa baniyo at naligo na. After non nagbihis na ako ng uniform namin taray nga eh ang ganda. Kaso ang iksi ng palda mainit din yung damit parang coat kasi eh. Pero dahil korea naman toh expect mo na malamig.

Kinuha ko naman ang name tag ko at dinikit na sa bandang kaliwa ng dibdib ko, kinuha ko naman ang glasses ko at sinuot. Then nagsuklay na ako at perfume, kinuha ang mga kailangan kong gamit sa school. Maliit na bag lang naman iniiwan naman namin sa room books namin di naman important masyado dinadala lang namin mga important kung may assignment or review sa quiz.

Tinignan ko muna ang itsura ko sa salamin. Oh diba koreanang koreana talaga hahhaha. Tapos nun bumaba na ako at naabutan silang kumakain na kaya nakisabay na ako. Ayaw kong pumaosk ng gutom duh!

After naming kumain hinatid na kami ni mina at sana unnie. As usual sila palagi ang naghahatid sundo sa amin. Minsan kami lang umuuwi at pumunta sa school kasi busy din naman sila sa pagiging idol nila.

Minsan nga iniisip ko paano ko naging kapatid ang mga toh? Ang swerte kasi idols pa maraming tao diyan na pinangarap din toh alam ko. Maging kapatid idol nila maging kasintahan ang idol nila. Now let's talk about what happened to me after 3 years.

3 years ago, after nung araw na yun nagmokmok ako sa kwarto ko at di pinansin sila unnie at ate. Alam kong iniisip nila na bumalik ako sa dati kong pagkatao. Kasi yun din ang ginawa ko nung nasaktan ako ng mga pinakauna-unahang kaibigan ko. Nagmokmok ako at ilang buwan akong di lumabas ng kwarto.

Pinapadalhan lang nila ako ng pagkain. Ilalagay nila sa labas ng kwarto at ako kukunin ko lang paggutom na ako. That's my life after 3 years ago. Pero napaisip ako ng mga oras na yon na walang patutunguhan kung magmokmok lang ako sa kwarto.

Kaya after non lumabas ako nagulat pa sila pero niyakap lang nila ako na animoy di kami nagkita ng ilang taon. Summer nun kaya walang klase 2 months akong nagmokmok, iba kasi ang summer dito kesa sa pilipinas. After nun nagaral kami sa Hanlim Multi Art School. A very well known school kung saan ang ibang idols dito nagaaral.

I'm not that popular at school kahit anak ako ng pinakamayamang tao sa buong mundo. Hindi nila ako na mumukaan that's why I always wear my glasses I look like a nerd. Back to old days I have bullies again. Walang nakakaalam na may bullies ako except kina unnie alam nila ate yun pero sinabihan ko sila na hayaan nalang yung mga bullies.

Ang alam lang nila na trip ko lang magsuot ng glasses pero simula kasi nung trahedya 3 years ago tinago ko na ang sarili ko. Natatakot baka maulit lang ang lahat. Dalawang beses ng umulit ayaw ko ng maging tatlo pa.

After ilang minutes nakarating na kami binaba kami nila unnie sa harapan ng gate. Ok lang naman na makita sila kasi isa naman itong eskwelahan kung saan ang ibang idols dito din nagaral.  Kaso dapat di nila makita na kasama namin sila. Katulad ni dahyun, chaeyoung, at tzuyu unnie. Dito sila grumaduate.

"Ryl. Dali hatid ka na namin sa room mo." Sabi ni ate cass at nagsimula na kaming maglakad

Ang totoo hiwalay kaming tatlo ng classroom nagsasama lang kami tuwing lunch. Break time? Mas gusto kong mag-isa tuwing break time. Minsan sa feild o di kaya sa tahimik na lugar.